Bekijk volle/desktop versie : ik ben zo verdrietig



Pagina's : [1] 2 3 4

21-10-2010, 21:39
ik weet dat ik mijn verhaal hier niet moet vertellen en dat ik waarschijnlijk veel commentaar zal krijgen maar ik moet mijn hart luchten en ik weet niet waar anders dit te doen.

ik ben 6 jaar getrouwd heb 3 lieve kinderen en als ik alleen ben dan kan ik alleen maar wenen van verdriet.
ik werk fulltime en breng de kinderen naar de opvang zodat mijn echtgenoot kan slapen hij is nu al bijna 1.5jaar werkloos met een minimumuitkering. we komen amper de maand rond en ik kan je eerlijk zeggen dat ik al jaren geen nieuwe kleren heb gekocht voor mijn eigen, het laatste komt van de markt en koste me 8euro.
Elke dag zegt hij morgen ga ik werk zoeken en als ik thuis kom dan is hij pas wakker en wilt hij iets te eten en krijg ik commentaar waarom zijn die kleren niet gewassen of gestreken??

ik stuur mails in zijn naam voor jobs en al3x maal met succes maar telkens als hij ergens start wordt hij na 2 dagen ziek en ja dan willen ze hem ook niet langer (wat ik begrijp)
ik ben het beu al 6 jaar te werken ik wil thuis bij mijn kinderen blijven maar ik heb schrik als ik stop dat ik mijn kinderen dan zeker niets meer kan geven.

ik haat hem voor wat hij doet want het is de taak van de man te werken en niet vrouw.

21-10-2010, 22:27



Citaat door ohmy:
ik weet dat ik mijn verhaal hier niet moet vertellen en dat ik waarschijnlijk veel commentaar zal krijgen maar ik moet mijn hart luchten en ik weet niet waar anders dit te doen.

ik ben 6 jaar getrouwd heb 3 lieve kinderen en als ik alleen ben dan kan ik alleen maar wenen van verdriet.
ik werk fulltime en breng de kinderen naar de opvang zodat mijn echtgenoot kan slapen hij is nu al bijna 1.5jaar werkloos met een minimumuitkering. we komen amper de maand rond en ik kan je eerlijk zeggen dat ik al jaren geen nieuwe kleren heb gekocht voor mijn eigen, het laatste komt van de markt en koste me 8euro.
Elke dag zegt hij morgen ga ik werk zoeken en als ik thuis kom dan is hij pas wakker en wilt hij iets te eten en krijg ik commentaar waarom zijn die kleren niet gewassen of gestreken??

ik stuur mails in zijn naam voor jobs en al3x maal met succes maar telkens als hij ergens start wordt hij na 2 dagen ziek en ja dan willen ze hem ook niet langer (wat ik begrijp)
ik ben het beu al 6 jaar te werken ik wil thuis bij mijn kinderen blijven maar ik heb schrik als ik stop dat ik mijn kinderen dan zeker niets meer kan geven.

ik haat hem voor wat hij doet want het is de taak van de man te werken en niet vrouw.
Vervelende situatie, toch een kritische vraag:
Hoe is het mogelijk dat jij fulltime werkt (inkomsten hebt op basis van een fulltime salaris) en hij een uitkering ontvangt?
Hier zou hij (indien jullie zijn getrouwd) geen recht meer op hebben lijkt mij..

21-10-2010, 22:36

Citaat door digio:
Vervelende situatie, toch een kritische vraag:
Hoe is het mogelijk dat jij fulltime werkt (inkomsten hebt op basis van een fulltime salaris) en hij een uitkering ontvangt?
Hier zou hij (indien jullie zijn getrouwd) geen recht meer op hebben lijkt mij..


