kabariya
17-10-2010, 23:05
eselem,
ik las net een stuk van ELMA3RABIA van 22-06-2009, 14:19 over Ons kind heeft syndroom van down.
ik was er zelf zo geïnteresseerd omdat ik nu 7 maanden zwanger ben en ik weet sinds paar weken al dat ik ook een kind heb met syndroom van down voor 100%.het gekke is dat ik een week voor dat ik wist dat ik zwanger was had ik een zware nachtmerrie dat ik een kist lag en iedereen die ken weg ging en ik wild ook mee gaan toen merkt ik dat ik een kist lag en niet uit kon en zo werd ik schreeuwend wakker.toen ik dus een week later van de huisarts hoorde dat ik zwanger was het eerst wat ik zei dit is een zieke kind omdat ik medicijnen gebruik.sinds dien heb ik allen maar nachtmerries hipperventilatie en ik weet niet wat er is aan de hand met mij ik ben zelfs overdag om allen te zijn.ik moet deze week bij een dagbehandeling voor zwanger vrouwen met psychische problemen voor is het voor kind heeft syndroom van down.
ik weet net wat me te wachten staat vooral omdat in de familie 2 vrouwen ook gaan rond mijn bevallen ook een kindje gaan krijgen en ik hou mijn moed van Allah want uiteindelijk sta ik allen voor naast een andere zieke kind die ook extra verzorgen waar ik na jaren nog steeds verdriet om heb heb ik het gevoel dat mijn leven is gestopt als een vrouw zijn en meer een moeder en verzorgester/verpleegster.ik heb geen dromen en geen wensen meer zo wanhopig en depri ben ik. Allah geeft me sabber .ik wilde hierover schrijven omdat ik wil meer van de islamitisch kant hier meer over weten.en ervaren uitwisellen want in mijn omgeving krijg ik van alles te horen sommige vinden dat ik het moest houden en dat Allah de wil is en daar ben ik mee eens en andere die verwijten mij dat ik egowist ben om mijn andere kindren mee te belasten en dat ze zullen gepest worden door anderen dat ik niet genoeg aandacht en tijd voor ze zal hebben en dat het niet leuk is voor zo iemand om zo te leven.ik ben zo bang voor de bevallen het lijkt of ik nooit kindren heb gebaart alle vreugde is werdwijnen vergelijken met de eerdere zwangerschappen en in angst verdriet verandert en voor het eerste in mijn leven ben ik zo bang voor de dood ik begrijp er niets van.
ik was naar een imam geweest die zei toen ik 4 maandenzwanger was dat ik het most behouden ook al had mijn huisarts en de andere specialisten meerder mallen over het beëindiging van de zwangerschap en dat hun de volledige verantwoordelijkheid nemen zelfs in de dag des oordels zei mijn huisarts dat ik naar haar moest wezen omdat ze onverantwoordelijk vind om het kind te houden omdat ik zelf nieraandoening heb en 2 zieke kindren heb.ik had mijn lot in Allah de handen over gelaten en niet meer bewust met de zwangerschap bezig gehouden ik las douwa en koran en dat heeft me tot rust gebracht maar toch de angst is wel minder en ook de ademnoot en hipperventilatie zijn er in minder matten tot heden en ik vraag Allah dat het hij voor ons zorgt en genest en mij sterk maakt inchallah.
ik zo door gaan maar ik wil graag meer ervaren uitweesellen ik heb nog 2 manden te gaan inchalla.ik wil kunnen slaapen want ik leef in angst en ik weet net waarvoor ik droom niet meer maar ik word schrikend wakker zonder reden.
kabariya wa eselem.
ik las net een stuk van ELMA3RABIA van 22-06-2009, 14:19 over Ons kind heeft syndroom van down.
ik was er zelf zo geïnteresseerd omdat ik nu 7 maanden zwanger ben en ik weet sinds paar weken al dat ik ook een kind heb met syndroom van down voor 100%.het gekke is dat ik een week voor dat ik wist dat ik zwanger was had ik een zware nachtmerrie dat ik een kist lag en iedereen die ken weg ging en ik wild ook mee gaan toen merkt ik dat ik een kist lag en niet uit kon en zo werd ik schreeuwend wakker.toen ik dus een week later van de huisarts hoorde dat ik zwanger was het eerst wat ik zei dit is een zieke kind omdat ik medicijnen gebruik.sinds dien heb ik allen maar nachtmerries hipperventilatie en ik weet niet wat er is aan de hand met mij ik ben zelfs overdag om allen te zijn.ik moet deze week bij een dagbehandeling voor zwanger vrouwen met psychische problemen voor is het voor kind heeft syndroom van down.
ik weet net wat me te wachten staat vooral omdat in de familie 2 vrouwen ook gaan rond mijn bevallen ook een kindje gaan krijgen en ik hou mijn moed van Allah want uiteindelijk sta ik allen voor naast een andere zieke kind die ook extra verzorgen waar ik na jaren nog steeds verdriet om heb heb ik het gevoel dat mijn leven is gestopt als een vrouw zijn en meer een moeder en verzorgester/verpleegster.ik heb geen dromen en geen wensen meer zo wanhopig en depri ben ik. Allah geeft me sabber .ik wilde hierover schrijven omdat ik wil meer van de islamitisch kant hier meer over weten.en ervaren uitwisellen want in mijn omgeving krijg ik van alles te horen sommige vinden dat ik het moest houden en dat Allah de wil is en daar ben ik mee eens en andere die verwijten mij dat ik egowist ben om mijn andere kindren mee te belasten en dat ze zullen gepest worden door anderen dat ik niet genoeg aandacht en tijd voor ze zal hebben en dat het niet leuk is voor zo iemand om zo te leven.ik ben zo bang voor de bevallen het lijkt of ik nooit kindren heb gebaart alle vreugde is werdwijnen vergelijken met de eerdere zwangerschappen en in angst verdriet verandert en voor het eerste in mijn leven ben ik zo bang voor de dood ik begrijp er niets van.
ik was naar een imam geweest die zei toen ik 4 maandenzwanger was dat ik het most behouden ook al had mijn huisarts en de andere specialisten meerder mallen over het beëindiging van de zwangerschap en dat hun de volledige verantwoordelijkheid nemen zelfs in de dag des oordels zei mijn huisarts dat ik naar haar moest wezen omdat ze onverantwoordelijk vind om het kind te houden omdat ik zelf nieraandoening heb en 2 zieke kindren heb.ik had mijn lot in Allah de handen over gelaten en niet meer bewust met de zwangerschap bezig gehouden ik las douwa en koran en dat heeft me tot rust gebracht maar toch de angst is wel minder en ook de ademnoot en hipperventilatie zijn er in minder matten tot heden en ik vraag Allah dat het hij voor ons zorgt en genest en mij sterk maakt inchallah.
ik zo door gaan maar ik wil graag meer ervaren uitweesellen ik heb nog 2 manden te gaan inchalla.ik wil kunnen slaapen want ik leef in angst en ik weet net waarvoor ik droom niet meer maar ik word schrikend wakker zonder reden.
kabariya wa eselem.