broodjegezond
16-10-2010, 18:29
Het was donker, zo donker. Ik kon niks zien. Ik kon me niet bewegen, het touw schuurde tegen mijn huid. Het was ontzettend koud, zo koud dat ik verkouden was geworden. Mijn snot vermoeilijkte het ademhalen, en door mijn mond kon ik ook niet. Al weken zat ik in een klein kamertje met slechts een klein raampje erin. Ik kon maar ´n beetje van de uitzicht zien. Er was bos, heel veel bos. Ik voelde me zo vies, ik mocht niet eens denken aan douchen. De tranen stroomden weer langs mijn tranen, maar het had geen zin. Niemand hoorde me, ik hoorde niemand. Niemand zag me, ik zag niemand. Hoelang gaat dit door?[/SIZE][/FONT]
[FONT=Palatino Linotype][/FONT]
[FONT=Palatino Linotype][/FONT]
[FONT=Palatino Linotype]Twee maanden terug..[/SIZE][/FONT]
[FONT=Palatino Linotype][SIZE=3][/SIZE][/FONT]
[FONT=Palatino Linotype][SIZE=3]'Mama, doe normaaaal. Ik ga alleen maar naar Sanae toe hoor?' Ik keek mijn moeder op m'n liefst aan. Mijn moeder zuchtte diep. 'Oké, kom snel terug. Het is winter, je weet het word snel donker en..' Nog voor ze was uitgepraat rende ik de trap op, naar mijn kamer. 'Komt goed,'gilde ik nog. Ik keek in mijn kast. Oef, ik moet snel weer eens wat gaan kopen, zeg. Ik pakte een spijberbroek en een leuk Ralph Lauren truitje. Mijn blonde krullen liet ik los en ik deed er sportieve schoentjes onderaan. Nog voor ik uit huis ging belde Sanae me. 'Ewa, waar blijf je. Iedereen wacht op je!' Ik moest lanchen en zei:'Ja rustig, m'n mama deed moeilijk, zoals gewoonlijk..' 'Kom snel!' En ze hing op. Gelukkig woonde ze niet al te ver; ik moest 2 haltes met de bus. Toen ik in de bus zat, bleek ik niet de enige te zijn. Er zaten nog een groepje Marokkanen in. Pff, heb ik weer. 'Ewa zina, kom naast me zitten.' Ik keek ze nieteens aan en nam zo ver mogelijk plaats van ze. Ik hoopte dat ze het begrepen en me met rust zouden laten. Integendeel, een van de jongens stond op en nam plaats naast me. Ik keek hem precies zo aan; . 'Schatje, doe niet moeilijk en geef je nummer.' Ik gaf hem verder geen aandacht en keek naar buiten. Marokkaanse jongens van tegenwoordig zijn zó hopeloos. Het leek wel een eeuwigheid te duren voor de bus stopte bij mijn halte. Ik stond op en vroeg de jongens of ik erlangs mocht. 'Tuurlijk zina.' Ik checkte uit en liep naar buiten. Ik hoorde ze nog zeggen: 'Damn, check die goof(kont)'. Ik liep de straat van Sanae in en wou net aanbellen, tot ik een hand op mijn schouder voelde..[/SIZE][/FONT]
[FONT=Palatino Linotype][SIZE=3][/SIZE][/FONT]
[FONT=Palatino Linotype][SIZE=3]Moet ik verder of niet?
[FONT=Palatino Linotype][/FONT]
[FONT=Palatino Linotype][/FONT]
[FONT=Palatino Linotype]Twee maanden terug..[/SIZE][/FONT]
[FONT=Palatino Linotype][SIZE=3][/SIZE][/FONT]
[FONT=Palatino Linotype][SIZE=3]'Mama, doe normaaaal. Ik ga alleen maar naar Sanae toe hoor?' Ik keek mijn moeder op m'n liefst aan. Mijn moeder zuchtte diep. 'Oké, kom snel terug. Het is winter, je weet het word snel donker en..' Nog voor ze was uitgepraat rende ik de trap op, naar mijn kamer. 'Komt goed,'gilde ik nog. Ik keek in mijn kast. Oef, ik moet snel weer eens wat gaan kopen, zeg. Ik pakte een spijberbroek en een leuk Ralph Lauren truitje. Mijn blonde krullen liet ik los en ik deed er sportieve schoentjes onderaan. Nog voor ik uit huis ging belde Sanae me. 'Ewa, waar blijf je. Iedereen wacht op je!' Ik moest lanchen en zei:'Ja rustig, m'n mama deed moeilijk, zoals gewoonlijk..' 'Kom snel!' En ze hing op. Gelukkig woonde ze niet al te ver; ik moest 2 haltes met de bus. Toen ik in de bus zat, bleek ik niet de enige te zijn. Er zaten nog een groepje Marokkanen in. Pff, heb ik weer. 'Ewa zina, kom naast me zitten.' Ik keek ze nieteens aan en nam zo ver mogelijk plaats van ze. Ik hoopte dat ze het begrepen en me met rust zouden laten. Integendeel, een van de jongens stond op en nam plaats naast me. Ik keek hem precies zo aan;
[FONT=Palatino Linotype][SIZE=3][/SIZE][/FONT]
[FONT=Palatino Linotype][SIZE=3]Moet ik verder of niet?