Citaat door rust_in_je_hart:
Wil je het echt horen?
Hier komt die dan.....
Op zaterdag 21 januari 2006 had ik mijn ouders op bezoek. zij gingen rond een uur of 23.00 naar huis. Ik was uitgeput en wilde gelijk gaan liggen maar niet in mijn eigen slaapkamer maar op een matras in de huiskamer heel raar maar mijn kamer werd me te klein. Mijn man heeft 2 matrassen de huiskamer ingesleept en wij zijn om 23.30 gaan slapen allebei uitgeput. om 02.00 in de nacht werd ik wakker van buikpijn soort menstruatie buikpijn dus ik gelijk o shit de bevalling gaat beginnen.
( 1e kind he
) ik bleef nog liggen en ik heb mijn man om 05:00 wakker gemaakt en hij heeft mijn zus gebeld. Zij en haar mijn zijn onze kant op gekomen rond 07:00 waren ze bij ons. nou heel de zondag doodgegaan van de pijn niet gegeten niet gedronken niet geslapen. zondag avond moest mijn zus naar huis want de volgende dag wordt zij op werk verwacht. Mijn moeder hoorde dat ik aan het bevallen was dus mijn zus is weggegaan en mijn moeder is gekomen samen met mijn pa. Die nacht vergeet ik nooit weetje hoe lang een nacht duurt als iedereen slaapt behalve jij zelf plus je hebt zo veel pijn. Om 04:00 heb ik de verloskundige gebeld en gezegd dat ik zo wat aan het sterven was. Zij is naar mij toegekomen en ze meten 4 cm ontsluiting. pfff dus nog een lang weg te gaan. Ik mocht naar de kraamhotel gaan. Mijn man had toen nog geen rijbewijs dus wij met de taxi naar de kraamhotel. Eenmaal bij de kraamhotel aangekomen besloot de verloskundige mijn vliezen te breken want die waren nog niet gebroken. Na het breken van de vliezen is zij weggegaan. Ik stond daarna op en ik zag dat ik groen bruin vruchtwater had. ( dat betekend dat je kind in vruchtwater heeft gepoept. ) Goed dat ik dit wist want mijn verloskundige die was al weg. Ik zat alleen in mijn kramhotel kamer met mijn man. Nou verloskundige terug geroepen en ik moest dus over naar het ziekenhuis. Dus ik en mijn man in de taxi met vreselijke weeen richting het ziekenhuis. Ik ging dood van de pijn ik was uitgeput echt dood moe. Eenmaal aangekomen bij het ziekenhuis moest ik nog wachten tot dat eindelijk een verloskundige mij kwam halen en ik zat daar in een rot rolstoel helemaal doorweekt van de vruchtwater in de wachtkamer met alle ogen naar mij gericht.
Eindelijk kwam na 15 min een verloskundige mij halen om mij naar een verloskamer te brengen. Daar moest ik gaan liggen in bed met 2 riemen om mijn buik zij gingen een slangetje via mijn vagina op het hoofdje van de baby vestigen om de hartslag in de gaten te houden. Ik verging van de pijn niet normaal want liggen vind ik vreselijk als ik pijn heb ik kan pijn beter opvangen als ik sta of in elkaar kruip. Door die klote riemen kon ik niet bewegen en zat ik vast aan die klote ziekenhuis bed.
Het was dus inmiddels Maandag ochtend. Om 10:00 heeft de verloskundige nog even gekeken hoeveel ontsluiting ik had. Dus 6 uur later...... en raad eens!! ik had 4.5 cm ontsluiting dus ik heb een halve cm in die 6 uur gehad. Ik raakte in paniek en begon vreselijk te huilen. Zo ging de pijn door tot 13:00 uur. Om 13:00 kwam de gynaecoloog binnen en die gaf aan dat ik 5 cm ontsluiting had dus het ging heeeeeel langzaam allemaal en ik kon het niet meer aan ik was moe hongerig had dorst ik begon dingen te zien die er niet waren kort om ik was half in het hiernamaals. Toen hebben ze mij wat verdoving toegediend die naar mij idee 1 min verdoofde en daarna kreeg ik weeeen op wekkers gehad dus MIJN WEEEN WERDEN 1000 ERGER EN ZONDER TUSSEN STOP. De gynaecoloog heeft gezegd als ik om 18:00 niet bevallen was dan zouden zij ingrijpen. Om 18:00 had ik 8 cm ontsluiting dus ik moest door gaan om 19:30 had ik 10 cm ontsluiting en mocht ik gaan persen. Nou ik heb geperst jooo dat wil je niet weten
Om 20:20 is mijn dochtertje geboren gezond en wel Hamdolilah. Ik was natuurlijk ingescheurd dus ik moest gehecht worden zat er opeens een stagere mij te hechten ZONDER VERDOFING!! zij was de verdoving vergeten ik heb haar een rechtse met mijn knie gegeven dat wil je niet weten zij belande ergens achter in de kamer. Een verloskundige kwam binnen met een pak appelsap en een glas. Ik had zo n dorst ik heb heel die pak alleen opgedronken. Na de hechtingen moest ik naar de slaapzaal mijn man mocht naar huis. Ik was DOOOOOD MOE ik dacht als het licht uit gaat dan wordt ik pas over een paar dagen wakker. Dus niet want ik lag naast een Turkse vrouw die snurkte van hier tot aan tokyo...
dus weer kon ik niet slapen... Midden in de nacht moest ik nodig plassen ( appelsap he
) dus ik druk op de bel want ik kon niet op eigen kracht staan. de verpleegkundige stond naast me en ze zij je mag ook alleen naar de wc hoor. Ik keek haar boos aan ik zo nee dat meen je niet en wat als ik niet kan staan
dus zij met tegen zin mij naar de wc gebracht en weer terug. Ik moest met een beker mijn vagina spelen tijdens het plassen want anders doen de hechtingen super pijn dan vlieg je zo de plafon uit.
de volgende dag mocht ik gelukkig naar de kraamhotel en daar heb ik een fijne tijd gehad hamdolilah hoe wel ik na een paar dagen met 2 ontstoken borsten zat en 40 graden koorts
en een huil kind. Maar alhamdolah wij hebben het overleeft.[/QUOTE]
good lord haleluya wat heb jij veel pijn gehad....
ik begrijp niet dat wanneer jij zo weinig ontsluiting hebt, dat ze je geen verdoving geven..een ruggenprik ofzo