Wel als hij een ww uitkering heeft

21-10-2010, 22:39
[QUOTE=ohmy;89024945]ik weet dat ik mijn verhaal hier niet moet vertellen en dat ik waarschijnlijk veel commentaar zal krijgen maar ik moet mijn hart luchten en ik weet niet waar anders dit te doen.

ik ben 6 jaar getrouwd heb 3 lieve kinderen en als ik alleen ben dan kan ik alleen maar wenen van verdriet.
ik werk fulltime en breng de kinderen naar de opvang zodat mijn echtgenoot kan slapen hij is nu al bijna 1.5jaar werkloos met een minimumuitkering. we komen amper de maand rond en ik kan je eerlijk zeggen dat ik al jaren geen nieuwe kleren heb gekocht voor mijn eigen, het laatste komt van de markt en koste me 8euro.
Elke dag zegt hij morgen ga ik werk zoeken en als ik thuis kom dan is hij pas wakker en wilt hij iets te eten en krijg ik commentaar waarom zijn die kleren niet gewassen of gestreken??

ik stuur mails in zijn naam voor jobs en al3x maal met succes maar telkens als hij ergens start wordt hij na 2 dagen ziek en ja dan willen ze hem ook niet langer (wat ik begrijp)
ik ben het beu al 6 jaar te werken ik wil thuis bij mijn kinderen blijven maar ik heb schrik als ik stop dat ik mijn kinderen dan zeker niets meer kan geven.

ik haat hem voor wat hij doet want het is de taak van de man te werken en niet vrouw.
:

Ik begrijp niet dat jij dit pikt en zijn gang laat gaan, je moet eens beginnen harder te worden en eisen gaan stellen.

21-10-2010, 22:40


wat voor uitkering is het dan?

21-10-2010, 22:41

Citaat door digio:
Vervelende situatie, toch een kritische vraag:
Hoe is het mogelijk dat jij fulltime werkt (inkomsten hebt op basis van een fulltime salaris) en hij een uitkering ontvangt?
Hier zou hij (indien jullie zijn getrouwd) geen recht meer op hebben lijkt mij..

Ik denk da hij dopt, die krijgt waarschijnlijk een klein 300 euro

21-10-2010, 22:41

Citaat door ohmy:
ik weet dat ik mijn verhaal hier niet moet vertellen en dat ik waarschijnlijk veel commentaar zal krijgen maar ik moet mijn hart luchten en ik weet niet waar anders dit te doen.

ik ben 6 jaar getrouwd heb 3 lieve kinderen en als ik alleen ben dan kan ik alleen maar wenen van verdriet.
ik werk fulltime en breng de kinderen naar de opvang zodat mijn echtgenoot kan slapen hij is nu al bijna 1.5jaar werkloos met een minimumuitkering. we komen amper de maand rond en ik kan je eerlijk zeggen dat ik al jaren geen nieuwe kleren heb gekocht voor mijn eigen, het laatste komt van de markt en koste me 8euro.
Elke dag zegt hij morgen ga ik werk zoeken en als ik thuis kom dan is hij pas wakker en wilt hij iets te eten en krijg ik commentaar waarom zijn die kleren niet gewassen of gestreken??

ik stuur mails in zijn naam voor jobs en al3x maal met succes maar telkens als hij ergens start wordt hij na 2 dagen ziek en ja dan willen ze hem ook niet langer (wat ik begrijp)
ik ben het beu al 6 jaar te werken ik wil thuis bij mijn kinderen blijven maar ik heb schrik als ik stop dat ik mijn kinderen dan zeker niets meer kan geven.

ik haat hem voor wat hij doet want het is de taak van de man te werken en niet vrouw.


Dus als jij moe thuiskomt van je werk vraagt hij waarom zijn kleren niet gewassen zijn? ik had hemzelf in die wasmachine gestopt zal hem leren.

21-10-2010, 22:54

Citaat door ohmy:
ik weet dat ik mijn verhaal hier niet moet vertellen en dat ik waarschijnlijk veel commentaar zal krijgen maar ik moet mijn hart luchten en ik weet niet waar anders dit te doen.

ik ben 6 jaar getrouwd heb 3 lieve kinderen en als ik alleen ben dan kan ik alleen maar wenen van verdriet.
ik werk fulltime en breng de kinderen naar de opvang zodat mijn echtgenoot kan slapen hij is nu al bijna 1.5jaar werkloos met een minimumuitkering. we komen amper de maand rond en ik kan je eerlijk zeggen dat ik al jaren geen nieuwe kleren heb gekocht voor mijn eigen, het laatste komt van de markt en koste me 8euro.
Elke dag zegt hij morgen ga ik werk zoeken en als ik thuis kom dan is hij pas wakker en wilt hij iets te eten en krijg ik commentaar waarom zijn die kleren niet gewassen of gestreken??

ik stuur mails in zijn naam voor jobs en al3x maal met succes maar telkens als hij ergens start wordt hij na 2 dagen ziek en ja dan willen ze hem ook niet langer (wat ik begrijp)
ik ben het beu al 6 jaar te werken ik wil thuis bij mijn kinderen blijven maar ik heb schrik als ik stop dat ik mijn kinderen dan zeker niets meer kan geven.

ik haat hem voor wat hij doet want het is de taak van de man te werken en niet vrouw.



