Rongo
31-10-2010, 16:15
Citaat:
De enige man die de standrechtelijke executies in 1947 in het Javaanse dorp Rawagede overleefde, de 87-jarige Saih Bin Sakam, is op bezoek in Nederland. Hij is uit Indonesië overkomen, onder meer voor overleg met zijn advocate Liesbeth Zegveld over de rechtszaak die de nabestaanden van de slachtoffers tegen de Nederlandse staat hebben aangespannen.
Deze nabestaanden, meest weduwen van de mannen die door het Nederlandse leger werden doodgeschoten, willen een schadevergoeding van de Staat. Maar Nederland vindt dat de feiten zijn verjaard, ook al is inmiddels erkend dat de executies oorlogsmisdrijven zijn.
Op 9 december 1947 schoten Nederlandse militairen in Rawagede honderden mannen zonder pardon dood. De militairen zijn hiervoor nooit vervolgd.
In vergelijking met andere oorlogsslachtoffers zoals joden en homoseksuelen voelen de weduwen van Rawagede zich ongelijk behandeld. Deze groepen zijn de afgelopen jaren namelijk wel in aanmerking gekomen voor vergoeding van de schade die voortvloeide uit de Tweede Wereldoorlog. Nog steeds neemt Nederland restitutieverzoeken van oorlogsslachtoffers in behandeling, aldus advocate Zegveld.
De Staat stelt dat ze ervoor mag kiezen of bepaalde gebeurtenissen zijn verjaard of niet. Volgens Zegveld is er geen goede reden voor de staat om zich op verjaring te beroepen, omdat er geen sprake is van een ongegronde eis waartegen verweer niet mogelijk is. Er is bijvoorbeeld geen sprake van verloren gegaan bewijsmateriaal.
De nabestaanden vinden dat Nederland hen hetzelfde moet behandelen als slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. „De Staat heeft bijvoorbeeld ook Nederlanders uit Nederlands-Indië gecompenseerd”, schrijft Zegveld. Nederland heeft er volgens haar een gewoonte van gemaakt claims van dergelijke slachtoffers niet af te wijzen alleen maar omdat ze verjaard zouden zijn. Dit beleid zou nu ook voor de weduwen van Rawagede moeten gelden.
http://www.telegraaf.nl/binnenland/8083746/__Slachtoffer_KNIL-actie_Java_in_Nederland__.html?sn=binnenland,buite nlandDeze nabestaanden, meest weduwen van de mannen die door het Nederlandse leger werden doodgeschoten, willen een schadevergoeding van de Staat. Maar Nederland vindt dat de feiten zijn verjaard, ook al is inmiddels erkend dat de executies oorlogsmisdrijven zijn.
Op 9 december 1947 schoten Nederlandse militairen in Rawagede honderden mannen zonder pardon dood. De militairen zijn hiervoor nooit vervolgd.
In vergelijking met andere oorlogsslachtoffers zoals joden en homoseksuelen voelen de weduwen van Rawagede zich ongelijk behandeld. Deze groepen zijn de afgelopen jaren namelijk wel in aanmerking gekomen voor vergoeding van de schade die voortvloeide uit de Tweede Wereldoorlog. Nog steeds neemt Nederland restitutieverzoeken van oorlogsslachtoffers in behandeling, aldus advocate Zegveld.
De Staat stelt dat ze ervoor mag kiezen of bepaalde gebeurtenissen zijn verjaard of niet. Volgens Zegveld is er geen goede reden voor de staat om zich op verjaring te beroepen, omdat er geen sprake is van een ongegronde eis waartegen verweer niet mogelijk is. Er is bijvoorbeeld geen sprake van verloren gegaan bewijsmateriaal.
De nabestaanden vinden dat Nederland hen hetzelfde moet behandelen als slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. „De Staat heeft bijvoorbeeld ook Nederlanders uit Nederlands-Indië gecompenseerd”, schrijft Zegveld. Nederland heeft er volgens haar een gewoonte van gemaakt claims van dergelijke slachtoffers niet af te wijzen alleen maar omdat ze verjaard zouden zijn. Dit beleid zou nu ook voor de weduwen van Rawagede moeten gelden.
Wel heftiger dan de Decembermoorden in Suriname.