Bekijk volle/desktop versie : De deugden van het lezen van verhalen over de Selef.



19-11-2010, 20:08
''..Welzeker, de verhalen van de actieve en rechtschapen geleerden behoren tot de beste manieren om deugdzame karakteristieken ingeworteld te krijgen in de ziel. Ze brengen het tot een niveau om calamiteiten en obstakels het hoofd te bieden omwille van nobelheid en prijzenswaardige doelen. Ze motiveren ertoe om degene te imiteren die een vertoon zijn van opofferingen en dapperheid - al in het teken van het opvoeren naar het hoogste en nobelste der niveaus.

Dit is waarom sommige geleerden onder de Salaf zeiden: ''Verhalen zijn soldaten van de soldaten van Allaah. Allaah houdt er de harten van zijn awliya' ferm mee.'' Dit bewijs kan worden teruggevonden in het Boek van Allaah met Zijn Woorden: {''En al dat wat wij aan jou verhalen over de gebeurtenissen van de Boodschappers is om jouw hart sterk en standvastig mee te maken.''} (Surah Hud; aya 120)

En Abu Hanifah (rahimahoellaah) heeft gezegd: ''De verhalen van de geleerden en hun goede kwaliteiten zijn mij meer geliefd dan Fiqh, want zij hebben betrekking tot de manieren en karakters van deze mensen.'' Het bewijs hiervoor kan worden teruggevonden in het Boek van Allaah met Zijn Woorden: {''Dit zijn degene die Allaah geleidt heeft. Dus, volg hen in hun leiding.''} (Surah al-An'am; aya 90) en in een ander vers: {''Welzeker, in hun verhalen zitten lessen voor hen die begrijpen.''} (Surah Yusuf; 111)

En in de inleiding ‘Luqat fi Hikayat as-Salihin’ door Ibn al-Jawzi, wordt gezegd: “Malik bin Dinar heeft gezegd: “Deze verhalen zijn geschenken uit het Paradijs'', en al-Junayd heeft gezegd: “Deze verhalen zijn soldaten van de soldaten van Allaah. Hiermee, versterkt Hij het geloof van degene die leiding zoeken.” Dus werd tegen hem gezegd: ''Is er bewijs hiervoor?'' Hij antwoordde: {''En al dat wat wij aan jou verhalen over de gebeurtenissen van de Boodschappers is om jouw hart sterk en standvastig mee te maken.''} (Surah Hud; aya 120) Iemand anders zei: ''Lees meer van dergelijke verhalen, aangezien het juwelen zijn en wellicht dat zij de eenzelvige juweel bevatten.''

Het zijn juwelen aangezien zij lange preken overbodig maken, dit dankzij de bondige manier waarop het concept geïllustreerd wordt en zij kunnen de eenzelvige (unieke) juweel bevatten in de zin dat het verhaal niet meer nodig heeft om te vertellen wat het concept illustreert.

Ibn al-Jawzi heeft in de introductie ook tegen ‘al-Muntadham fi Tarikh al-Muluk wal-Umam’ gezegd: ''Weet dat het lezen van verhalen en geschiedenis velen profijten voortbrengt. Het meest belangrijke is dat het een hulpmiddel is om te leren over de meest geweldige dingen, significante gebeurtenissen in de geschiedenis, de manifestatie van het lot en het achterhalen van feiten. De ziel ondervindt rust bij het leren van feiten.'' Abu 'Amr bin al-'Ala' zei dat er tegen een erg oude man, Bakr bin Wa’il, die niet meer in staat was te genieten van eten, drinken of het huwelijk werd gezegd: ''Verlang je naar de dood?'' Hij zei: ''Nee,'' waarop hij werd gevraagd: ''Wat is dan hetgeen waar jij plezier en vreugde uitput in deze wereld?'' Hij zei: ''Het horen van deze verbazingwekkende en geweldige verhalen.''

De beste manier om jouw voornemens te versterken, jouw verstand te motiveren, jouw talent te ontwikkelen, jouw standvastigheid te vermeerderen, jouw karakter op te bouwen op een kalme en rustige manier zonder enig bevel of verplichting, jezelf oprijzen en motiveren om (goed) te handelen inzake de prijzenswaardigste kwesties, jezelf op te rijzen boven de waardeloze mensen en te treden in de voetsporen van de nobele voorgangers is door het lezen van de biografieën van de ambitieuze en rechtgeaarde geleerden. Om te stoppen en te peinzen over de verhalen van deze geweldige mannen, het continu ontdekken van de kwaliteiten van deze rechtgeaarde leraren en door dichterbij trachten te komen tot deze brilliante en actieve geleerden van glorie en eer...''

['Safahat min Sabr al-'Ulama'' ; p. 17-18]

http://www.wasielah.wordpress.com

19-11-2010, 20:36


Mag ik vragen vanuit welk boek(ik heb de bron gezien maar het kan natuurlijk ook altijd een ander boek komen waarin gelijksoortige uitspraken vermeld staan) of artikel dit vertaald wordt en vanuit welke taal?

19-11-2010, 21:06
Ik reageer even hier, want dit is nog een beetje ontopic. Dit soort verhalen zijn verhalen van personen waar je lering uit kunt trekken, zodat je dit zelf kan toepassen in je dagelijks leven. Dit is bijna hetzelfde als het bestuderen van de sierah van de Profeet sallahoe 'alaihi wa sallam, en daar is niks mis mee. Maar wat je tegenwoordig ziet is dat men bijna dagelijks bezig is met (fictie)verhaaltjes die in een mooi jasje wordt gestoken met een anasheeddeuntje op de achtergrond, en zaken zoals Manhaj totaaal vergeet. En dat is gevaarlijk.


