Bekijk volle/desktop versie : Wat moet je nou in zo een situatie?



Pagina's : [1] 2 3 4 5 6 7

16-08-2010, 18:40
Na het afstuderen eerst een half jaar dingen gedaan die ik wilde doen en toen gaan werken. Werk inmiddels 3 jaar en heb het kwa salaris en arbeidsvoorwaarden zeer goed getroffen.


Daarnaast werkt mijn vrouw parttime en alles gaat goed behalve dat ik dood ongelukkig ben. Het ligt niet aan haar maar aan het feit dat ik nu langzaam besef dat het leven niets is als je niet echt vrij bent om te doen wat je echt leuk vindt.


Ik ben het zo zat om elke werkdag van de week naar mijn werk te gaan, elke keer hetzelfde, ook al heb ik zeer afwisselend werk. Je komt laat in de middag thuis, geestelijk helemaal op vanwege het piekeren over mijn huidige leven en mijn toekomst.


Ik zie het totaal niet zitten om nog een paar jaar te werken, laat staan tot mijn 67e


Vorige week heb ik mijn werkgever in zijn gezichtgespuugd en hem een stoot op zijn oogkas te geven. Ik was het gewoon zooooo zat en hij kwam precies op het verkeerde moment op de verkeerde plaats en ik had mezelf gewoon niet onder controle meer. Ik ben die avond gebeld door de directeur van het bedrijf en die wilde met mij erover praten en wilde langskomen maar ik had er geen zin in. Ik zei dat het voor mij niet meer hoeft en ik wel op de ontslagbrief wacht. Hij zei toen niets en zei gedag en klaar is kees. Volgende dag ontslagbrief gehad en wat een opluchting.


Voor mijn vrouw was het heel anders, alsof haar wereld ingestort was doordat ik niet meer werkte Ik heb haar niet verteld wat er gebeurd is dan alleen dat ik zelf ontslag heb genomen en geen zin meer heb in het werk. Ze weet dus niet wat er gebeurd is. Ik heb me bij de sociale dienst gemeld en ook aangegeven dat ik ziek ben, depressief en een uitkering is geen probleem, dat krijg ik na wat discussie met ze gehad te hebben en een doktersverklaring ingeleverd te hebben. Mijn gedrag komt door mijn gemoedstoestand en door mijn depressie dus dan helpen ze je wel



Nu loopt mijn vrouw elke dag aan me kop te zeuren en eergisteren zei ze dat als ik niet aan het werk ga dat ze niet verder wil met een persoon die niets van zijn leven wil maken. Ik werd toen heel boos en heb haar voor hoerr uitgemaakt en ze zei niets terug, ze werd erg rood en ze liep weg en pakte haar spullen en heb verder niets meer gehoord. Heb alleen een smsje van haar zusje ontvangen dat het voor haar niet meer hoeft en ze de scheiding gaat aanvragen en het nooit meer goed komt.



Eigenlijk voel ik nu niets, dan alleen de opluchting dat niets meer hoeft en vooral niet meer naar mijn werk moet. Ik overweeg mijn huis op te zeggen en tijdelijk bij mijn ouders in te trekken om te kijken wat ik echt wil. Ik weet dat allang al, ik wil iets voor mijzelf, ik wil daar keihard voor knokken en vechten en ik wil ervoor gaan.


Er is zoveel gebeurd de laatste weken, ben ff op. Wat moet ik doen?


Mijn hoofd zegt ga eerst 2 weekjes rusten en dan heb je weer goed zicht op alles en dan pas moet je actie ondernemen. Me hoofd zit nu te vol en ik ben erg in de war om nu dingen te gaan doen.

16-08-2010, 18:41


Goed gedaan.
Nederland in een van de ergste recessie in jaren en jij gaat doodleuk je baas mishandelen. Staat goed op je CV.

16-08-2010, 18:42
Hoi pa, wat doe je hier?

16-08-2010, 18:43
Je bent ziek.

16-08-2010, 18:46


Wat erg voor je vrouw dat je haar zo behandeld... xxxx nog wel....je bent nu in de war en je maakt het van erger na erger. Ik hoop voor je dat ze scheiding aanvraagt en je er zo erg aan kapot gaat dat je in een echte depressie zakt. HUIS OPGEVEN....? Wees een man ga bij je ouders intrekken en laat het huis voor je vrouw. Jij bent de gene die een nieuwe leven wilt niet zei. Zei zegt dat uit woede en pijn ,omdat jij niet een spijt het wat je hebt gezegd pff kan me hier zo boos om maken.

