jihane.a
05-12-2010, 16:44
Wat moet je met je man als hij opeens alles anders wilt in het leven. Als hij zegt ik ga geen minuut meer werken voor de kaaskoppen en inmiddels ontslagen is omdat hij zijn leidinggevende heeft mishandeld. Hij moest voorkomen maar wegens gebrek aan bewijs werd de zaak gestopt.
Toen zei ik tegen hem wat is er allemaal met je, waarom ben je opeens zo veranderd. We zijn 2 jaar getrouwd en voordat we trouwden was hij al zo een beetje, hij zei ik zal never nooit een nummertje worden in deze samenleving die gebukt gaat onder een leven als loonslaaf en werken voor de schatkist. Ik zal en ga leven zoals ik dat wil en als dat niet goedschiks gaat, dan maar kwaadschiks.
Mohiem, hij dus thuis zonder werk, aangezien ik werk komt hij niet in aanmerking voor een uitkering en vanwege wat er gebeurd is allemaal. Hij heeft toen toch voor zijn ontslag al ziekgemeld en daardoor had hij toch recht op een ziektewetuitkering. Hij heeft toen aangegeven dat hij depressief is en dat het allemaal daardoor komt (wat niet zo is, hij ontkent het, maar geloof me hij is niet depressief). Hij zegt dit allemaal expres zodat hij een uitkering krijgt. Ik zei toen tegen hem, is dit wat je wilt, hij zei ja, hier heb ik jaren voor gewerkt en ga er ook lekker van genieten. En ik wil naar Marokko om lekker daar in de maand april tot de maand oktober te zitten en te genieten, beetje tuinieren, rondreizen en uitrusten.
Ik ben zooo in de war van alles, ik snap het niet, hij heeft zolang gestudeerd en heeft zomaar alles verpest. Hij heeft economie gestudeerd en heeft 2 masters opzak. Hij zegt tegen mij dat ik nog een kindje ben en dat ik niet begrijp dat het in het leven niet gaat om een diploma.
Sorry me hele verhaal is chaotisch maar ik ben ook echt helemaal op en in de war
Hij zegt dat hij nu zijn leven gaat leven zoals hij wilt en daar past niet een baan in waarin hij werkt voor een kaaskop en voor de rijke elite. Dat hij nu gaat doen wat hij wilt en dat die uitkering zijn recht is omdat hij ervoor gewerkt heeft en ook omdat hij recht heeft op een deel van de aarde met haar grondstoffen en rijkdommen en dat de staten dat stelen en vervolgens verkopen aan hun inwoners.
Ik heb zoveel discussies gehad, ik zeg dan tegen hem, als je er niet mee eens bent hoe het gaat in Nederland en kaaskoppen haat enz.. waarom woon je dan hier?! Ik zei dat alleen om te weten wat hij dan zou zeggen en niet dat ik het meende ofzo. Hij zei toen waarom zou ik hier niet mogen wonen? Is dit land van de kaaskoppen ofzo? Ik zei toen ja, en hij zei hebben zij dit stuk grondgebied gemaakt vanuit de aardkern? Hebben zij kilometers vanaf de aardkern dit stuk grondgebied gemaakt? Het antwoord is nee, zij hebben zich slechts op dit stuk grondgebied gevestigd en uitgeroepen dat het van hun is. Maar zij hebben dit stuk grondgebied niet gemaakt dus is het niet van hun. Het is van de persoon die het gemaakt heeft.
Toen zei ik oke en alles wat erop gebouwd is, toen zei hij dat is ook niet van hun, wie heeft hun het recht gegeven om zich de grondstoffen toe te eigenen en daarmee te bouwen.
Ik heb toen duidelijk gemaakt dat ik het niet meende en alleen wilde weten hoe hij dacht. Ik vroeg hem of hij gewoon niet kan gaan werken en zoals alle anderen en een gezin stichten. Hij benadrukte nog een keer dat hij niet gaat werken voor een ander en dat hij eerst een jaar wil rusten en dan iets voor zichzelf gaat beginnen of niet, of dat hij iets heel anders gaat doen.
Hij is zooo veranderd, hij zegt tegen mij ik dacht allang al zo maar ik deed er nog niets mee.
Hij wil dat ik mee ga naar Marokko maar ik kan dat echt niet en dat heb ik gezegd en hij heeft aangegeven dat hij sowieso wel gaat. En dat ik dan maar lekker hier kan blijven als ik dat zo graag wil.
