miss_marmelade
26-01-2011, 21:52
Ik heb bijna geen sociale contacten meer met mijn eigen leeftijdsgenoten. Ik ben beging twintig. En werk op een kantoor met allemaal mensen van 40 plus. Mijn twee beste vriendinnen hebben mij keihard in de steek gelaten sinds ze gaan trouwen.
In het weekend wil ik vaak even naar de bios of shoppen of lekker gaan wokken. Maar dan bedenk ik me dat ik bijna niemand mee heb om te gaan. Ik ga tegenwoordig alleen maar om met mijn moeder.
Ik heb wel een lieve vriend, alleen het blijft toch een man met hem kan ik niet urenlang shoppen. Hij is ook tegenwoordig enig sociaal contact dat ik heb met mensen van mijn eigen leeftijd.
Ik vind het sneu dat ik in mijn leven nooit echt vriendschap kennelijk heb gehad. Ze hebben mij laten vallen als een baksteen.
Een jaartje geleden was ik heel de dag door met mijn twee beste vriendinnen aan het smsen/pingen/bellen en noem het maar op. Het was altijd zo gezellig.
Het grappige is, ik heb ze nooit in de steek gelaten voor een man. Ik heb al heel lang een vriend en ik maakte altijd tijd voor ze vrij. Ookal wou hij met mij afspreken dan zei ik altijd tegen hem nee schat sorry vandaag kan het niet, ik heb met mijn vriendinnen afgesproken.
Nu bijwijze van heeft eentje me zelfs verwijderd van de ping!
Ik voel me daarom best wel eenzaam om heel de dag om heen met oudere mensen te maken hebben. Gelukkig heb ik nog mijn lieve moeder en vriend. Maar toch ik mis wel het hebben van een vriendin. Waar je lekker mee kan lachen, zeuren, huilen en lol maken.
In het weekend wil ik vaak even naar de bios of shoppen of lekker gaan wokken. Maar dan bedenk ik me dat ik bijna niemand mee heb om te gaan. Ik ga tegenwoordig alleen maar om met mijn moeder.
Ik heb wel een lieve vriend, alleen het blijft toch een man met hem kan ik niet urenlang shoppen. Hij is ook tegenwoordig enig sociaal contact dat ik heb met mensen van mijn eigen leeftijd.
Ik vind het sneu dat ik in mijn leven nooit echt vriendschap kennelijk heb gehad. Ze hebben mij laten vallen als een baksteen.
Een jaartje geleden was ik heel de dag door met mijn twee beste vriendinnen aan het smsen/pingen/bellen en noem het maar op. Het was altijd zo gezellig.
Het grappige is, ik heb ze nooit in de steek gelaten voor een man. Ik heb al heel lang een vriend en ik maakte altijd tijd voor ze vrij. Ookal wou hij met mij afspreken dan zei ik altijd tegen hem nee schat sorry vandaag kan het niet, ik heb met mijn vriendinnen afgesproken.
Nu bijwijze van heeft eentje me zelfs verwijderd van de ping!
Ik voel me daarom best wel eenzaam om heel de dag om heen met oudere mensen te maken hebben. Gelukkig heb ik nog mijn lieve moeder en vriend. Maar toch ik mis wel het hebben van een vriendin. Waar je lekker mee kan lachen, zeuren, huilen en lol maken.