lostmydestiny
25-07-2010, 07:32
Na de hele nacht gehuild te hebben zijn de tranen nog niet op. Uurtje geslapen en rustig werd ik wakker. Bang om mijn ogen te openen en om mij te verroeren want immers elke beweging zorgt voor de pijn en de tranen.
Net even te snel heb ik mij omgedraaid en ik voel hoe ik van binnen weer openbarst. Snakkend naar adem lopen de tranen over mijn wangen. Niemand die er meer is om ze op te vangen en niemand die er is om enkel een arm om mij heen te slaan. Woorden zijn hierbij overbodig.
Het is echt gebeurd. Mijn grootste angsten zijn werkelijkheid geworden. Heb ik ze werkelijk gemaakt of heeft het zo moeten zijn?
Ik weet nu dat ik alleen door het leven zal gaan en niemand die er is om mij even op te vangen wanneer het niet meer gaat. De personen die ik vertrouwde zijn weg. Zo snel gaat het in dit leven.
Ik voel hoe de tranen weer opkomen en ik weet als ik ze nu de vrije loop laat gaan het niet meer goed komt. Mijn ogen doen al pijn van het huilen en voel hoe opgezwollen ze zijn. Mijn wimpers die aan elkaar plakken door de tranen. Mijn borstkas die snel op en neer gaat door de pijn die daar verscholen ligt. Wat zal nu de volgende stap zijn?
Net even te snel heb ik mij omgedraaid en ik voel hoe ik van binnen weer openbarst. Snakkend naar adem lopen de tranen over mijn wangen. Niemand die er meer is om ze op te vangen en niemand die er is om enkel een arm om mij heen te slaan. Woorden zijn hierbij overbodig.
Het is echt gebeurd. Mijn grootste angsten zijn werkelijkheid geworden. Heb ik ze werkelijk gemaakt of heeft het zo moeten zijn?
Ik weet nu dat ik alleen door het leven zal gaan en niemand die er is om mij even op te vangen wanneer het niet meer gaat. De personen die ik vertrouwde zijn weg. Zo snel gaat het in dit leven.
Ik voel hoe de tranen weer opkomen en ik weet als ik ze nu de vrije loop laat gaan het niet meer goed komt. Mijn ogen doen al pijn van het huilen en voel hoe opgezwollen ze zijn. Mijn wimpers die aan elkaar plakken door de tranen. Mijn borstkas die snel op en neer gaat door de pijn die daar verscholen ligt. Wat zal nu de volgende stap zijn?