Bekijk volle/desktop versie : Het is gebeurd, maar we zijn nog niet officieel getrouwd.



Pagina's : [1] 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12

18-11-2010, 08:02
Nouja, op papier zijn we getrouwd voor de Marokkaanse en Nederlandse wet.

Enkele weken geleden zijn wij getrouwd op de marokkaanse wet en toen zei mij verloode man dat het tijd was. Hij had al vaak aangegeven dat als we getrouwd waren op papier dat we het dan moesten gaan doen. (echt verschrikkelijk).

Dus het is ook gebeurd, ik vind het zo verschrikkelijk erg. Mijn verloofde/man is egt heel lief, maar hier had hij totaal geen begrip voor en zijn wil was hierin wet. We gaan pas officieel trouwen (met feestje en daana echt samen intrekken in zijn huisje) over twee maand.

Ik kan mijn moeder gewoon niet aankijken, ik vind het niet correct en ik ben er echt tegen ingegaan ik heb tegengestribbeld als een gek. Maar het moest en zou volgens hem gebeuren, dus het is gebeurd.

Ik voel mij zo ontzettend onrein, als hij bij mij en men ouders langs komt vind ik hem zo afschuwelijk omdat het me eraan doet denken.

Ik heb dit allemaal tegen hem gezegd maar hij vind dat het gewoon kon en dat wij niks haram hebben gedaan behalve dan dat het niemand weet want anders breekt de hel los.

Ik heb die dag enorm veel bloed verloren (het moest en zou gebeuren) en de dagen daarna nog. Ergens ben ik blij want daarom is het ook bij een keer gebleven, hij vond het daarna pas zielig voor mij. ik ben zo ontzettend bang dat ik zwanger ben geworden dan zou de telling niet kloppen en dan heb ik zo genaamd een te vroeg geboren kind. Gelukkig is het daabij gebleven want ook hij schrok ervan zwanger zal ik waarschijnlijk niet zijn maar die angst blijft tot dat ik weer mijn periode heb.

18-11-2010, 08:04


Heeft ie je nu verkracht wella?

18-11-2010, 08:05
morning after pil, een ideetje?!

18-11-2010, 08:05

Citaat door Anissa1900:
Nouja, op papier zijn we getrouwd voor de Marokkaanse en Nederlandse wet.

Enkele weken geleden zijn wij getrouwd op de marokkaanse wet en toen zei mij verloode man dat het tijd was. Hij had al vaak aangegeven dat als we getrouwd waren op papier dat we het dan moesten gaan doen. (echt verschrikkelijk).

Dus het is ook gebeurd, ik vind het zo verschrikkelijk erg. Mijn verloofde/man is egt heel lief, maar hier had hij totaal geen begrip voor en zijn wil was hierin wet. We gaan pas officieel trouwen (met feestje en daana echt samen intrekken in zijn huisje) over twee maand.

Ik kan mijn moeder gewoon niet aankijken, ik vind het niet correct en ik ben er echt tegen ingegaan ik heb tegengestribbeld als een gek. Maar het moest en zou volgens hem gebeuren, dus het is gebeurd.

Ik voel mij zo ontzettend onrein, als hij bij mij en men ouders langs komt vind ik hem zo afschuwelijk omdat het me eraan doet denken.

Ik heb dit allemaal tegen hem gezegd maar hij vind dat het gewoon kon en dat wij niks haram hebben gedaan behalve dan dat het niemand weet want anders breekt de hel los.

Ik heb die dag enorm veel bloed verloren (het moest en zou gebeuren) en de dagen daarna nog. Ergens ben ik blij want daarom is het ook bij een keer gebleven, hij vond het daarna pas zielig voor mij. ik ben zo ontzettend bang dat ik zwanger ben geworden dan zou de telling niet kloppen en dan heb ik zo genaamd een te vroeg geboren kind. Gelukkig is het daabij gebleven want ook hij schrok ervan zwanger zal ik waarschijnlijk niet zijn maar die angst blijft tot dat ik weer mijn periode heb.


Kortom, je bent verkracht.....??

Je bent blij? Ik heb medelijden met jou...........
En nu ben je zielig?

18-11-2010, 08:06


Als dat zo is, dan ben je heel erg dom geweest. Niks moet!

