Bekijk volle/desktop versie : Mijn ellendig leventje..



Pagina's : [1] 2

25-11-2010, 12:32
Gister was ik de dagelijkse sleur van werken zo erg zat dat ik mijn vriendin sochtends om half 9 belde. Zullen we ons ziekmelden??? Vroeg ik haar. Gelukkig had ze ook geen zin meer in de werkweek, en vond ze het een goed plan. We gingen ergens ontbijten en koffie drinken, en waren een beetje aan het filosoferen over onze leven en onze exen de huid vol aan t schelden. Zo weinig spanning in ons leven, saaie werkweken, dag in dag uit, af en toe dan een mislukte date waarna je de volgende dagen zweert nooit meer te willen daten en nog liever lesbisch wordt, 2 vrije dagen in de week waarin je eindelijk kan doen wat je wilt, maar dat je dan zooo moe bent van de voorgaande werkweek dat je maar thuis blijft luieren. (Zo ziet het leven van mn vriendin en ik er ongeveer uit ). Totdat mn vriendin ons gefilosofeer even onderbrak met de volgende vraag: Stel dat wij gaan trouwen he Naima, gaat ons leven er dan op vooruit denk je ? Ik moest even nadenken. En kwam tot de conclusie... dat de ellende dan pas zou beginnen !
Halve dagen werken, rest van de dag huishouden, weekenden om de week naar de schoonouders. Geen privacy, geen spontane uitstapjes met je vriendinnen, het draait niet meer om jezelf.
We voelden ons daarna ineens een stuk beter, en genoten met volle teugen van onze vrije dag als vrijgezellen..

25-11-2010, 12:34


ahahahaha ja toch,

25-11-2010, 12:35
ja zo kan het ook

25-11-2010, 12:36
Waarom zou je dan opeens halve dagen werken?
Waarom om het weekend naar de schoonouders?
Waarom geen privacy?
Waarom geen spontaniteit?
Waarom geen tijd voor jezelf?

Loze, holle aannames. Als je dan - als getrouwde vrouw - hier allemaal geen tijd voor hebt. Dan ben je sowieso nooit echt de spontane vrouw geweest die je hier pretendeert te zijn.

25-11-2010, 12:38


Als je getrouwd ben
voor je mannetje zorgen alles er aan te doen dat ie gelukkig is
je kindjes verzorgen
Lekker kleertjes kopen voor ze
koken

voor mij is het echt geen punt
Als je van iemand houdt dan maakt het niet uit

25-11-2010, 12:42

Citaat door EvilPooh:
Waarom zou je dan opeens halve dagen werken?
Waarom om het weekend naar de schoonouders?
Waarom geen privacy?
Waarom geen spontaniteit?
Waarom geen tijd voor jezelf?

Loze, holle aannames. Als je dan - als getrouwde vrouw - hier allemaal geen tijd voor hebt. Dan ben je sowieso nooit echt de spontane vrouw geweest die je hier pretendeert te zijn.


Wat dacht je van verantwoordelijkheden die erbij komen kijken. Als jij en je man de hele week tot 6 werken lijkt me niet dat er nog een maaltijd op tafel komt als je uitgeput thuis komt, en al helemaaaal niet als er kinderen bijkomen. En bij de verantwoordelijkheden horen ook bezoekjes aan je schoonouders bij, en heel veel van je privacy gaat gewoon verloren als je getrouwd bent. Ooit heb ik het er wel voor over daar niet van, maar nu zeg ik nee laat me maar genieten van me bachelor life.

25-11-2010, 12:43

Citaat door bnibouayach_k:
Als je getrouwd ben
voor je mannetje zorgen alles er aan te doen dat ie gelukkig is
je kindjes verzorgen
Lekker kleertjes kopen voor ze
koken

voor mij is het echt geen punt
Als je van iemand houdt dan maakt het niet uit



Niet elke vrouw ziet zich zelf als een soort SuperRosario, die haar dagen vult met `t huishouden en oppaswerkzaamheden.

25-11-2010, 12:45

Citaat door mysteriouszlayd:
Wat dacht je van verantwoordelijkheden die erbij komen kijken. Als jij en je man de hele week tot 6 werken lijkt me niet dat er nog een maaltijd op tafel komt als je uitgeput thuis komt, en al helemaaaal niet als er kinderen bijkomen. En bij de verantwoordelijkheden horen ook bezoekjes aan je schoonouders bij, en heel veel van je privacy gaat gewoon verloren als je getrouwd bent. Ooit heb ik het er wel voor over daar niet van, maar nu zeg ik nee laat me maar genieten van me bachelor life.



25-11-2010, 12:45

Citaat door bnibouayach_k:
Als je getrouwd ben
voor je mannetje zorgen alles er aan te doen dat ie gelukkig is
je kindjes verzorgen
Lekker kleertjes kopen voor ze
koken

voor mij is het echt geen punt
Als je van iemand houdt dan maakt het niet uit


Je klinkt alsof je uit bnibou3iyesh komt

25-11-2010, 12:46

Citaat door mysteriouszlayd:
Wat dacht je van verantwoordelijkheden die erbij komen kijken. Als jij en je man de hele week tot 6 werken lijkt me niet dat er nog een maaltijd op tafel komt als je uitgeput thuis komt, en al helemaaaal niet als er kinderen bijkomen. En bij de verantwoordelijkheden horen ook bezoekjes aan je schoonouders bij, en heel veel van je privacy gaat gewoon verloren als je getrouwd bent. Ooit heb ik het er wel voor over daar niet van, maar nu zeg ik nee laat me maar genieten van me bachelor life.