Ik ben zelfs naar een psycholoog toegestapt en met haar hierover gepraat en zij zei dat hij niet gek is geworden ofzo maar dat hij niet een leven wil zoals de gemiddelde persoon. Dat hij avontuurlijk is en gewoon onafhankelijk wil zijn en dat hij zich niet goed voelt bij een standaard leven. Dat ik hem de ruimte moet geven en dat hij zelf invulling moet geven aan zijn eigen leven. Dat als ik hem tegenwerk ik straks me man verlies
Ik hou zoveeel van hem en ik wil hem echt steunen maar ik heb echt het idee dat hij van me af wil doordat hij zo doet. Alsof hij mij weg wil jagen, ik weet het ff niet meer
Toen zei ik tegen hem wat is er allemaal met je, waarom ben je opeens zo veranderd. We zijn 2 jaar getrouwd en voordat we trouwden was hij al zo een beetje, hij zei ik zal never nooit een nummertje worden in deze samenleving die gebukt gaat onder een leven als loonslaaf en werken voor de schatkist. Ik zal en ga leven zoals ik dat wil en als dat niet goedschiks gaat, dan maar kwaadschiks.
Mohiem, hij dus thuis zonder werk, aangezien ik werk komt hij niet in aanmerking voor een uitkering en vanwege wat er gebeurd is allemaal. Hij heeft toen toch voor zijn ontslag al ziekgemeld en daardoor had hij toch recht op een ziektewetuitkering. Hij heeft toen aangegeven dat hij depressief is en dat het allemaal daardoor komt (wat niet zo is, hij ontkent het, maar geloof me hij is niet depressief). Hij zegt dit allemaal expres zodat hij een uitkering krijgt. Ik zei toen tegen hem, is dit wat je wilt, hij zei ja, hier heb ik jaren voor gewerkt en ga er ook lekker van genieten. En ik wil naar Marokko om lekker daar in de maand april tot de maand oktober te zitten en te genieten, beetje tuinieren, rondreizen en uitrusten.
Ik ben zooo in de war van alles, ik snap het niet, hij heeft zolang gestudeerd en heeft zomaar alles verpest. Hij heeft economie gestudeerd en heeft 2 masters opzak. Hij zegt tegen mij dat ik nog een kindje ben en dat ik niet begrijp dat het in het leven niet gaat om een diploma.
Sorry me hele verhaal is chaotisch maar ik ben ook echt helemaal op en in de war
Hij zegt dat hij nu zijn leven gaat leven zoals hij wilt en daar past niet een baan in waarin hij werkt voor een kaaskop en voor de rijke elite. Dat hij nu gaat doen wat hij wilt en dat die uitkering zijn recht is omdat hij ervoor gewerkt heeft en ook omdat hij recht heeft op een deel van de aarde met haar grondstoffen en rijkdommen en dat de staten dat stelen en vervolgens verkopen aan hun inwoners.
Ik heb zoveel discussies gehad, ik zeg dan tegen hem, als je er niet mee eens bent hoe het gaat in Nederland en kaaskoppen haat enz.. waarom woon je dan hier?! Ik zei dat alleen om te weten wat hij dan zou zeggen en niet dat ik het meende ofzo. Hij zei toen waarom zou ik hier niet mogen wonen? Is dit land van de kaaskoppen ofzo? Ik zei toen ja, en hij zei hebben zij dit stuk grondgebied gemaakt vanuit de aardkern? Hebben zij kilometers vanaf de aardkern dit stuk grondgebied gemaakt? Het antwoord is nee, zij hebben zich slechts op dit stuk grondgebied gevestigd en uitgeroepen dat het van hun is. Maar zij hebben dit stuk grondgebied niet gemaakt dus is het niet van hun. Het is van de persoon die het gemaakt heeft.
Toen zei ik oke en alles wat erop gebouwd is, toen zei hij dat is ook niet van hun, wie heeft hun het recht gegeven om zich de grondstoffen toe te eigenen en daarmee te bouwen.
Ik heb toen duidelijk gemaakt dat ik het niet meende en alleen wilde weten hoe hij dacht. Ik vroeg hem of hij gewoon niet kan gaan werken en zoals alle anderen en een gezin stichten. Hij benadrukte nog een keer dat hij niet gaat werken voor een ander en dat hij eerst een jaar wil rusten en dan iets voor zichzelf gaat beginnen of niet, of dat hij iets heel anders gaat doen.
Hij is zooo veranderd, hij zegt tegen mij ik dacht allang al zo maar ik deed er nog niets mee.
Hij wil dat ik mee ga naar Marokko maar ik kan dat echt niet en dat heb ik gezegd en hij heeft aangegeven dat hij sowieso wel gaat. En dat ik dan maar lekker hier kan blijven als ik dat zo graag wil.
Ik ben zelfs naar een psycholoog toegestapt en met haar hierover gepraat en zij zei dat hij niet gek is geworden ofzo maar dat hij niet een leven wil zoals de gemiddelde persoon. Dat hij avontuurlijk is en gewoon onafhankelijk wil zijn en dat hij zich niet goed voelt bij een standaard leven. Dat ik hem de ruimte moet geven en dat hij zelf invulling moet geven aan zijn eigen leven. Dat als ik hem tegenwerk ik straks me man verlies
Ik hou zoveeel van hem en ik wil hem echt steunen maar ik heb echt het idee dat hij van me af wil doordat hij zo doet. Alsof hij mij weg wil jagen, ik weet het ff niet meer