Bekijk volle/desktop versie : Ware liefde.. van een mujahid...



07-06-2010, 21:34
Assalaamu ‘alaykoem warahmatullahi wabarakatuh

Ik wou graag een verhaal van een shaheed met jullie delen die niet bekend is tot vele van jullie maar zoals Umar radiaAllahu ‘anhu zei: Umar kent hen niet, maar de Heer van Umar kent hen…Dit verhaal vond plaats in de eerste afghanistan jihad in de tijd van fateh kabul (de opening van kabul)

Dit is ook een verhaal van een jong stel die ware liefde hadden zoals een getrouwd stel zou moeten hebben, de liefde waar Allah het meest tevreden mee zal zijn, omdat het liefde omwille van Hem was.
En zoveel als dat zij van elkaar hielden, hielden ze meer van Allah, en ze zouden het verlangen van het continue samen zijn altijd benutten als kans om Allahu sub7annaahu wa ta’aala te dienen.

De naam van de broeder was Zaid at-tayyaar uit Yemen, waarvan Zaid als betekenis ‘de vlieger’ betekent.

De broeder werd deze naam gegeven door de andere mujahideen.
Omdat ongeacht waar Zaid was en wat hij ook deed, zodra hij hoorde dat er een veldslag uitgebroken was tussen de broeders en de vijanden van Allah, zou hij stoppen met wat hij ook deed en naar het slagveld vliegen om de overwinning van de moslims te zoeken en hopend om gedurende het proces de shahadah te bereiken…

Zijn vrouw zei: sob7annaAllah iedere keer als mijn man de voordeur verlaat, neem ik afscheid van hem alsof het zijn laatste keer is, omdat zelfs als ik hem vraag om een kilo uien of tomaten te kopen voor me, kan het de laatste keer zijn dat ik hem zie. Dit omdat ik niet weet wie er komt en hem uitnodigt naar het slagveld en hij zou zeker weten daar naartoe vliegen..

Op een dag verzocht zijn vrouw hem om een handtas te kopen en enkele kruidenierswaren van de markt. En dus ging zaid (at-tayyar) naar de sader bazaar, welke de marktplaats in peshawer is.
En hij was bezig met het kopen van die spullen voor zijn vrouw zoals ze hem vroeg, totdat hij een groep broeders ontmoette die enkele spullen kochten die ze nodig hadden en het zag erna uit dat ze haastig waren. Nadat hij hen begroette, vroeg hij hen: waarom zijn jullie o broeder in zo’n haast?
Ze antwordde hem dat ze slechts de spullen aan het kopen waren die de ameer hen verzocht om te kopen voordat ze richting Afghanistan gingen waar een hevig gevecht gaande is en ze inshaAllah Kabul zullen openen (Fateh Kabul).

En wat denk je dat Zaid at-tayyar’s reactie was?
Hij sprong ook in de pick up truck en ging naar het slagveld. Sob7annaAllah Zaid at-tayyar viel als martelaar binnen 24 uur van zijn aankomst in Kabul, maar niet nadat hij de vijand zijn moed en ijverigheid toonde om zijn bloed te vergieten voor de zaak van Allah.

Toen de vrouwen van de muhajireen arab bij het huis van Zaid at-Tayyar’s vrouw waren om er voor haar te zijn, zeiden ze dat ze nog nooit een vrouw zo gelukkig voor haar man’s shahadah hebben gezien en die continue een glimlach op haar gezicht had en haar zwangere buik vasthield en zei:

Absher ya ibni abuk shaheed… (blijde tijdingen oh mijn zoon jouw vader is shaheed)

Toen de zusters daar waren, werd er op de deur geklopt en de broeders hadden de tassen teruggebracht die Zaid at-Tayyar mee had genomen naar Kabul.
Toen het gegeven werd aan zijn vrouw, opende ze het en vond…
De handtas en de kruidenierswaren welke ze gevraagd had en ze vond een niet afgemaakte brief waar hij aan begon te schrijven voor zijn vrouw, waarin stond: aan mijn dierbaarste vrouw voordat ik verderga zeg ik moge Allah tevreden met jou zijn en jij bent de reden die mijn hijrah en jihad gemakkelijk maakte…
Na het zien van dit, boog ze haar hoofd omlaag en begon te huilen. De zusters keerde zich naar elkaar en zeiden: Miskeenah het heeft haar eindlijk geraakt dat haar man shaheed is.

Zaid’s vrouw hefde haar hoofd op en zei: Wallaahi ik huil niet voor het verlies van mijn man in de slagvelden, want hij stierf als een leeuw noch huil ik om dit ongeboren kind die zijn vader nooit zal zien, want dat deed de profeet ook niet.

Maar ik huil omdat ik de vriendelijkheid van mijn man zie in het omgaan met mij en ik herinner mijn hardvochtigheid met hem
Hij kocht me een bruine tas, wetend dat ik van de kleur bruin hou hoewel ik hem niet eens de kleur die ik wou had verteld...
En de ochtend van zijn shahadah voordat hij naar de markt ging om deze tas te kopen en ze hield het vast terwijl ze huilde en haar tranen vielen op de tas.
Vroeg hij om gekookte eieren en ik was te moe en koud om op te staan en het voor hem te maken, en dus stond hij op en maakte het voor hem en mij…

Ya Allah please vergeef me… ya Allah please vergeef me… ya Allaah please vergeef me… dat was het enige wat ze bleef zeggen voor de rest van de nacht…


Moge Allah Zaid accepteren van onder de shuhadaa en hem 72 hur al ‘ayn schenken ameeen! En moge Hij de zuster firdaws al a’laa schenken en beschermen en haar kinderen beschermen waar ze ook zijn…ameeen

Sub7annaAllah later werd gezegd dat de tweede man van de zuster ook als shaheed stierf terwijl ze zwanger was van haar tweede zoon sub7annaAllah beide haar zoons waren zoons van een shaheed en ze hebben nooit hun vader gekend.

Moge Allah hen herenigen met hun vaders in firdaws en hen toestaan om de voetstappen van hun vaders te volgen... ameen