http://www.youtube.com/watch?v=oCC4Eua03aY&feature=player_embedded
Bekijk volle/desktop versie : Liefde -ouders-
Al-Waliedien.
Wat zijn ze toch geduldig met ons geweest.
Van ons houden zij het meest.
Ze staan altijd voor ons klaar.
Ze hebben het beste voor ons over dat is 100% waar.
Altijd gesteund en gepusht door hun.
Een plaats in het Paradijs is wat ik hun gun.
Moeite voor ons gedaan bij de opvoeding.
Koppig waren wij, dat is hoe het een beetje ging.
Altijd zorgen om ons gemaakt.
Zelf als we sliepen is er één van hun dat om ons waakt.
Als we vertrekken naar school/werk waren zij die ons wakker wekte enof gedag zei.
Het ontbijt en maaltijd wordt gemaakt door ons moeder, terwijl ze pijn heeft aan haar zij.
Pijn, omdat ze zoveel heeft doorstaan in haar leven.
Die pijn zal ze meskiena altijd doorstaan dus niet voor even.
Dat had ze voor ons over om ons groot te brengen.
Ze zegt er niks van want ze is Geduldig en geen ruziemenger.
Ons sterke vader met een klein hart heeft in zijn leven hard voor ons gewerkt.
Doordeweeks en in het weekend dat hadden wij niet opgemerkt.
Opgemerkt dat hij dat hij zich kapot werkt voor zijn kinderen.
Zijn hoop, dat zijn kinderen het later voor hem overnemen en hem (geld) steunen omzo afstand te nemen oftewel te minderen.
Minderen, om in het weekend niet te hoeven werken daar zijn ze kinderen toch voor?
Hij is streng geweest om één belangrijke reden.
Om goede kinderen te hebben voor toen en nu en in het heden.
Kinderen die gehoorzaam zijn.
Het zat hem dwars, hij bleef er wakker dat was niet fijn.
Hij wilde dat zijn kinderen zullen slagen in de toekomst.
Oftewel een goede uitkomst.
Niet alleen in dit leven maar ook na de dood!
Praktiseren, en gebruik maken van de Quraan in Vreugde & Nood.
Voor ons zijn ze een bijzonde geschenk.
Liefde, Geduld & Rust naar hun toe, of is het toch wat ik denk?
Ze hebben altijd gedacht, als hun groot zijn zullen ze ons beter behandelen dan wij hun hebben behandeld.
Dat is altijd in hun hoofd gewandeld.
Maar hoe is het nu nadat ze ons groot hebben gebracht?
Zet die vraag maar niet in de wacht.
Hoe behandel jij je ouders elke dag?
Geen grote mond, gescheld of geweld? Of begin en eindig je met een wederzijdse lach elke dag?
Ben jij geduldig tegenover hun geweest?
Boos, kwaad en woedend of geef je de schuld aan je geest?
Heb jij hun bedankt voor alles wat zij betekend hebben voor jou?
Of deed je waar jij zin in had en liet ze in de kou?
Het minste wat je terug kan doen is alles voor hun te betekenen.
Of konden ze niet eens op jou rekenen?
Zit jij thuis met hun na je school/werk?
Of ben je te vinden in een bar/uitgangselementen want je imaan is niet sterk?
Leugens in elkaar fiksen tegenover ogen die jou verdrietig aankijken.
Ze weten wat je doet, ze kennen je door en door, leugens zullen afwijken.
Stiekemheid en Fitna/Zina, vertrouwen zal zinken.
Of ben jij niet een zigzaggend persoon en doet je hart van binnen blinken?
Dan boffen ze met jou.
Want jij laat je ouders tenminste niet in de kou.
Jij die niet na je werk/school thuis kwam.
Moeder keek staand uit het raam tot je binnen kwam en zegt ‘’hier ben ik mam’’.
Of kwam jij niet thuis en dode jij hun hart?
Je moeder zag alleen een gat met de kleur zwart.
Shitaan in haar hoofd, vermoord/meegenomen is wat zij dacht.
Plots kwam jij binnen, dronken terwijl je dood gewoon lacht.
Ze schrikken en jij staat er niet bij stil.
Je moeder wordt gek en geeft een gil.
Een gil dat ze jou niet slecht aankan zien.
Ze hoopt dat jij ooit bezig zult zijn met je dien.
Ze hoopt dat jij ooit het slechte zult verlaten.
Ze hoopt dat al haar woorden naar jou toe, dat jij haar niet doet haten.
Ze hoopt dat jij inziet waar jij mee bezig bent.
Zo was/ben jij niet, je wordt door hun niet terug herkend.
Je vader steunt je moeder hoe dan ook.
Zelfs als jij binnen kwam/komt met sigaretten/wiet etc rook!
Je vader schud zijn hoofd en loopt naar jou toe.
Hij geeft je een preek wat jou zogenaamd hoofdpijn bezorgd en jij wordt al gauw moe.
Je stuurt hem weg.
Je vader heeft het alweer geprobeerd alweer pech.
Schuddend met zijn hoofd omhelst hij zijn vrouw.
Tranen vallen al heel gauw.
Waaraan hebben hun deze pijnlijke situatie’s verdiend?
Oh mijn lieve broeders en zusters waarom dwaal je af?
Denk aan je ouders & Allah
Je weet heel goed waar je mee bezig bent!
Want jij bent de gene die jezelf door en door kent!
Zoek het licht van de Islam nu nog op!
En zet dat geen moment op stil!
Wat ik ook nog wil zeggen.
Ik zal het kort uitleggen.
Waarom schelden enkele hier met Al-waliedien uit?
Hebben de ouders dat verdient?
Zijn hun het waard?
Al zijn het jou ouders niet, maar wel andersman ouders!
Hou daarmee aub dus op.
Je werkt jezelf alleen naar de hel!
Vergeef mij als ik wat verkeerds heb gezegt.
Moge Allah
Moge Allah
Amien Ya Rabby.
Geschreven door Lieferttje