Vraagsteller: “Er zijn mensen die uit uw woorden in Kitaab at-Tauwhied, betreffende ‘al-Haakimiyyah’ en het regeren met wetten anders dan degene die door Allaah zijn geopenbaard, bepaalde conclusies hebben getrokken . Zij begrepen hieruit dat u (bij die daad alleen) een specifieke Takfier uitspreekt over een specifieke regeringsleider die niet rechtspreekt met hetgeen dat door Allaah is geopenbaard. En zij pasten deze uitspraak toe (althans hetgeen wat zij ervan begrepen ) op de regeringsleiders van de Golf-Staten.”
Shaych al-Fauwzaan (hafidhehoellaah): [Lacht eerst!]… is het te wijten aan Hawaa (Begeerte)?… de woorden zijn duidelijk. De onderscheiding (Tafsiel) die is vermeld (in Kitaab at-Tawhied) duidt op hen. En het werd ook gezegd dat degene die de sharie'ah in zijn totaliteit vervangt met een andere wet, dan is dat het bewijs dat hij deze wereldlijke wet als beter beschouwt, en wie deze mening met hem deelt, is een ongelovige (met nadruk gezegd). Dit wordt in hetzelfde boek gezegd… hoe het ook zij, zij nemen alleen van het boek via hun eigen begrip, en wat van voordeel voor hen is, maar zij nemen afstand van de rest van de woorden. Als zij alle woorden vanaf het begin hadden gelezen, dan was voor hen de zaak duidelijk geworden.
Vraagsteller: “En moet men de uitspraak van Shaych Mohammed Ibn Iebraahiem (rahiemehoellaah) op dezelfde manier gebruiken?”
Shaych al-Fauwzaan: “Ja, op dezelfde manier. Met zijn woorden wordt bedoeld degene die de Sharie'ah afschaft en vervangt met een andere wet, dit zou het bewijs zijn dat hij van mening is dat deze wet beter is als de Sharie'ah, en zo’n persoon is een ongelovige, daar is geen twijfel over.”
Vraagsteller: “Bedoelen zij de regeringsleiders van de Golf-Staten O Shaych?”
Shaych al-Fauwzaan: (een aantal moeilijk verstaanbare woorden)… “…de woorden (in het boek) zijn algemeen. Wat betreft een volk en specifieke individuen, dan vereist dit onderzoek.
Vraagsteller: “Dus er is een verschil in het ongelovig verklaren (Takfier) van een specifieke individu en algemene regelgeving?”
Shaych al-Fauwzaan: “Ja, in algemene regelgeving…
Vraagsteller: “Dus uw intentie was er alleen om een algemene regel duidelijk te maken (en niet een oordeel over specifieke individuen)?”
Shaych al-Fauwzaan: “Jazeker ging het hier om algemene regelgeving, daar is geen twijfel over mogelijk. Maar deze mensen zeggen dat ik ermee de regeringsleiders van de Golf-Staten bedoelde?”
Vraagsteller: “Ja, dat klopt, maar zij laten zich gewoon leiden door al-Hawaa (Begeerte).
Shaych al-Fauwzaan: “Ja, Hawaa…” …(een aantal moeilijk verstaanbare woorden)… … “is dit een verbetering? Het uitvoeren van Takfier over de regeringsleiders van de Golf-Staten, is dat van het verbeteren (van omstandigheden)?”
Vraagsteller: “Nee, dat is het niet…”
Shaych al-Fauwzaan: “Het is geen verbetering… het is alleen maar het doen ontsteken van problemen en rampspoeden (Fietnah).”
Vraagsteller: “Moge Allaah u belonen.” Einde gesprek.
Neem acht in hetgeen dat Shaych Saalih al-Fauwzaan ons hier heeft medegedeeld. Konden degenen die zijn woorden misbruiken, om te zwelgen in de Madhab van de Chawaaridj (door het maken van onbeperkte en onvoorwaardelijke Takfier, en daarmee niet trouw blijven aan de principes van de Sharie'ah betreffende Takfier) maar oprecht zijn in het gebruiken van deze woorden en acht nemen door er een les of twee van te leren. Shaych Saalih al-Fawzaan staat los van hen, en zij staan los van hem.
En wij vermelden hierbij nog een keer de uitspraak van Shaych Ibn 'Othaymien: “Deze woorden zijn erg goed (van Iemaam al-Albaanie): (“Wat voor nut heeft het om de leiders van de moslims tot ongelovigen te verklaren, welk voordeel denken zij te bereiken? Zijn ze in staat hen tegen te houden? Nee, dat zijn ze niet. En nou is het ‘t geval dat 50 jaar lang de joden Palestina bezetten, en dat de gehele Islamitische gemeenschap (zowel Arabieren als niet-Arabieren) niet in staat blijkt te zijn hen te verwijderen. Als we ons hier bewust van zijn, hoe kunnen we onze regeringen dan gaan belasteren (takfier over hen maken) terwijl we weten dat we niet in staat zijn hen tegen te houden, en dat bloed zal gaan vloeien, en dat het nemen van andermans bezit toegestaan zal worden, en zelfs de eer van mensen. En na dit alles hebben we niet eens bereikt wat we willen! Daarom, wat is dan het voordeel? Al zou zo’n persoon ervan overtuigd zijn (en of hij dat echt gelooft is tussen hem en Allaah) dat er iemand onder de regeringsleiders ongelovig is in de waarheid en koefr pleegt dat hem buiten de religie doet treden, wat is dan het voordeel dat hij denkt te bereiken met het verkondigen en verspreiden van zijn overtuigingen, behalve het aanwakkeren van problemen en rampspoeden?!&rdquo
”
(Fitnah of Takfier, blz. 74)
Samenvattend kunnen wij zeggen dat Allaah de omstandigheden van de Gemeenschap niet verandert totdat zij hetgeen aan Shirk, Innovatie, Zonden en Ongehoorzaamheid dat in zichzelf zit verandert. Dit is de bron en de wortel. Wat tyrannieke regeringsleiders betreft, wiens toestanden vaak tussen Fisq, Dhoelm en Koefr zweven, zij zijn een teken dat de Oemmah is verandert, en zij zijn slechts een bestraffing en een vernedering voor de Oemmah. Zij zijn namelijk een afspiegeling van de mensen waar zij over regeren. En in de bovenvermelde woorden van ‘Ibn Abil-‘Izz al-Hanafi’ staan werkelijk zeer grote lessen.
