Bekijk volle/desktop versie : Mijn liefde..



Pagina's : [1] 2

20-01-2011, 15:32
Weet je de leuke tijden nog, jij en ik samen aan de praat, wel urenlang tot ’s avonds laat.
Pratend over van alles en wat er zo leuk aan jou en mij was.
Die tijden die ik niet kan vergeten, al het leuks dat wij samen beleefden.

Weet je nog toen wij samen op het bankje zaten,
Er was niets dat ons verder kon baten,
Voor jou zou ik alles hebben achtergelaten.
In de liefde waren wij de beste maten, het kon ons niets schelen hoe andere over ons spraken.
Het was pure liefde hoe intiem wij daar zaten.

Jij was de man in mijn leven,
Jij deed mijn hart doen bonken en mijn ziel doen herleven.

Aan jou denkend kon ik urenlang dagdromen,
Jazeker… er kon niets tussen onze liefde komen.
Velen proberen ons uit elkaar te drijven,
Maar de liefde tussen ons zal altijd blijven..

Jazeker, er kan niets tussen onze liefde komen..
----

Het was een stille dag waarop mijn vriendin mij enkele keren probeerde te bellen, waarop ze mijn voicemail insprak om te zeggen dat ze mij iets ergs moest vertellen.

Haar boodschap had ze ingesproken…

Je vriend, de liefde van je leven, aan wie jij je leven hebt toegewijd…
Hij is er niet meer, hij is overleden tot mijn spijt.



Een stille ruis door mijn hart,
Alles voor mijn ogen werd even zwart..
Een traan rolde langzaam over mijn wang,
Heeft ze het werkelijk over mijn vriend..mijn toekomstige man..

Ik schreeuwde het uit, ik kon me niet langer bedwingen en schreeuwde het luid.
Hoe kan dit gebeuren! Mijn grootste liefde om wie ik treurde..het was voorbij… de liefde van mijn dromen…

De dood was tussen ons gekomen!


Ik heb mij in rouw begeven, naar mijn gevoel had ik niemand meer om voor te leven,
Afvragend van waar hij nu zou zijn, wie mij dit heeft aangedaan en achtergelaten in verdriet en pijn..
Zocht ik als moslimzijnde naar antwoorden op mijn vragen, hopend op een antwoord dat wellicht mijn troost zou stillen en behagen.

Ik opende een islamitisch boek dat ging over de dood, ook mijn vriend was een moslim die in Allah geloofd.

Op de eerste pagina zag ik het al staan, we werden aangesproken bij een islamitische naam..

‘Ya ajoehal moettaqin!’
O jullie gelovige!…

‘O jullie die afstand nemen van slechte zaken en zich bezig houden met het verrichtten van goede daden, wees niet betreurd om wat er ook maar gebeurt.. Het paradijs wordt jou beloofd, O jij die gehoorzaam is en in Allah geloofd.’

--

Waarom voelde ik mij niet aangesproken, waarom stelde dit mij niet gerust..
Ik belijden mijn religie, maar was er verder over onbewust.
Ik was een moslim die niet bad,
Die zich niet altijd aan de 5 zuilen hield, maar er ook niet veel om gaf.
Iemand die het te veel moeite vond om 5x op een dag mij tot Mijn Schepper te keren,
Maar geen vermoeidheid ondervond om de gehele dag met mijn vriend te spenderen.

Ik voelde mij verloren toen ik het las… en hoe zit het nu met degene die nu ligt in het graf,

Hoe zit het met de relatie die wij hadden, …
Zit er nu een bestraffing op ons te wachten?..
Wat vindt mijn Heer, de Schepper van onze harten…

Het was alsof het boek wist wat ik wilde weten en als antwoord op mijn vraag begon ik verder te lezen..

‘En zeg tegen de gelovige mannen, dat zij hun ogen neerslaan en hun passies beheersen.
Dit is reiner voor hen.
En zeg tegen de gelovige vrouwen, dat zij hun ogen neerslaan, hun kuisheid bewaken en hun sieraad niet tonen, behalve wat daarvan zichtbaar is.’ (Soerah an-noor)

Onze kuisheid hebben wij niet bewaakt,
Onze lichamen hebben elkaar betast en aangeraakt.
Mijn sieraad(mijn lichaam) was openlijk zichtbaar,
Mijn lichaam was niet altijd bedekt en droeg niets dat
Zelfrespect weerlegt.

‘Een man kan beter een ijzere staaf door zijn hoofd krijgen, dan dat hij met een vrouw die haram voor hem is, de liefde bedrijven.’

Van ontucht wordt er al gesproken ,
wanneer er een intieme ontmoeting plaats vindt met de ogen.



Zondaars dat waren wij…

Mijn verdriet van zijn afwezigheid,
veranderde in verdriet van mijn zondigheid.

We dachten nog lang en gelukkig te leven,
Maar de dood die liet het ons weten,
Wat heb je aan liefde als er niets bestaat waar jullie naar streven..
Alsof het oneindig zal duren in dit miezerige leven..

Het hiernamaals, de eindhalte is dat wat eeuwigheid belooft,
De tussenhalte is de dood die je van je tijdelijke leven berooft.

Geen weerman die het kan voorspellen,
Geen professor die het middels wetenschap je kan vertellen.
De dood die komt wanneer het lot is geschreven,
Dus weet wat je doet op elk moment in je leven.

20-01-2011, 15:34


sorry is echt te lang om te lezen ff iets inkorten dan wil ik er best naar kijken,

20-01-2011, 15:36

Citaat door Riffia-18:
sorry is echt te lang om te lezen ff iets inkorten dan wil ik er best naar kijken,



probeer het eens..

20-01-2011, 15:39
soww erg waargebeurd?

20-01-2011, 15:40


Zo rakend.

20-01-2011, 15:40
ahh is hij dood?

20-01-2011, 15:41

Citaat door --SKM:
Zo rakend.



ja echt erg

20-01-2011, 15:42
ja is waargebeurd..

en kan eenieder overkomen..

(is niet bij mij gebeurd.. maar ik heb er wel dit gedicht over geschreven)

Het kan voor vele andere van ons wat betekenen.

20-01-2011, 15:42
Oei ik kreeg er een beetje kippenvel van hoor..

20-01-2011, 15:47

Citaat door Klopt.:
ja is waargebeurd..

en kan eenieder overkomen..

(is niet bij mij gebeurd.. maar ik heb er wel dit gedicht over geschreven)

Het kan voor vele andere van ons wat betekenen.



owh wat erg.. ja je weet maar nooit wnnr je dag is gekomen.. maar heftig die gedicht...

je kan goed schrijven.

20-01-2011, 15:50

Citaat door Exclusiive:
owh wat erg.. ja je weet maar nooit wnnr je dag is gekomen.. maar heftig die gedicht...

je kan goed schrijven.



dank je (K)

20-01-2011, 15:56
Heb jij dat geschreven!!!

20-01-2011, 15:58



Citaat door sawda:
Heb jij dat geschreven!!!



ja

20-01-2011, 16:06
Speechless..

20-01-2011, 16:14
Mooi geschreven.

Pagina's : [1] 2