Ik zou zeggen geef die vent van je eens een rotschop dat hij werk gaat zoeken.


Kort samengevat. Jij werkt.... hij slaapt tot jij bijna thuis bent... de kinderen gaan naar de opvang.... jij kookt en doet het hele huishouden...


Mocht je mijn zus of nicht zijn dan zou ik je wel een handje helpen met die luiwammes.


Stel hem voor een ultimatum, zoek actief werk en vind wat binnen 6mnd en anders is dit huwelijk voorbij.

En niet bang zijn dat je dan alleen blijft met 3 kinderen, want dat ben je nu ook al. Je werkt fulltime, kinderen naar de opvang en je doet toch alles in het huishouden. Sterker nog je gaat er zelfs op vooruit, 1 mond minder om te voeden, 1 persoon minder die vies maakt en wiens kleren gewassen moeten worden.

Kom op meid, je bent geen deurmat waar hij overheen kan lopen. Ik behandel mijn deurmat nog beter

21-10-2010, 22:55

Citaat door GeenLeven:
Ik zou zeggen geef die vent van je eens een rotschop dat hij werk gaat zoeken.


Kort samengevat. Jij werkt.... hij slaapt tot jij bijna thuis bent... de kinderen gaan naar de opvang.... jij kookt en doet het hele huishouden...


Mocht je mijn zus of nicht zijn dan zou ik je wel een handje helpen met die luiwammes.


Stel hem voor een ultimatum, zoek actief werk en vind wat binnen 6mnd en anders is dit huwelijk voorbij.

En niet bang zijn dat je dan alleen blijft met 3 kinderen, want dat ben je nu ook al. Je werkt fulltime, kinderen naar de opvang en je doet toch alles in het huishouden. Sterker nog je gaat er zelfs op vooruit, 1 mond minder om te voeden, 1 persoon minder die vies maakt en wiens kleren gewassen moeten worden.

Kom op meid, je bent geen deurmat waar hij overheen kan lopen. Ik behandel mijn deurmat nog beter



Meer kan ik dr niet aan toevoegen

21-10-2010, 22:59

Citaat door GeenLeven:
Ik zou zeggen geef die vent van je eens een rotschop dat hij werk gaat zoeken.


Kort samengevat. Jij werkt.... hij slaapt tot jij bijna thuis bent... de kinderen gaan naar de opvang.... jij kookt en doet het hele huishouden...


Mocht je mijn zus of nicht zijn dan zou ik je wel een handje helpen met die luiwammes.


Stel hem voor een ultimatum, zoek actief werk en vind wat binnen 6mnd en anders is dit huwelijk voorbij.

En niet bang zijn dat je dan alleen blijft met 3 kinderen, want dat ben je nu ook al. Je werkt fulltime, kinderen naar de opvang en je doet toch alles in het huishouden. Sterker nog je gaat er zelfs op vooruit, 1 mond minder om te voeden, 1 persoon minder die vies maakt en wiens kleren gewassen moeten worden.

Kom op meid, je bent geen deurmat waar hij overheen kan lopen. Ik behandel mijn deurmat nog beter




Hopelijk neemt ze je advies aan!!