De da’wah van de activisten is het veranderen van de omstandigheden van de Oemmah door de omstandigheden van de regeringsleiders en de Staten te veranderen. Maar aldoende behandelen ze alleen de symptomen en niet de oorzaak. In sommige gevallen, door het toepassen van deze methode, maken zij de symptomen alleen erger, zoals hetgeen dat in Syrië, Egypte en Algerije is voorgevallen. Voorwaar dit is de letterlijk erfenis van degenen die al-Hasan al-Basri betwistten. Zij brachten geen enkel goeds tot stand, noch hun hedendaagse tegenhangers. En tijdens dit alles zien we de tyrannie van een onderdrukker niet door de vingers, we ondersteunen het niet en gaan het ook niet rechtvaardigen.
Moge de gebeden en vrede met Mohammed , zijn familie, zijn metgezellen en degenen die zijn Soennah volgen tot aan de Dag de Oordeels.
--------------------------------------------------------------------------------
Oorspronkelijke titel: Allaah does not change the condition of a people unless…
Bron: http://www.salafipublications.com, artikelnummer MNJ110001
Vertaald door: Amin Tap
Nagekeken door: Mohammed Aboe 'Oebaydillaah
--------------------------------------------------------------------------------
[1] Ibn al-Qayyim (rahiemehoellaah) heeft gezegd “Dit is een geweldig onderwerp en kennis erover kan heel gunstig zijn, maar dankzij de onwetendheid over dit onderwerp wordt er een grote fout gemaakt met betrekking tot de Sharie’ah…” vervolgens zei hij, na het aantonen dat de basis van de Sharie’ah gebouwd is op het welzijn en voordelen van de dienaren: “De Profeet r heeft voor zijn gemeenschap verplicht gesteld dat zij het kwaad af moeten wijzen, omdat via deze afwijzing het goede waar Allaah en zijn Boodschapper zo van houden wordt verwezenlijkt. En als het afwijzen van dat kwaad lijdt tot iets dat nog gruwelijker is en wat nog meer gehaat wordt door Allaah en zijn Boodschapper dan is het niet toegestaan het af te wijzen, ondanks dat Allaah het haat en diegene die de zonde begaat verafschuwt! En dat is ook het geval bij het afwijzen (Inkaar: is het afwijzen van het slechte door het goede te gebieden via advisering etc. met woorden, daden of een afwijzing van het hart! –Aboe 'Oebaydillaah) (inkaar) van het gezag van koningen en machthebbers en het rebelleren tegen hen (gewapende opstand etc.) want voorwaar, dat is de basis en het fundament van elk kwaad (sharr) en elke rampspoed (fitnah) tot het eind der tijden.” (Ibn al-Qayyim in ‘I’laam ul-Muwaqqi’een an Rabbil-'Aalamien.)
Shaych Ibn ‘Uthaymien (rahiemehoellaah) heeft gezegd:
“Deze woorden zijn erg goed (van Iemaam al-Albaanie): “Wat voor nut heeft het om de leiders van de moslims tot ongelovigen te verklaren, welk voordeel denken zij te bereiken? Zijn ze in staat hen tegen te houden? Nee, dat zijn ze niet. En nou is het ‘t geval dat 50 jaar lang de joden Palestina bezetten, en dat de gehele Islaamitische gemeenschap (zowel Arabieren als niet-Arabieren) niet in staat blijkt te zijn hen te verwijderen. Als we ons hier bewust van zijn, hoe kunnen we onze regeringen dan gaan belasteren (takfier over hen maken) terwijl we weten dat we niet in staat zijn hen tegen te houden, en dat bloed zal gaan vloeien, en dat het nemen van andermans bezit toegestaan gemaakt zal worden, en zelfs de eer van mensen aangetast zal worden. En na dit alles hebben we niet eens bereikt wat we willen! Daarom, wat is dan het voordeel? Al zou zo’n persoon ervan overtuigd zijn (en of hij dat echt gelooft is tussen hem en Allaah) dat er iemand onder de regeringsleiders ongelovig is in de waarheid en koefr pleegt dat hem buiten de religie doet treden, wat is dan het voordeel dat hij denkt te bereiken met het verkondigen en verspreiden van zijn overtuigingen, behalve het aanwakkeren van problemen en rampspoeden?!”
(Fietnah of Takfier, blz. 74)
[2] Zoals vermeld staat inzijn brief gedateerd op 19 Djoemaadah al-Aachir 1412NH, en een copie van
zijn brief kan gevonden worden in het boek ‘Maadaarik un-Nadhar (blz. 335-336) 2e editie.
[3] Vergelijk deze uitspraak eens met de bovenstaande uitspraak van al-Hasan al-Basri.