borgerhoutlady
25-06-2010, 14:46
Salaam,
Het is echt een trieste zaak als je naar de huwelijken van tegenwoordig kijkt.
Vaak duren ze niet lang meer en als ze dan wel lang duren, is er 'vaak' geen sprake meer van een 'gelukkig huwelijk'.
Ik weet dat ik hierin niet mag veralgemenen.
Er zijn hamdoulilah genoeg geslaagde huwelijken!
Maar als je in grote lijnen de huidige gang van zaken bekijkt en deze vergelijkt met zo'n 20 jaar geleden, dan is er genoeg bewijs om te kunnen zeggen dat het niet goed meer gaat.
Ikzelf wijt het aan de levenswijze die we nu hanteren.
We beginnen meer Westers te leven en dus ook zo om te gaan met het andere geslacht. Flirten met jan en alleman, wordt niet meer als taboe beschouwd.
Ook was er vroeger veel minder verleiding. Nu hoef je je maar effie te registreren op facebook, netlog, ... en het flirten kan beginnen, met alle gevolgen van dien.
Ik ben vast niet de eerste die hiermee zit.
Maar dit heeft me voorbije dagen wel aan het denken gezet.
Hoe kan je nog geloven in één echte liefde, die je altijd trouw zal zijn, die zijn geloof nooit in de steek zal laten, ...?
Op zich zou het gemakkelijk kunnen zijn om gewoon te zeggen, ik ga voor een praktiserende moslim. Dan ben ik zeker van een geslaagd huwelijk. Maar onder elke soort heb je jammer genoeg rotte appels.
Wie zit hier ook mee en denkt er ook zo over?
Hoe probeer jij nog optimistisch te blijven en te geloven dat een huwelijk (zonder eerst een relatie aan te gaan) kan lukken én vooral geslaagd kan zijn?
Het is echt een trieste zaak als je naar de huwelijken van tegenwoordig kijkt.
Vaak duren ze niet lang meer en als ze dan wel lang duren, is er 'vaak' geen sprake meer van een 'gelukkig huwelijk'.
Ik weet dat ik hierin niet mag veralgemenen.
Er zijn hamdoulilah genoeg geslaagde huwelijken!
Maar als je in grote lijnen de huidige gang van zaken bekijkt en deze vergelijkt met zo'n 20 jaar geleden, dan is er genoeg bewijs om te kunnen zeggen dat het niet goed meer gaat.
Ikzelf wijt het aan de levenswijze die we nu hanteren.
We beginnen meer Westers te leven en dus ook zo om te gaan met het andere geslacht. Flirten met jan en alleman, wordt niet meer als taboe beschouwd.
Ook was er vroeger veel minder verleiding. Nu hoef je je maar effie te registreren op facebook, netlog, ... en het flirten kan beginnen, met alle gevolgen van dien.
Ik ben vast niet de eerste die hiermee zit.
Maar dit heeft me voorbije dagen wel aan het denken gezet.
Hoe kan je nog geloven in één echte liefde, die je altijd trouw zal zijn, die zijn geloof nooit in de steek zal laten, ...?
Op zich zou het gemakkelijk kunnen zijn om gewoon te zeggen, ik ga voor een praktiserende moslim. Dan ben ik zeker van een geslaagd huwelijk. Maar onder elke soort heb je jammer genoeg rotte appels.
Wie zit hier ook mee en denkt er ook zo over?
Hoe probeer jij nog optimistisch te blijven en te geloven dat een huwelijk (zonder eerst een relatie aan te gaan) kan lukken én vooral geslaagd kan zijn?