Qaleysa
28-08-2010, 12:44
Ik ben na gister een beetje teleurgesteld en zit er nogal mee.. Ik heb 'm gister gevraagd of hij verliefd is op me, gewoon omdat hij dat nooit heeft gezegd. Hij zegt altijd dat hij gek is op me en dat soort dingen, maar hij heeft nooit laten weten dat hij verliefd is of dat hij van me houdt. Ik heb ooit eens tegen hem gezegd helemaal in het begin van onze relatie dat ik van hem hou, slechts om zijn reactie te zien en zijn reactie was toen Dat is een groot woord mohiem ik vond toen dat hij gelijk had want we hadden nog niet zo lang wat, sindsdien heb ik dus nooit meer wat gezegd. Maar nu is mijn gevoel voor hem zoveel sterker geworden dat wanneer ik aan hem denk ik steeds automatisch in mijn hoofd zeg pfff ik hou van hem. Jullie kennen het wel, als je verliefd bent
Anyway, toen ik 'm gister dus vroeg of hij verliefd is op me antwoordde hij met 'Nee, natuurlijk niet' zo'n overdreven reactie dat hij daarmee wilt zeggen dat ik een gekke vraag stel en dat hij wel is. En toen kreeg het verhaal ineens een andere wending, hij begon te praten over Ik hou van je dat hij vond dat je dat niet hoeft te zeggen aangezien je dat van elkaar voelt. We kregen een beetje een discussie daarover want ik vind dat je dat wel moet zeggen als je dat voelt. Later vroeg ik 'm of hij wel eens tegen zijn moeder zegt dat hij van haar houdt en daar antwoordde hij nee op. Ze laten elkaar thuis nooit weten dat ze van elkaar houden, terwijl het bij mij thuis juist heel anders is. Bij elke knuffel die ik mijn moeder en vader geef laten zij mij weten dat ze van mij houden en ik ook.
Vervolgens vroeg ik 'm dus of hij later dan ook nooit tegen zijn kinderen zou zeggen dat hij van ze houdt en daar antwoordde hij ook nee op.
Ik weet niet, maar dat heeft me echt geraakt.. Ik wil dat mijn kinderen een liefdevolle vader hebben die ze laat weten dat hij van ze houdt. Ik vind het gewoon belangrijk dat dat gezegd wordt, ook al is het gevoel er.
Pfffff, ik zit er echt mee. Ik zit er nu aan te denken om wel gewoon te zeggen dat ik van 'm hou. Ik ga al bijna een jaar met 'm en wil dat ik dat kan zeggen tegen 'm. Misschien went hij eraan en zal hij inzien dat het wel gezegd mag worden.
Jullie denken vast, meid wat zeur je nou, maar ik zit er echt mee. Dus tips en advies zijn welkom.
Ps: kinderachtige reacties mag je zoals altijd bij je houden.
Anyway, toen ik 'm gister dus vroeg of hij verliefd is op me antwoordde hij met 'Nee, natuurlijk niet' zo'n overdreven reactie dat hij daarmee wilt zeggen dat ik een gekke vraag stel en dat hij wel is. En toen kreeg het verhaal ineens een andere wending, hij begon te praten over Ik hou van je dat hij vond dat je dat niet hoeft te zeggen aangezien je dat van elkaar voelt. We kregen een beetje een discussie daarover want ik vind dat je dat wel moet zeggen als je dat voelt. Later vroeg ik 'm of hij wel eens tegen zijn moeder zegt dat hij van haar houdt en daar antwoordde hij nee op. Ze laten elkaar thuis nooit weten dat ze van elkaar houden, terwijl het bij mij thuis juist heel anders is. Bij elke knuffel die ik mijn moeder en vader geef laten zij mij weten dat ze van mij houden en ik ook.
Vervolgens vroeg ik 'm dus of hij later dan ook nooit tegen zijn kinderen zou zeggen dat hij van ze houdt en daar antwoordde hij ook nee op.
Ik weet niet, maar dat heeft me echt geraakt.. Ik wil dat mijn kinderen een liefdevolle vader hebben die ze laat weten dat hij van ze houdt. Ik vind het gewoon belangrijk dat dat gezegd wordt, ook al is het gevoel er.
Pfffff, ik zit er echt mee. Ik zit er nu aan te denken om wel gewoon te zeggen dat ik van 'm hou. Ik ga al bijna een jaar met 'm en wil dat ik dat kan zeggen tegen 'm. Misschien went hij eraan en zal hij inzien dat het wel gezegd mag worden.
Jullie denken vast, meid wat zeur je nou, maar ik zit er echt mee. Dus tips en advies zijn welkom.
Ps: kinderachtige reacties mag je zoals altijd bij je houden.