Je loopt teveel op de zaken vooruit, neemt nu al allerlei beslissingen terwijl je niet eens in die situatie verkeert. Om maar te zwijgen over de instelling van de tegenpartij waarmee je in zo`n situatie terecht komt. Volg je me nog?

Koken is iets waar geen uren in hoeven te zitten, als je beide om 1800 thuis bent. Kan je beide om 1900 aan tafel. Verder is er niemand die je dwingt elke week bij jouw of zijn ouders te zitten. Gelukkig zijn mijn ouders niet zo belust op aandacht en zijn die zich bewust van `t feit dat elk koppel hun tijd en ruimte nodig heeft.

Ik zie verder niet in hoe je privacy verloren gaat, volgens mij heb je toch een eigen plek om te wonen, met een deur die op slot kan, gordijnen of ander spul voor de ramen. Dus misschien dat je hier wat duidelijker in kan zijn.

25-11-2010, 12:52

Citaat door Oprecht.:
Slijmbal, met andere woorden: ik ben de ideale vrouw , pm me. Flikker op.



Niets ideaals aan hoor. Een vrouw fhal sji meubelstuk.

25-11-2010, 12:58

Citaat door Oprecht.:
Zo voelt ze zich wel denk ik. En veel mannen houden daarvan



Het zijn niet die 'mannen' die daarvan houden, maar vooral hun moeders.

25-11-2010, 12:59



Citaat door EvilPooh:
Je loopt teveel op de zaken vooruit, neemt nu al allerlei beslissingen terwijl je niet eens in die situatie verkeert. Om maar te zwijgen over de instelling van de tegenpartij waarmee je in zo`n situatie terecht komt. Volg je me nog?

Koken is iets waar geen uren in hoeven te zitten, als je beide om 1800 thuis bent. Kan je beide om 1900 aan tafel. Verder is er niemand die je dwingt elke week bij jouw of zijn ouders te zitten. Gelukkig zijn mijn ouders niet zo belust op aandacht en zijn die zich bewust van `t feit dat elk koppel hun tijd en ruimte nodig heeft.

Ik zie verder niet in hoe je privacy verloren gaat, volgens mij heb je toch een eigen plek om te wonen, met een deur die op slot kan, gordijnen of ander spul voor de ramen. Dus misschien dat je hier wat duidelijker in kan zijn.


Ik neem geen beslissingen hoor, dat is gewoon het beeld dat ik heb van het huwelijk. Een huwelijk is geven en nemen, en in dit geval ook dingen geven die minder fijn zijn. Als ik met een man getrouwd ben met lieve ouders, voel ik mij verplicht die zo nu en dan te bezoeken samen met mijn man, net zoals ik mijn eigen ouders wil bezoeken. Als het zover is zal het misschien niet eens zo erg vinden, maar nu heb ik gewoon behoefte om mijn vrije tijd volledig naar eigen wens in te delen zonder rekening te houden met een man. En als ik een dag wil luieren wil ik graag dat er niemand aan mn hoofd zeikt dat we hier en daar heen moeten.

Ik heb gewoon niet zo een rooskleurig beeld van het huwelijk, dat je maar alles kan doen wat je wilt en dit samen met je partner bespreekt en het wel goed komt. Vast en zeker dat je je vaak verstikt gaat voelen en even alleen wilt zijn. Want ik ken genoeg getrouwden en ik zie hoe het eraan toegaat. But that's marriage. Je krijgt er veel moois voor terug, maar moet er ook wat voor opgeven. Maar vertel eens, hoe zie jij het dan voor je? Denk je dat jij niks ervoor hoeft op te geven ?

25-11-2010, 12:59
Hoe komt het dat je een vertekend beeld hebt over het huwelijk?

25-11-2010, 13:03

Citaat door mysteriouszlayd:
Ik neem geen beslissingen hoor, dat is gewoon het beeld dat ik heb van het huwelijk. Een huwelijk is geven en nemen, en in dit geval ook dingen geven die minder fijn zijn. Als ik met een man getrouwd ben met lieve ouders, voel ik mij verplicht die zo nu en dan te bezoeken samen met mijn man, net zoals ik mijn eigen ouders wil bezoeken. Als het zover is zal het misschien niet eens zo erg vinden, maar nu heb ik gewoon behoefte om mijn vrije tijd volledig naar eigen wens in te delen zonder rekening te houden met een man. En als ik een dag wil luieren wil ik graag dat er niemand aan mn hoofd zeikt dat we hier en daar heen moeten.

Ik heb gewoon niet zo een rooskleurig beeld van het huwelijk, dat je maar alles kan doen wat je wilt en dit samen met je partner bespreekt en het wel goed komt. Vast en zeker dat je je vaak verstikt gaat voelen en even alleen wilt zijn. Want ik ken genoeg getrouwden en ik zie hoe het eraan toegaat. But that's marriage. Je krijgt er veel moois voor terug, maar moet er ook wat voor opgeven. Maar vertel eens, hoe zie jij het dan voor je? Denk je dat jij niks ervoor hoeft op te geven ?


Ik kom hierop terug.

Het vertekende beeld is verder het gevolg van de duizend-en-een onzinnige verhalen op deze site en `t feit dat mensen teveel uren denkwerk in iets hebben zitten wat eigenlijk `n ver-van-hun-bed-show is.

Pagina's : [1] 2