Lamia:
He, he.. Eindelijk klaar met werk. Nu snel naar huis rijden en dan mijzelf omkleden, want ik ben namelijk uitgenodigt bij Nazha en Hicham. Volgens mij houden ze iets achter, want ze deden erg geheimzinnig. Nazha had het al over een vriend van Hicham die erg interessant is. Hoop maar niet dat dat hun plannetje is, want eerlijk gezegd heb ik daar totaal geen zin in. Hij zal vast toch weer niets voor mij zijn. Precies toen ging mijn telefoon af..
'Hey Hicham!'
'Hey Lam, heb je er zin in?'
Dit is vreemd.. Hicham die mij belt om te vragen of ik zin heb in een etentje bij hun thuis?
'Ja, natuurlijk. Ben al onderweg naar huis om mij om te kleden'
'Is goed ratje, tot straks!'
'Tot straks gek'
Hicham is in de afgelopen 2 jaar dat hij met Nazha is, een van mijn beste vrienden geworden. Het is echt een schat van een man en supergoed voor Nazha en haar vrienden en familie. Ik kan begrijpen waarom Nazha zo dol is op hem en ik gun haar ook het beste. Iets in mij wilt dat geluk ook heel graag, maar ik heb het helaas nog niet gevonden.
Voor ik het wist was ik al thuis en mijn auto maakte een vreemd geluidje. Helaas ben ik geen technicus, dus liet ik het maar zitten en deed de deur open van mijn appartement. Wat had ik graag gewild dat er iemand thuis was om mij te begroeten.. Ik mis dat.
Mijn moeder is 4 jaar geleden overleden aan kanker en daarna is mijn vader na 1 jaar terug gegaan naar Marokko, om daar met een vrouw te trouwen. Ik verwijt hem niets hoor. Ik mis hun allemaal gewoon heel erg.
Voor de rest heb ik 2 broers waar ik superveel van houdt!
Ik liep naar de douch en trok al mijn kleren uit. Ik nam een heerlijke warme douch en bedacht mij dat ik moest opschieten. Snel droogde ik af en rende ik naar mijn kast toe. Wat zal ik aan doen? Hmm, dat jurkje heb ik nooit aangedaan. Deels omdat ik hem veels te bloot en sexy vind en deels omdat ik niet altijd zo zelfverzekerd ben over mijn lichaam. Nazha had hem voor mij cadeau gedaan, omdat zij vindt dat ik het eerste meisje in de wereld zal zijn bij wie zoiets prachtigs zou kunnen staan. Ze snapt niet waar mijn onzelfverzekerheid vandaan komt, omdat ''volgens haar'' elke man droomt van zoeen lichaam. Naja, meningen verschillen dan maar.
Ik greep dat jurkje uit de kast en legde hem neer op bed. Ik pakte mijn zwarte panty en trok hem aan. Ik deed mijn bh aan en liet dat jurkje over mijn lichaam heen glijden. Ik moet eerlijk toegeven; het stond mooi. Ik begon alweer met uitrekken en iets hield mij tegen.
Lamia? Waarom trek je het uit? Waarom ben je zo saai? Laat zien wat je in huis hebt, voor eens in je leven? Durf!
Ik liet het jurkje aan en begon aan mijn haren. Ik zette er grote krullen in en maakte mij lichtjes op. Zo, klaar! Het is heerlijk weer dus iets over mij heen hoefde niet. Ik nam voor de zekerheid wel een vestje mee.