Citaat:
Wat is jouw bewijs dat de Selef qisas verafschuwden?
[AR]
قال مالك : (إني لأكرهُ القصص في المساجد )

قال ((وقد قال تميم الداري لعمر بن الخطاب :دعني أدع الله وأقص وأذكر الناس . فقال عمرُ .لا. فأعاد عليه .فقال : أنت تريدُ أن تقول :أنا تميم الداري ؛فاعرفوني !))

قال مالك : ((ولا أرى أن يجلس إليهم ؛إن القصص لبدعه )).

قال: ((وليس على الناس أن يستقبلوهم كالخطيب )).

قال ((وكان ابن المسيب وغيره يتخلفون والقاص يقص )).

وقال مالك: ((ونهيت أبا قدامة أن يقوم بعد الصلاة فيقولُ:افعلوا كذا وكذا)).

قال سالم : وكان ابن عمر يُلفى خارجاً من المسجد , فيقول ما أخرجني إلا صوت قاصكم هذا ) أخرجه المروزي في كتاب العلم كما في تحذير الخواص ص195 .

وقال أبو إدريس الخولاني : لأن أرى في ناحية المسجد ناراً تأجَّج أحبُّ من أن أرى قاصاً يقصُّ .

قال علماؤنا رحمهم الله : لم يُقصّ في زمان النبي صلى الله عليه وسلم ولا في زمان أبي بكرٍ وعمرَ , حتى ظهرت الفتنة , فظهرت القصص
.فلما دخل عليٌّ المسجد أخرج القصّاص من المسجد وقال : لا يُقص في مسجدنا .

حتى انتهى إلى الحسن في علوم الأعمال والأحوال فاستمع إليه ثم انصرف َولم يُخرجه .

وجاء ابن عمر على مجلسه من المسجد فوجد قاصاً يقص فوجه إلى صاحبِ الشرطة أن أخرجه من المسجد فأخرجه .

قال مالك بن أنس : كان رجل من المنافقين يقوم كل جمعة في المسجد فيحضُّ الناس على طاعة رسول الله صلى الله عليه وسلم فلما كان يوم خيبر انصرف بالناس من قتال العدوّ ثم قام بعد ذلك في المسجد فحض على طاعة رسول الله صلى الله عليه وسلم فأمر به النبي صلى الله عليه وسلم فأُخرج من المسجد فقال : لا أبالي أَلاَّ أُصلي في حشّ بني فلان.

قال التّيّاح : قلت للحسن : إمامنا يقصُّ فيجتمع الرجال والنساء فيرفعون أصواتهم بالدعاء ويمدون أيديهم ! فقال الحسن : رفع الصوت بالدعاء بدعة ومدُّ الأيدي بدعة والقصص بدعةٌ.

وقيل لابن سيرين : " لو قصصــت على إخوانك ؟ فقال :" قد قيل : لا يتكلم على الناس إلا أمير أو مأمور أو أحمق ، ولست بأمير ، ولا مأمور ، وأكره أن أكون الثالث ".

قال معاوية بن قرة :" قلت للحسن البصري : أعود مريضاً أحب إليك أو أجلس إلى قاص ؟ قال : عد مريضك ، قلت : أشيع جنازة أحب إليك أو أجلس إلى قاص ؟ فقال : شيع جنازتك ، قلت : استعان بي رجل في حاجة ، أعينه أو أجلس إلى قاص ؟ قال : اذهب في حاجتك ..حتى جعله خيرا من مجالس الفراغ "

وقال ضمرة: قلت للثـــوري : نستقبل القاص بوجهنا ؟ قال : ولو البدع ظهوركم ".

وقال أبو معمر : " رأيت سيارا أبا الحكم يستاك على باب المسجد ، وقاص يقص في المسجد ، فقيل له : يا أبا الحكم إن الناس ينظرون إليك فقال : أني في خير ما هم فيه ، أنا في سنة وهم في بدعة ".
ولما دخل سليمان بن مهران الأعمش البصرة ، نظر إلى قاص يقص في المسجد ، فقال : حدثنا الأعمش عن أبي إسحاق وحدثنا الأعمش عن أبي وائل ."

قال : " فتوسط الأعمش الحلقة ، ورفع يديه ، وجعل ينتف شعر إبطيه فقال له القاص : يا شيخ ! ألا تستحي ؟ نحن في علم وأنت تفعل ذلك ؟ فقال الأعمش : الذي أنا فيه خير من الذي أنت فيه . قال : كيف ذلك ؟ قال : لأني في سنة وأنت في كذب ، أنا الأعمش وما حدثتك مما تقول شيئا !!
فلما سمع الناس ذكر الأعمش ، انفضوا عن القاص ، واجتمعوا حوله وقالوا : حدثنا يا أبا محمد !"

وقال أحمد بن حنبل : " أكذب الناس القصاص والسئوال ، وما أحوج الناس إلى قاص صدوق ، لأنهم يذكرون الموت وعذاب القبر ".
قيل له : أكنت تحضر مجالسهم ؟ قال : ( لا )[/AR]

Ibn al-Jawzi zei:

“De verhalenvertellers worden niet veroordeeld vanwege het feit dat zij verhalenvertellers zijn, omdat Allah zegt:

{ نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ }

“En We leveren aan jou (Mohammed) de beste der verhalen over.”

{فَاقْصُصِ الْقَصَصَ }

“Dus lever de verhalen over”

Eerder worden de verhalenvertellers veroordeeld omdat zij vele verhalen vertellen zonder het noemen van enige profijtvolle kennis en normaliter authentiek en onbetrouwbaar materiaal met elkaar mengen in het overleveren en bouwen op zaken die hoogstwaarschijnlijk onmogelijk zijn.” [Talbees Iblees (blz. 150)]

Wa salaam.