Bekijk volle/desktop versie : Het Huis



17-11-2010, 17:51
dit verhaal is niet waargebeurd het is gewoon een heel mooi boek dat ik met jullie wil delen ik zal alvast een vervolgje plaatsen
P.s. de namen zijn wel gewoon in het Marokkaans en het verhaal speelt zich af in san francisco[/SIZE][/FONT]

[FONT="Franklin Gothic Medium"][SIZE="4"]hoofdpersonen:
Sarah 38 jaar
yassin 42 jaar
amina 61 jaar
meryiam 82 jaar
youseff 87 jaar
amin 44 jaar
naoul 40 jaar [/SIZE][/FONT]

[FONT="Comic Sans MS"][SIZE="4"]Op een dinsdagmorgen in juni,om halftien, verliet Sarah talbi het kantoor voor haar afspraak van tien uur met Stanley Perleman. Haastig liep ze het gebouw op One Market Plaza uit om op straat een taxi aan te houden. Zoals altijd kwam de gedachte in haar dat dit echt de laatste keer kon zijn dat ze hem zag.Hij liet tenminste nooit na haar daaraan te herinneren.Hoewel Stanley hevig protesteerde wanneer ze haar vermoedens uitsprak en de tijd natuurlijk onherroepelijk e voorbijgaat, begon ze hem ervan te verdenken dat hij het eeuwige leven had.Het advocatenkantoor waar ze werkte behartigde zijn zaken al meer dan een halve eeuw.Zijzelf was sinds drie jaar zijn adviseur wat de vermogens-en inkomstenbelasting betrof.Op haar achtendertigste was Sarah al twee jaar partner in de juridische firma waar ze werkte.Toen zijn vorige juridische adviseur was overleden, had ze Stanley als cliënte geërfd
Stanley had he allemaal overleef. Hij was achtennegentig jaar. Soms was dat moeilijk te geloven.zijn verstand was nog even scherp als altijd, hij las veel en was uitstekend op de hoogte van elke verandering en verschuiving op het gebied van de belastingwetgeving.Hij was een uitdagende en onderhoudende cliënt.Stanley Perleman was zijn hele leven een genie in zaken. het enige wat de laatste jaren veranderde, was het feit dat zijn lichaam verraad aan hem pleegde, maar zijn verstand was nog even helder als altijd. De laatste zeven jaar was hij aan zijn bed gekluisterd geweest en hij had al die tijd zijn huis niet kunnen verlaten. Er waren vijf verpleegsters verantwoordelijk voor zijn verzorging; drie vaste die achtuurdiensten draaiden en twee oproepkrachten[/SIZE][/FONT]


[FONT="Garamond"][SIZE="3"]zeg het me als ik verder moet gaan

17-11-2010, 18:40


Lekker jong zijn die spelers..

17-11-2010, 19:02
zeg het me asl ik verder moetgaan

17-11-2010, 19:15
Up Meid Ga Gwn VERDER

17-11-2010, 20:01


Gelukkig had hij meestal geen pijn. Sarah had hem altijd gemogen en bewondering voor hem gekoesterd, hoewel anderen hem heetgebakerd en ruzieachtig vonden.Maar in haar ogen was hij gewoon een heel opmerkelijke man.Toen ze de taxi instapte gaf ze de chauffeur Stanleys adres door op scott street.De auto baande zich een weg door het verkeer in de financiële district van san franscisco en koertse daarna in het westelijke richting naar pacific heights ,waar Stanley al zevenenzeventig jaar in het zelfde huis woonde. de zon scheen volop terwijl ze via california street nob hill opreden, en ze wist dat dat ze eenmaal boven waren, weleens heel anders zou kunnen zijn.De chique woonwijken van de stad lagen vaak in mist gehuld, zelfs als het beneden in de stad zonnig en warm was.passeerden de tram.de toeristen die op het achterbalkon stonden, keken met blije gezichten om hem heen.Sarah had wat papieren bij zich die Stanley moest ondertekenen niks bijzonders.Hij bracht constant kleine veranderingen en verbeteringen aan in zijn testament. I alle jaren dat ze hem kenden daarvoor ook al was hij voorbereid geweest op zijn dood.Maar iedere keer wanner hij verslechterde of als hij iets onder de leden had leek te hebben herstelde hij tot zijn eigen ergernis weer. Vanmorgen nog toen ze hem belde om hun afspraak te bevestigen had hij haar verzekert dat het niet meer lang kon duren;hij voelde zich al wekenlang al helemaal niet goed.Ophouden met doemdenken Stanley had ze geantwoord terwijl ze nog wat papieren in haar tas propte. Je zult ons allemaal overleven.Soms voelde ze zich bedroeft om hem hoewel er niets deprimerend aan hem was en hij alleen maar heel af en toe zelfmedelijden had, Hij blafte nog steeds orders tegen zijn verplegers las dagelijks de new york times de wall street journal en de lokale kranten. Was gek op hamburgers en broodje pastrami en verteldde uitermate gedetailleerd en doorspekt met allemaal historische weetjes over zijn jeugd aan de Lower East Side in new york. Op zijn zestiende was hij naar san franscisco gekomen in 1924.8 moet ik door gaan of niet xxx justus