Bekijk volle/desktop versie : Waar was je...



28-09-2010, 23:21
toen mijn hart zich vulde,
met water en pijn,
toen mijn wereld in kleine brokken,
uiteenspatte,
als een kaartenhuis,
ineenstortte.

Ik schreeuwde om je,
smeekte je me te helpen,
mijn handen,
tastten in het donker,
niets,
mijn smeekbedes vonden geen weerklank,
mijn geschreeuw vulde de lege ruimte,
mijn handen verdwenen in het donker,
het water overspoelde mijn woorden.

Niets als jou aankijken kon ik,
berusting,
in jouw en mij.

Jij bent niet de mijne,
ik niet de jouwe,
ga,
laat me verzwelgen,
in mijn verdriet.

Misschien zal ik herrijzen,
of voor altijd blijven liggen,
verslagen,
door de vele teleurstellingen,
met die ene vraag,
voor altijd brandend op mijn lippen:

waar was jij...

28-09-2010, 23:23


Hmmmm waar was ik die dag? Effe denken.

28-09-2010, 23:24
''eigenlijk wil ik het niet zeggen, maar veel meisjes zijn sletjes"