Bekijk volle/desktop versie : Liefde Gesprek met het hart



31-07-2010, 03:04
een moment waarop mijn ziel wenst

is het moment die jij niet kent

een moment waar mijn ogen naar stralen

een moment die mijn hart doet dwalen

Dat is het moment waarop mijn ogen zichzelf afvragen, waar zij al het moed van halen om naar de overkant te kijken.

De overkant die niet terug naar me kijkt, met liefde, met lijden, met respect, of met vraagtekens. Ik weet het niet.

ik vroeg me alleen af of de overkant mij dan misschien van binnen ziet.

Binnen, binnen waar alle gevoelens worden getroost door zichzelf
Door geduld, wanhoop of het gevoel van “ik sterf”

Binnen waar hoofdstukken worden opengemaakt en anderen worden gesloten

Binnen waar wensen je doen dromen en je op de helft van de weg verstoten

Vind ik de weg terug naar mijn oude hart of hoop ik nog de weg te vinden naar de overkant

02-08-2010, 23:35


Oh wat bezielt jou mijn hart,

Waarom doe je mij dit aan

Ik wil niet naar jouw pijn luisteren, ik wil je niet verstaan

Ik wil niet weten hoe je je voelt, koud, ellendig en alleen

Ik wil dat je mijn ziel vergeet, word een hart van steen

Of laat me voelen hoe ik me als kind voelde, geen zorgen, geen verdriet en onbewust

Vergeet de herinneringen en vergeet de pijn

Vergeet het gevoel van constant alleen te zijn

Laat mijn ziel met rust, laat me alsjeblieft gaan

Laat me weer ademen en genieten van mijn bestaan

Laat me niet strijden naar het onbereikbare, maar laat het over aan Allah ta3ala

Laat me niet verdiepen in je mooie dromen, maar laat me ze vergeten en indien het mijn voorbestemd is vanzelf ontstaan

05-08-2010, 18:56
Aan mijn tranen

Mijn tranen, het meest waardevolle wat ik bezit,

Mijn tranen, de verhalen vertellers van het zichtbare, het verborgene en mijn verdriet

Mijn tranen, die dierbaren hebben gezien maar voor sommige van hen betekende het niets

Hoe zwaar ze ook voor hen stroomden, o mijn tranen, voelden ze maar iets

Mijn tranen, aan jullie dus mijn mooiste woorden en uitdrukkingen

Aan jullie mijn grootste troost en herinneringen

Aan mijn tranen, de bron van mijn liefde en mijn leed

Zolang mijn hart nog voelt, mijn ogen zien en mijn ziel nog streeft,

zullen jullie aanwezig zijn, in goede en slechte tijden

zullen jullie me troosten, soms gelukkig maken en soms doen lijden