18-11-2010, 08:08
For the record, de vereisten van een walima zijn heus niet enkel een handtekening zetten. Het is een pré dit kenbaar te maken aan de buitenwereld, middels een etentje bijvoorbeeld.

Verder heb ik oprecht met je te doen. Zooo een boer en LIEF, wie maak je het wijs? Moge Allah swt hem le7kel geven!

18-11-2010, 08:17
!

De eerste keer moet ze3ma speciaal zijn en hij maakt er zowat een verkrachting van! Dat je het zo ver hebt laten komen.. hij kan hoog of laag springen, maar jij bent uiteindelijk de baas over je eigen lichaam....

18-11-2010, 08:20
Je bent dus verkracht
Omggg wat zal het dan zijn in het huwelijk, zijn wil is wet zeg je
Dus als je na je huwelijk je eens slecht voelt ofzo schijt aan je , je moet dan je benen openen
Heb echt medelijden met je

18-11-2010, 09:03


uit jouw verhaal lees ik dat je bent verkracht
maaaaaaaaaaaaar hij kan het anders zien, omdat hij denkt dat hij er recht op heeft..

damnn het zal en moet gebeuren zegt ie dan, hij moet dan wel heel geil zijn geweest hahah

18-11-2010, 09:15
Dom van jou, hoe zou het gaan als je tijdens je huwelijk een keer geen zin hebt, is het zijn wil is wet, ik heb met je te doen. jij hebt je zelf in de hand

18-11-2010, 09:16
Waarom heb je niet volgehouden om het toch niet te doen voor jullie trouwfeest?

Je bent samen de kamer ingegaan, dus ja, misschien had jij het ook gewild anders had je wel beetje afstand genomen.

18-11-2010, 09:22
hmmmmm, ik weet niet of ik zoiets moet geloven


heb je ook hiervoor een nieuwe nick aangemaakt

18-11-2010, 09:28



Citaat door Anissa1900:
Nouja, op papier zijn we getrouwd voor de Marokkaanse en Nederlandse wet.

Enkele weken geleden zijn wij getrouwd op de marokkaanse wet en toen zei mij verloode man dat het tijd was. Hij had al vaak aangegeven dat als we getrouwd waren op papier dat we het dan moesten gaan doen. (echt verschrikkelijk).

Dus het is ook gebeurd, ik vind het zo verschrikkelijk erg. Mijn verloofde/man is egt heel lief, maar hier had hij totaal geen begrip voor en zijn wil was hierin wet. We gaan pas officieel trouwen (met feestje en daana echt samen intrekken in zijn huisje) over twee maand.

Ik kan mijn moeder gewoon niet aankijken, ik vind het niet correct en ik ben er echt tegen ingegaan ik heb tegengestribbeld als een gek. Maar het moest en zou volgens hem gebeuren, dus het is gebeurd.

Ik voel mij zo ontzettend onrein, als hij bij mij en men ouders langs komt vind ik hem zo afschuwelijk omdat het me eraan doet denken.

Ik heb dit allemaal tegen hem gezegd maar hij vind dat het gewoon kon en dat wij niks haram hebben gedaan behalve dan dat het niemand weet want anders breekt de hel los.

Ik heb die dag enorm veel bloed verloren (het moest en zou gebeuren) en de dagen daarna nog. Ergens ben ik blij want daarom is het ook bij een keer gebleven, hij vond het daarna pas zielig voor mij. ik ben zo ontzettend bang dat ik zwanger ben geworden dan zou de telling niet kloppen en dan heb ik zo genaamd een te vroeg geboren kind. Gelukkig is het daabij gebleven want ook hij schrok ervan zwanger zal ik waarschijnlijk niet zijn maar die angst blijft tot dat ik weer mijn periode heb.


Waarom ben je met hem meegegaan terwijl je wist wat zijn plannen waren? Of wilde je hetzelf ook zo graag? Jammer dat jullie 2 maanden niet konden wachten en ik heb echt medelijden met jouw mentaliteit: "het moest en zou gebeuren volgens hem". Ik wens je veel succes en geluk toe meid maar ik ben zo bang met die man van jou

18-11-2010, 09:38
helemaal lijp

18-11-2010, 09:43
Ewa safi, je bent toch getrouwd?

Pagina's : [1] 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12