16-08-2010, 18:46
je weet pas wat je mist als je het kwijt bent onthoud dat goed

16-08-2010, 18:50
So, jij houd echt veel van je vrouw!!

16-08-2010, 18:51

Citaat door Believe:
Wat erg voor je vrouw dat je haar zo behandeld... xxxx nog wel....je bent nu in de war en je maakt het van erger na erger. Ik hoop voor je dat ze scheiding aanvraagt en je er zo erg aan kapot gaat dat je in een echte depressie zakt. HUIS OPGEVEN....? Wees een man ga bij je ouders intrekken en laat het huis voor je vrouw. Jij bent de gene die een nieuwe leven wilt niet zei. Zei zegt dat uit woede en pijn ,omdat jij niet een spijt het wat je hebt gezegd pff kan me hier zo boos om maken.



Waarom moet ik gaan lijden, dat heb ik al genoeg gedaan door te luisteren naar de maatschappij, door namelijk te gaan studeren en dan als een loonslaaf je leven te verpesten. Ik laat het mij niet gebeuren dat ik 5 dagen per week als loonslaaf ga leven en vervolgens op mijn 67e met pensioen ga of wat dan ook. Ook al ga ik met mijn 30e met pensioen, dan nog is het niet goed.



En ik snap niet eens waarom ze opeens wil scheiden, alleen maar vanwege wat ik gezegd heb, ik herinner me nu dat ik wel meer gezegd heb toen ze wegliep, namelijk allemaal erge scheldwoorden maar ja, ik kan dat niet terugdraaien!!! Misschien moet zij maar begrijpen dat ik het moeilijk heb en sowieso ook al zou ik spijt betuigen dan nog wilt ze scheiden aangezien ze duidelijk heeft gemaakt via haar zusje dat het nooit meer goed komt. Nadat ik het me ouders heb verteld heeft me zusje haar zusje opgebeld en haar zusje gaf dat ze nooit meer iets met mij te maken wil hebben en ze wil het niet eens uitpraten. Dus jah, haar ware aard krijg ik nu ook te zien, gewoon harteloos dus!

16-08-2010, 18:52

Citaat door Believe:
je weet pas wat je mist als je het kwijt bent onthoud dat goed




Zou best kunnen, spreek je uit ervaring?

16-08-2010, 18:53
Gefeliciteerd bro, laat alles zoals het nu is!

16-08-2010, 18:56

Citaat door benutzattt:
Na het afstuderen eerst een half jaar dingen gedaan die ik wilde doen en toen gaan werken. Werk inmiddels 3 jaar en heb het kwa salaris en arbeidsvoorwaarden zeer goed getroffen.


Daarnaast werkt mijn vrouw parttime en alles gaat goed behalve dat ik dood ongelukkig ben. Het ligt niet aan haar maar aan het feit dat ik nu langzaam besef dat het leven niets is als je niet echt vrij bent om te doen wat je echt leuk vindt.


Ik ben het zo zat om elke werkdag van de week naar mijn werk te gaan, elke keer hetzelfde, ook al heb ik zeer afwisselend werk. Je komt laat in de middag thuis, geestelijk helemaal op vanwege het piekeren over mijn huidige leven en mijn toekomst.


Ik zie het totaal niet zitten om nog een paar jaar te werken, laat staan tot mijn 67e


Vorige week heb ik mijn werkgever in zijn gezichtgespuugd en hem een stoot op zijn oogkas te geven. Ik was het gewoon zooooo zat en hij kwam precies op het verkeerde moment op de verkeerde plaats en ik had mezelf gewoon niet onder controle meer. Ik ben die avond gebeld door de directeur van het bedrijf en die wilde met mij erover praten en wilde langskomen maar ik had er geen zin in. Ik zei dat het voor mij niet meer hoeft en ik wel op de ontslagbrief wacht. Hij zei toen niets en zei gedag en klaar is kees. Volgende dag ontslagbrief gehad en wat een opluchting.


Voor mijn vrouw was het heel anders, alsof haar wereld ingestort was doordat ik niet meer werkte Ik heb haar niet verteld wat er gebeurd is dan alleen dat ik zelf ontslag heb genomen en geen zin meer heb in het werk. Ze weet dus niet wat er gebeurd is. Ik heb me bij de sociale dienst gemeld en ook aangegeven dat ik ziek ben, depressief en een uitkering is geen probleem, dat krijg ik na wat discussie met ze gehad te hebben en een doktersverklaring ingeleverd te hebben. Mijn gedrag komt door mijn gemoedstoestand en door mijn depressie dus dan helpen ze je wel



Nu loopt mijn vrouw elke dag aan me kop te zeuren en eergisteren zei ze dat als ik niet aan het werk ga dat ze niet verder wil met een persoon die niets van zijn leven wil maken. Ik werd toen heel boos en heb haar voor hoerr uitgemaakt en ze zei niets terug, ze werd erg rood en ze liep weg en pakte haar spullen en heb verder niets meer gehoord. Heb alleen een smsje van haar zusje ontvangen dat het voor haar niet meer hoeft en ze de scheiding gaat aanvragen en het nooit meer goed komt.



