nobody93
30-10-2010, 14:15
Luister en hoor de bejaarde moeder haar verhaal vertellen.
Ze zegt: Ik droeg hem 9 maanden in mijn buik.
En zijn vader overleed een paar maanden na zijn geboorte.
Ik was voor hem en zijn twee jaar oudere zus zowel moeder als vader.
Uit liefde voor hem gaf ik hem drie jaar lang borstvoeding. Tot hij er genoeg van had.
Ik gaf hem al mijn liefde en zorg,
en toen de tijd aanbrak om te trouwen, trouwde ik hem met een meisje van wie ik hield omwille van haar manieren en geloof en respect voor haar familie.
Hij scheidde van haar na 5 jaar. Nadat zij hem twee kinderen had geschonken, een zoon en dochter. Hij scheidde van haar omdat ze niet geleerd was.
En trouwde met een andere, een lerares.
En ik voedde zijn zoon en dochter op.
En ik deed het huishouden van de lerares, met plezier.
En na een tijdje...
Hield ze niet meer van mijn eten.
En zegt dat ik niet het huis verzorg zoals het hoort. En nam een dienstmeisje in dienst. En zij nam de verantwoordelijkheden van de dienstmeid op zich.
En toen het dienstmeisje kwam was mijn hulp niet meer nodig.
En ik werd een last voor de vrouw van mijn zoon. Ze begon me te beschuldigen met het bemoeien met zaken die mij niets aangingen.
En dat ik me bemoeide met de taken van de dienstmeid. En dat ik de dienstmeid niet naar behoren aanspreek.
Mijn zoon begon me niet meer te spreken.
Erger nog, hij zette mij mijn kamer uit binnen mijn eigen huis!
Erger nog, hij zette mij mijn kamer uit binnen mijn eigen huis naar een kamer buiten het huis.
Waar de dienstmeid zich bevond en gaven de dienstmeid mijn ruimte.
Ze lieten de dienstmeid mijn ruimte betreden, omdat ze haar nodig hadden.
Zoals zij zeiden en uit zorg om haar.
Maar aan mij hadden ze niks meer, dus waarom zouden ze om mij bezorgd zijn?
Ze zegt: ik verdroeg dit, aanvaardde het en hield mijn boosheid in, omdat het mijn zoon is van wie ik houd en ook omwille van zijn zoon en dochter van zijn eerste vrouw.
Op een dag kwam ik terug van een bezoek aan mijn dochter die in een andere stad woont.
En toen ik richting de ruimte liep waarin ik woon zag ik dat mijn koffer en matras en mijn doosje buiten de kamer waren gelegd.
En toen ik op hun deur klopte om de reden te weten... zei de vrouw van mijn zoon, terwijl mijn zoon achter haar staat:
''We hebben de ruimte nodig als opslagplaats voor onze spullen''.
Ze zei (de moeder):'' En waar moet ik dan heen?''
Ze zei (de schoondochter):''Ga overal heen behalve hier in huis!’’
De aarde van Allah is groot''
De moeder zegt: Het vreemde is dat mijn zoon achter haar staat.
En sprak geen woord....
Ik klopte op de deur van de buren.
En het was zeer koud.
En toen ik bij de buurvrouw binnen was zei ik: ''Ik wil deze nacht bij jullie verblijven''.
Ze was verbaasd. Wat moest ik tegen haar zeggen?
Dus ik vertelde haar alles en ze begon te huilen en kon het haast niet geloven.
Ik zei tegen haar: ''Ik zal deze nacht bij jullie slapen en in de ochtend zal mijn dochter mij komen ophalen''.
Ze zei (de buurvrouw): ''Geen probleem, het huis is jouw huis’’.
De oude vrouw zegt: En in de ochtend belde ik mijn dochter op en vertelde haar wat er gebeurd was
En vroeg haar mij te komen ophalen.
Maar ze excuseerde!
Omdat haar man het al vervelend vond toen ik alleen al twee dagen bij haar verbleef.
En wat dan als ik voor altijd bij hen zal wonen?
En toen hing ze op....
de imaam die het allemaal kreeg te horen zei:
Wisten ze niet dat als de echtgenoot weg is dat de man vervangbaar is?
En als de echtgenote weg is dat de vrouw vervangbaar is ?!
Maar als de moeder weg is? Hoe komen ze dan aan een andere moeder?
De oudere vrouw zegt: Mijn dochter hing op en daarmee deed ze de deur van de hoop dicht.
Ik hoopte dat ik bij haar kon wonen. Omdat zij mijn dochter is en zij diegene is die mij, mijn ouderdom en mijn geur kon verdragen.
En ik begon te huilen totdat ik geen tranen meer overhad.
En toen mijn buurvrouw hoorde wat er aan de hand was, begon ze te huilen en zei:
''Maak je geen zorgen, want dit is jouw huis en wij zijn je familie.''
En toen een moslim uit het dorp mijn verhaal hoorde regelde hij een woning voor me
En begon het huis in te richten en zei: ''Wij staan voor je klaar zowel de oudste als de jongste''.
De bewoners van het dorp bezochten mij en schonken mij alles.
Alleen mijn zoon bezocht mijn niet!
Ik werd ernstig ziek en de buren brachten mij naar het ziekenhuis.
En de bewoners van het dorp begonnen mij te bezoeken, behalve mijn zoon!
Behalve mijn zoon!!!
Die bezocht mij niet en vroeg niet naar me...
En hier ben ik wachtend op zijn bezoek.
En ik vraag Allah om hem te vergeven.
En genadig over hem te zijn.
De imaam die dit aanhoorde: ''Wat genadig!, ondanks wat hij heeft gedaan,
vraag je nog steeds vergeving en genade voor hem?’'
