Vaak is het toch zo dat in de meeste gevallen de moeders het meeste tijd met de kinderen doorbrengen, omdat ze bijv. huismoeder zijn of parttime werken en de vader een fulltimer werker buiten huis is. Dus het is logisch dat de moeders meer tijd met ze doorbrengen.
Ik zit nu ook thuis en mijn man werkt dan soms lange dagen, als hij thuiskomt moeten de kinderen eigenlijk al bijna naar bed. Hij geeft ze weleens zo nu en dan te eten of verschoont ze en hij vind dat dat ook normaal is, maar ik heb er ook begrip voor dat hij daar geen zin in heeft als hij doodmoe thuiskomt. Ik heb kunnen uitslapen, beetje kunnen relaxen in de middag als de kinderen een middagdutje doen en hij dus niet dus ik wil het wel eerlijk houden.
Wat betreft de opvoeding trekken we gewoon 1 lijn, "nee is nee". We vinden allebei discipline ook belangrijk dus op tijd naar bed en routine in het dagelijkse gebeuren zodat de kinderen ook begrijpen wat er gaat gebeuren en wat er van ze verwacht wordt.
Hij gaat graag met ze naar buiten, in de zomer nam die ze iedere keer mee zwemmen. Hij doet ze ook weleens in bad als de gelegenheid zich voordoet of als ik het te druk heb. We proberen zoveel mogelijk rekening met elkaar te houden, wanneer hij ook merkt dat ik m'n handen vol heb dan staat hij ook klaar om het over te nemen. Tja het is een beetje teamwork, we proberen elkaar een beetje te steunen, want soms is hij even op en is het nodig dat hij zich kan opladen en daarna is het weer mijn beurt, om en om dus.
Soms moet je mannen ook gewoon vragen om het te doen, want blijkbaar valt het kwartje niet altijd bij sommige. Vaak denken wij vrouwen dat de man zelf wel begrijpt wat hij moet doen, terwijl hij wacht op een seintje van onze kant. Dus wacht niet af, maar vraag het hem te doen (op een lieve toon en manier natuurlijk) en je zult zien dat ze graag helpen.