Ik pakte mijn Pumps en mijn tasje en klaar was ik! .Op naar Hicham en Nazha en de 4e persoon, van wie ik niet weet wie hij/zij is. Ik startte de auto en stelde mijn navigatie in. Daar ging ik dan. Pff, ik hoor nog steeds dat vreemde geluidje uit de auto komen. Morgen maar even langs de garage. Op mijn vrije dag. Het houdt ook nooit op. Op zulke momenten zou een man echt van pas komen. Met die gedachte reed ik op de snelweg.. Ik was er bijna. Nog 3.4 km gaf de navigatie aan. Ik stopte bij een stoplicht en keek een beetje verdwaald om mij heen. Naast mij zat een bestuurder van een creme volkswagen. Ik kon het niet helpen om in mijn hoofd een flauw grapje te maken over onze auto's. Ze matchte namelijk. Ik had een creme mini en hij een creme volkswagen. Ik keek even goed de auto in en ik zag daar een jongen van waarschijnlijk Marokkaanse afkomst. Hij keek ook een beetje verdwaald om zich heen en ik kon het niet helpen, maar ik bleef naar hem kijken. Hij had iets woest aantrekkelijks aan zich. Tot ik opeens getoeter hoorde van achter en ik wakker werd geschud uit mijn droom. Ik stampte op de gas, maar was vergeten om mijn schakelbak weer in zijn 1 te zetten. De auto viel uit en iedereen werd alleen maar nog woester. Ik starte de auto supersnel en reed met volle vaart naar voren. Lamia, je bent echt een oen dacht ik bij mijzelf.
Aangekomen bij Nazha en Hicham raakte ik nog even verdwaald tussen al die straatjes. Het zijn er ook zoveel, ik weet nooit wat de navigatie bedoelt met 150 meter. Naja.. Ik had het gevonden. Tot mijn grote verbazing stond dezelfde creme volkswagen die ik daarnet zag op de oprit van Hicham en Nazha. Onee.. Dit kan niet waar zijn. Nee, hij woont hier gewoon ergens maakte ik mijzelf wijs. Ik ben van nature een grote kluns en maak dus continue blunders. Ik liep daar met mijn hakjes en belde aan..
Nazha deed de deur open en keek mij vol bewondering aan. 'Wat zie jij er prachtig uit!' Ik knikte naar Nazha om haar mond te houden, maar Hicham kwam al aanrennen.. 'Rattenplan! You look good' Ik moest giechelen door hun. Wat zijn het toch fijne mensen. Ik zou mijn leven niet kunnen voorstellen zonder Nazha. Ze was altijd al mijn beste vriendin. Ik ben sinds de middelbare school al met haar bevriend en we hebben samen gestudeert.
Ik deed mijn pumps aan en liep de woonkamer binnen. Toen ik zag wie daar binnen op de bank zat met zijn voeten op de tafel, sprong ik spontaan naar achteren en kreeg ik een zweetaanval. Onee, dat is.. Dat is.. Dat is die jongen van de stoplicht! Verman jezelf Lamia.
Ik stak mijn hand uit en stelde mij voor. 'Hallo, ik ben Lamia, aangenaam.'
'Aangenaam Lamia, ik ben Nasser. Kom je zitten?'
Ik keek hem even aan, maar ik zag geen ene grijns van een poging tot uitlachen. Hij keek mij koel in mijn ogen aan en maakte er totaal geen opmerking over. Zou die het niet doorhebben? Hmm.. Vreemd. Het viel zo erg op. Volgens mij hadden de mensen achter mij het zelfs door.
Nazha en Hicham keken ons beide verliefd aan en ik en Hicham keken hun aan alsof we net betrapt werden op een potje vrijen.
'Is er wat?' Zei Hicham.
'Nee bro. Doe Ajax op RTL 4' Zei Hicham.
Ik slaakte een diepe zucht en Hicham keek mij giechelend aan. 'Je houdt niet van voetbal he?' Zei hij.. 'Nee klopt, ik walg er eerlijk gezegd van'
Nasser keek mij van top tot teen aan en ik voelde mij meteen ongemakkelijk. Hij glimlachte.
Glimlachte die nou naar mij?
Ik hoorde Nazha al in de keuken roepen en ik liep haar richting op. Ik keek weliswaar niet om, maar ik voelde de ogen van Nasser gewoon in mijn rug prikken. Oh, Lamia, maak nou alsjeblieft geen blunder. God had mijn gebeden verhoord. Ik had het gered tot de keuken zonder enig verkeerde voetstap te zetten.