21-10-2010, 23:10

Citaat door ohmy:
ik weet dat ik mijn verhaal hier niet moet vertellen en dat ik waarschijnlijk veel commentaar zal krijgen maar ik moet mijn hart luchten en ik weet niet waar anders dit te doen.

ik ben 6 jaar getrouwd heb 3 lieve kinderen en als ik alleen ben dan kan ik alleen maar wenen van verdriet.
ik werk fulltime en breng de kinderen naar de opvang zodat mijn echtgenoot kan slapen hij is nu al bijna 1.5jaar werkloos met een minimumuitkering. we komen amper de maand rond en ik kan je eerlijk zeggen dat ik al jaren geen nieuwe kleren heb gekocht voor mijn eigen, het laatste komt van de markt en koste me 8euro.
Elke dag zegt hij morgen ga ik werk zoeken en als ik thuis kom dan is hij pas wakker en wilt hij iets te eten en krijg ik commentaar waarom zijn die kleren niet gewassen of gestreken??

ik stuur mails in zijn naam voor jobs en al3x maal met succes maar telkens als hij ergens start wordt hij na 2 dagen ziek en ja dan willen ze hem ook niet langer (wat ik begrijp)
ik ben het beu al 6 jaar te werken ik wil thuis bij mijn kinderen blijven maar ik heb schrik als ik stop dat ik mijn kinderen dan zeker niets meer kan geven.

ik haat hem voor wat hij doet want het is de taak van de man te werken en niet vrouw.



een man is VERPLICHT!!!! om zijn gezin te onderhouden geen keuze.
kijk dit is nou een gegrond verwijt. hoe zit het met zijn geloof

kijk als het iemand is die zijn geloof ook verzaakt dan zal het moeilijk worden.

ik zou nooit maar dan ook nooit me laten onderhouden door mn vrouw.
liever de strop of zo (al is zelfmoord haram maar bij wijze van spreken)

dus maak er een punt van families erbij doe er alles aan. hay hay kinderen maken en dan thuis gaan slapen ha erroujoula trrrrrrrrr

21-10-2010, 23:11
Per direct stoppen met werken zodat hij weet waar hij mee bezig is. Eens zien of meneer per direct gaat werken als blijkt dat zijn kinderen eten & kleren nodig hebben en er zijn geen inkomsten.

21-10-2010, 23:27


Vraag je broer, vader, oom om met hem te praten, meisje. Dit is onaanvaardbaar.

Waar is onze Godsvrees.

21-10-2010, 23:28

Citaat door Cashmere:
Per direct stoppen met werken zodat hij weet waar hij mee bezig is. Eens zien of meneer per direct gaat werken als blijkt dat zijn kinderen eten & kleren nodig hebben en er zijn geen inkomsten.



hahahahah goeie zwepen die handel

21-10-2010, 23:55

Citaat door ohmy:
ik weet dat ik mijn verhaal hier niet moet vertellen en dat ik waarschijnlijk veel commentaar zal krijgen maar ik moet mijn hart luchten en ik weet niet waar anders dit te doen.

ik ben 6 jaar getrouwd heb 3 lieve kinderen en als ik alleen ben dan kan ik alleen maar wenen van verdriet.
ik werk fulltime en breng de kinderen naar de opvang zodat mijn echtgenoot kan slapen hij is nu al bijna 1.5jaar werkloos met een minimumuitkering. we komen amper de maand rond en ik kan je eerlijk zeggen dat ik al jaren geen nieuwe kleren heb gekocht voor mijn eigen, het laatste komt van de markt en koste me 8euro.
Elke dag zegt hij morgen ga ik werk zoeken en als ik thuis kom dan is hij pas wakker en wilt hij iets te eten en krijg ik commentaar waarom zijn die kleren niet gewassen of gestreken??

ik stuur mails in zijn naam voor jobs en al3x maal met succes maar telkens als hij ergens start wordt hij na 2 dagen ziek en ja dan willen ze hem ook niet langer (wat ik begrijp)
ik ben het beu al 6 jaar te werken ik wil thuis bij mijn kinderen blijven maar ik heb schrik als ik stop dat ik mijn kinderen dan zeker niets meer kan geven.

ik haat hem voor wat hij doet want het is de taak van de man te werken en niet vrouw.



Assalamoe aleikoem

Neem een rustig moment waarop je met je man kan spreken. Maak hem duidelijk dat in de islam de man de onderhouder van zijn gezin is. En dat hij Allah soeb7anahoe wa ta3ala dient te vrezen. Daarbuiten kan je hem ook proberen overhalen om meer kennis op te doen en de Koran op zeer regelmatige basis te lezen en te overpeinzen. Moge Allah jou en alle moslims helpen die in een moeilijke situatie zitten. Allahoema Amien

Pagina's : [1] 2 3 4