Said_DH
11-03-2002, 16:03
Sarah (22) draagt een strakke spijkerbroek met roze versieringen. Ze rookt continu en praat snel. Vroeger bracht ze elke zomer door in Casablanca, nu in Zandvoort.
'Ik hoopte altijd dat het koud zou zijn in Nederland wanneer ik terugkwam, zodat de kinderen op school niet zouden zeggen dat ik zo wit was.' In die eerste schoolweken weigerde ze consequent te gymen, want alleen haar gezicht had een kleurtje. 'Iedereen vertelde leuke verhalen over de vakantie. Ik zat alleen maar te liegen.'
Sarah mocht in Marokko alleen naar buiten om boodschappen te doen. Elke dag ging ze minstens vier keer naar de kruidenier. Ze omschrijft haar straat als druk, met overal mensen die elkaar vanaf balkons en platte daken in de gaten houden. 'Er woonden veel leuke meisjes van mijn leeftijd in de buurt, die zag ik wanneer ik boodschappen deed of wanneer we op het dak afspraken.' Een seintje vanaf het balkon: binnen een kwartier een dak vol meiden. Om bij haar buurmeisje te komen, moest ze over een muurtje klimmen. 'Er was een meisje met tarotkaarten, mijn buurmeisje kon handlezen, en een overbuurmeisje zat alleen maar te roddelen en te roken. We praatten over jongens en over de toekomst die voorspeld was.'
Deze meiden gingen ook uit. Sommigen na onderhandelen met hun ouders, anderen in het geheim. Ze spraken rond middernacht af en gingen met de taxi. Ieder betaalde een deel van de taxikosten, en om niet herkend te worden, droegen ze djellaba's, lange overjassen, die ze voor de disco uittrokken. 'Ik ben die laatste zomer twee keer stiekem meegeweest en kon er geen genoeg van krijgen. Het was spannend. Ik zag voor het eerst een discotheek van binnen en er was een jongen uit Nederland die ik erg leuk vond.' Sarah was op slag verliefd en de jongen vertelde haar dat hij de hele zomer in die discotheek te vinden was.
De volgende dag zei haar vader plots dat ze morgen teruggingen naar Nederland, maar Sarah 'moest en zou die jongen nog een keer zien'. Ze trof voorbereidingen, ook al hadden vriendinnen gezegd dat ze nooit alleen moest gaan. 'We hadden voor het weekeinde afgesproken, maar ik had genoeg geld gepikt uit het reistasje van mijn vader om in mijn eentje te gaan.' Toen iedereen sliep vertrok ze. In djellaba, met de puntmuts over haar hoofd. Sarah was bang haar ooms of neven tegen te komen. 'Dan zou ik doen alsof ik slaapwandelde.' Toen er een taxi stopte, haalde ze opgelucht adem.
'Onderweg haalde ik mijn hoge hakken uit m'n tas en begon mijn djellaba uit te trekken - eronder had ik een roze jurkje aan. De chauffeur zei dat hij even zou stoppen zodat ik me in alle rust kon omkleden en op kon maken. Ik dacht dat hij het goed bedoelde.' De man stak een sigaret op en stapte uit. 'Toen ik klaar was, zag ik hem nergens. Ik stapte uit en het was best wel een lege, enge straat. Hij kwam aanlopen en ik dacht oké, we gaan weg, maar hij pakte me beet en heeft me verkracht. Het ging zo snel. . . Daarna vroeg hij of ik nog naar de discotheek wilde. Ik kon alleen maar huilen, hij heeft me afgezet op de plek waar hij me had opgehaald.'
Sarah durfde bijna niet te douchen toen ze weer thuis was. Ze hield het stil. 'Mijn ouders zouden me zwaar hebben gestraft en de politie zou me voor xxxx uitmaken.' Een halfjaar later liep Sarah weg. Ze voelde zich lange tijd niet bij machte contact te zoeken met haar ouders, maar ziet inmiddels haar moeder weer, in het park
'Ik hoopte altijd dat het koud zou zijn in Nederland wanneer ik terugkwam, zodat de kinderen op school niet zouden zeggen dat ik zo wit was.' In die eerste schoolweken weigerde ze consequent te gymen, want alleen haar gezicht had een kleurtje. 'Iedereen vertelde leuke verhalen over de vakantie. Ik zat alleen maar te liegen.'
Sarah mocht in Marokko alleen naar buiten om boodschappen te doen. Elke dag ging ze minstens vier keer naar de kruidenier. Ze omschrijft haar straat als druk, met overal mensen die elkaar vanaf balkons en platte daken in de gaten houden. 'Er woonden veel leuke meisjes van mijn leeftijd in de buurt, die zag ik wanneer ik boodschappen deed of wanneer we op het dak afspraken.' Een seintje vanaf het balkon: binnen een kwartier een dak vol meiden. Om bij haar buurmeisje te komen, moest ze over een muurtje klimmen. 'Er was een meisje met tarotkaarten, mijn buurmeisje kon handlezen, en een overbuurmeisje zat alleen maar te roddelen en te roken. We praatten over jongens en over de toekomst die voorspeld was.'
Deze meiden gingen ook uit. Sommigen na onderhandelen met hun ouders, anderen in het geheim. Ze spraken rond middernacht af en gingen met de taxi. Ieder betaalde een deel van de taxikosten, en om niet herkend te worden, droegen ze djellaba's, lange overjassen, die ze voor de disco uittrokken. 'Ik ben die laatste zomer twee keer stiekem meegeweest en kon er geen genoeg van krijgen. Het was spannend. Ik zag voor het eerst een discotheek van binnen en er was een jongen uit Nederland die ik erg leuk vond.' Sarah was op slag verliefd en de jongen vertelde haar dat hij de hele zomer in die discotheek te vinden was.
De volgende dag zei haar vader plots dat ze morgen teruggingen naar Nederland, maar Sarah 'moest en zou die jongen nog een keer zien'. Ze trof voorbereidingen, ook al hadden vriendinnen gezegd dat ze nooit alleen moest gaan. 'We hadden voor het weekeinde afgesproken, maar ik had genoeg geld gepikt uit het reistasje van mijn vader om in mijn eentje te gaan.' Toen iedereen sliep vertrok ze. In djellaba, met de puntmuts over haar hoofd. Sarah was bang haar ooms of neven tegen te komen. 'Dan zou ik doen alsof ik slaapwandelde.' Toen er een taxi stopte, haalde ze opgelucht adem.
'Onderweg haalde ik mijn hoge hakken uit m'n tas en begon mijn djellaba uit te trekken - eronder had ik een roze jurkje aan. De chauffeur zei dat hij even zou stoppen zodat ik me in alle rust kon omkleden en op kon maken. Ik dacht dat hij het goed bedoelde.' De man stak een sigaret op en stapte uit. 'Toen ik klaar was, zag ik hem nergens. Ik stapte uit en het was best wel een lege, enge straat. Hij kwam aanlopen en ik dacht oké, we gaan weg, maar hij pakte me beet en heeft me verkracht. Het ging zo snel. . . Daarna vroeg hij of ik nog naar de discotheek wilde. Ik kon alleen maar huilen, hij heeft me afgezet op de plek waar hij me had opgehaald.'
Sarah durfde bijna niet te douchen toen ze weer thuis was. Ze hield het stil. 'Mijn ouders zouden me zwaar hebben gestraft en de politie zou me voor xxxx uitmaken.' Een halfjaar later liep Sarah weg. Ze voelde zich lange tijd niet bij machte contact te zoeken met haar ouders, maar ziet inmiddels haar moeder weer, in het park