Eigenlijk voel ik nu niets, dan alleen de opluchting dat niets meer hoeft en vooral niet meer naar mijn werk moet. Ik overweeg mijn huis op te zeggen en tijdelijk bij mijn ouders in te trekken om te kijken wat ik echt wil. Ik weet dat allang al, ik wil iets voor mijzelf, ik wil daar keihard voor knokken en vechten en ik wil ervoor gaan.


Er is zoveel gebeurd de laatste weken, ben ff op. Wat moet ik doen?


Mijn hoofd zegt ga eerst 2 weekjes rusten en dan heb je weer goed zicht op alles en dan pas moet je actie ondernemen. Me hoofd zit nu te vol en ik ben erg in de war om nu dingen te gaan doen.



Ha-la-lu-ja!

Thuis zitten en op internet surfen is ook geen leven.

Neem een goede psychiater of als je proefpersoon wil zijn, mag je bij mij melden. Rust en ontspan de eerste paar weken.

Sterkte, beterschap en succes!

16-08-2010, 18:56

Citaat door MOisBACK:
Gefeliciteerd bro, laat alles zoals het nu is!



Je hebt gelijk, ik laat het nu 2 weekjes los en goed uit te rusten. Volgens haar zusje neemt haar advocaat morgen al contact met mij en ik heb daar geen zin in. Ze mag lekker alles zelf gaan regelen, ik doe helemaal niets. Ik ga niet naar de rechtbank en ik ga al helemaal niet naar Marokko. Ik ben ziek en ik ga nu aan mezelf denken.

16-08-2010, 18:58



Citaat door benutzattt:
Waarom moet ik gaan lijden, dat heb ik al genoeg gedaan door te luisteren naar de maatschappij, door namelijk te gaan studeren en dan als een loonslaaf je leven te verpesten. Ik laat het mij niet gebeuren dat ik 5 dagen per week als loonslaaf ga leven en vervolgens op mijn 67e met pensioen ga of wat dan ook. Ook al ga ik met mijn 30e met pensioen, dan nog is het niet goed.



En ik snap niet eens waarom ze opeens wil scheiden, alleen maar vanwege wat ik gezegd heb, ik herinner me nu dat ik wel meer gezegd heb toen ze wegliep, namelijk allemaal erge scheldwoorden maar ja, ik kan dat niet terugdraaien!!! Misschien moet zij maar begrijpen dat ik het moeilijk heb en sowieso ook al zou ik spijt betuigen dan nog wilt ze scheiden aangezien ze duidelijk heeft gemaakt via haar zusje dat het nooit meer goed komt. Nadat ik het me ouders heb verteld heeft me zusje haar zusje opgebeld en haar zusje gaf dat ze nooit meer iets met mij te maken wil hebben en ze wil het niet eens uitpraten. Dus jah, haar ware aard krijg ik nu ook te zien, gewoon harteloos dus!


Kijk je hele gedoe omtrent werk moet je zelf weten ,maar dat je je vrouw verrot scheld en dan nog met excusus komt ze moet ook weten dat ik moeilijk heb blabla is onzin. Je moet manier vinden om haar persoonlijk te spreken , haar geen kans geven om over na te denken gwn bam voor haar neus staan en je spijt betuigen als je echt stokje voor wilt steken dat ze van je scheid. Tip doe het vandaag nog niemand heeft je morgen belooft.

16-08-2010, 19:00

Citaat door benutzattt:
Je hebt gelijk, ik laat het nu 2 weekjes los en goed uit te rusten. Volgens haar zusje neemt haar advocaat morgen al contact met mij en ik heb daar geen zin in. Ze mag lekker alles zelf gaan regelen, ik doe helemaal niets. Ik ga niet naar de rechtbank en ik ga al helemaal niet naar Marokko. Ik ben ziek en ik ga nu aan mezelf denken.




Als ik jou was zou ik me telefoon uit doen en een reis boeken naar een lekker warm land.

16-08-2010, 19:02
Neem even de rust.!

Pagina's : [1] 2 3 4 5 6 7