Ze zegt: Ik droeg hem 9 maanden in mijn buik.
En zijn vader overleed een paar maanden na zijn geboorte.
Ik was voor hem en zijn twee jaar oudere zus zowel moeder als vader.
Uit liefde voor hem gaf ik hem drie jaar lang borstvoeding. Tot hij er genoeg van had.
Ik gaf hem al mijn liefde en zorg,
en toen de tijd aanbrak om te trouwen, trouwde ik hem met een meisje van wie ik hield omwille van haar manieren en geloof en respect voor haar familie.
Hij scheidde van haar na 5 jaar. Nadat zij hem twee kinderen had geschonken, een zoon en dochter. Hij scheidde van haar omdat ze niet geleerd was.
En trouwde met een andere, een lerares.
En ik voedde zijn zoon en dochter op.
En ik deed het huishouden van de lerares, met plezier.
En na een tijdje...
Hield ze niet meer van mijn eten.
En zegt dat ik niet het huis verzorg zoals het hoort. En nam een dienstmeisje in dienst. En zij nam de verantwoordelijkheden van de dienstmeid op zich.
En toen het dienstmeisje kwam was mijn hulp niet meer nodig.
En ik werd een last voor de vrouw van mijn zoon. Ze begon me te beschuldigen met het bemoeien met zaken die mij niets aangingen.
En dat ik me bemoeide met de taken van de dienstmeid. En dat ik de dienstmeid niet naar behoren aanspreek.
Mijn zoon begon me niet meer te spreken.
Erger nog, hij zette mij mijn kamer uit binnen mijn eigen huis!
Erger nog, hij zette mij mijn kamer uit binnen mijn eigen huis naar een kamer buiten het huis.
Waar de dienstmeid zich bevond en gaven de dienstmeid mijn ruimte.
Ze lieten de dienstmeid mijn ruimte betreden, omdat ze haar nodig hadden.
Zoals zij zeiden en uit zorg om haar.
Maar aan mij hadden ze niks meer, dus waarom zouden ze om mij bezorgd zijn?
Ze zegt: ik verdroeg dit, aanvaardde het en hield mijn boosheid in, omdat het mijn zoon is van wie ik houd en ook omwille van zijn zoon en dochter van zijn eerste vrouw.
Op een dag kwam ik terug van een bezoek aan mijn dochter die in een andere stad woont.
En toen ik richting de ruimte liep waarin ik woon zag ik dat mijn koffer en matras en mijn doosje buiten de kamer waren gelegd.
En toen ik op hun deur klopte om de reden te weten... zei de vrouw van mijn zoon, terwijl mijn zoon achter haar staat:
''We hebben de ruimte nodig als opslagplaats voor onze spullen''.
Ze zei (de moeder):'' En waar moet ik dan heen?''
Ze zei (de schoondochter):''Ga overal heen behalve hier in huis!’’
De aarde van Allah is groot''
De moeder zegt: Het vreemde is dat mijn zoon achter haar staat.
En sprak geen woord....
Ik klopte op de deur van de buren.
En het was zeer koud.
En toen ik bij de buurvrouw binnen was zei ik: ''Ik wil deze nacht bij jullie verblijven''.
Ze was verbaasd. Wat moest ik tegen haar zeggen?
Dus ik vertelde haar alles en ze begon te huilen en kon het haast niet geloven.
Ik zei tegen haar: ''Ik zal deze nacht bij jullie slapen en in de ochtend zal mijn dochter mij komen ophalen''.
Ze zei (de buurvrouw): ''Geen probleem, het huis is jouw huis’’.
De oude vrouw zegt: En in de ochtend belde ik mijn dochter op en vertelde haar wat er gebeurd was
En vroeg haar mij te komen ophalen.
Maar ze excuseerde!
Omdat haar man het al vervelend vond toen ik alleen al twee dagen bij haar verbleef.
En wat dan als ik voor altijd bij hen zal wonen?
En toen hing ze op....
de imaam die het allemaal kreeg te horen zei:
Wisten ze niet dat als de echtgenoot weg is dat de man vervangbaar is?
En als de echtgenote weg is dat de vrouw vervangbaar is ?!
Maar als de moeder weg is? Hoe komen ze dan aan een andere moeder?
De oudere vrouw zegt: Mijn dochter hing op en daarmee deed ze de deur van de hoop dicht.
Ik hoopte dat ik bij haar kon wonen. Omdat zij mijn dochter is en zij diegene is die mij, mijn ouderdom en mijn geur kon verdragen.
En ik begon te huilen totdat ik geen tranen meer overhad.
En toen mijn buurvrouw hoorde wat er aan de hand was, begon ze te huilen en zei:
''Maak je geen zorgen, want dit is jouw huis en wij zijn je familie.''
En toen een moslim uit het dorp mijn verhaal hoorde regelde hij een woning voor me
En begon het huis in te richten en zei: ''Wij staan voor je klaar zowel de oudste als de jongste''.
De bewoners van het dorp bezochten mij en schonken mij alles.
Alleen mijn zoon bezocht mijn niet!
Ik werd ernstig ziek en de buren brachten mij naar het ziekenhuis.
En de bewoners van het dorp begonnen mij te bezoeken, behalve mijn zoon!
Behalve mijn zoon!!!
Die bezocht mij niet en vroeg niet naar me...
En hier ben ik wachtend op zijn bezoek.
En ik vraag Allah om hem te vergeven.
En genadig over hem te zijn.
De imaam die dit aanhoorde: ''Wat genadig!, ondanks wat hij heeft gedaan,
vraag je nog steeds vergeving en genade voor hem?’'