Yasz...
01-06-2010, 19:15
; Promise in the dark .
Adil,
Met pijn in mijn hart schrijf ik je deze brief. Hoe meer ik ook maar probeer telkens besef ik dat het geen zin meer heeft . Te veel moeten verdragen en slikken . Ik kan het niet meer aan . Ik heb gevochten en gestreden voor wat we hadden . Maar het is blijkbaar niet voor bestemd .
Hoe harder ik ook probeer , hoe slechter het word .
De laatste maanden kijken we elkaar amper aan . Is dit hoe je heel je leven verder wilt ? Ik vraag me elke avond wat er scheelt . Waarom het zo moest lopen . Ik zal alles moeten vergeten wat we hadden als ik verder wil in mijn leven . Je hebt me slecht behandelt . Je hebt me bedrogen en belogen maar toch hield ik vol . Want ergens wist ik dat dit echt was wat we hadden . Maar nu denk ik dat het beter zo is .
Jij gaat jou kant op en ik de mijne .
Ik ga op mezelf wonen en Aub zoek me niet op .
Yasmina [/SIZE][/FONT]
[FONT="Comic Sans MS"][SIZE="4"]
Ik plooide de brief in 3 en legde het op tafel .
Ik deed snel mijn schoenen aan en mijn jas . Sleurde mijn koffers naar de deur en keek voor de laatste keer rond in het huis waarvan ik dacht de rest van mijn leven te wonen , met de man van mijn dromen . Waar ik mijn kinderen zou opvoeden en groot brengen .
Ik schoot wakker van het getoeter van mijn beste vriendin Layla .
Ik liep snel terug naar boven om mijn mobieltje te pakken . Ik deed mijn lade kastje open en zag het daar liggen . Een traan viel op het boek .
1 foto zei 1000 woorden . Ik pakte het er voorzichtig uit alsof het een baby was . Ik keek er enkele seconde naar , Het was alsof ik er uren naar keek . Wat deed het pijn . Ik had nooit eerder gehoord dat mensen keken naar hun trouwfoto’s en dat het pijn deed . Wat was ik gelukkig er verscheen een klein glimlachje tussen mijn tranen heen . Ik schrok toen ik Layla zag binnen komen . ‘ Ooh schatje niet huilen aub ! ‘ zei layla ‘ Layla het doet zo’n pijn ‘ Ik begaf het helemaal in haar armen . Het is echt zo meiden , een gebroken hart is het ergste pijn dat je kan hebben .
‘ Kom we gaan voor hij thuis komt ,heb je alles bij ?’ vroeg ze bezorgd. Ik knikte ja meer kon ik niet doen . Ik hield mijn trouwboek stevig vast met mijn gsm en liep naar de auto . Net toen ik wou instappen keek ik nog 1 keer naar ‘ons’ huisje .
Mijn tranen bleven maar stromen . Sterk houden ? Daar had ik de kracht niet meer voor . Dat probeerde ik de voorbije 4 jaren . Ik stapte in en keek nog een aller laatste keer naar achter tot ik de straat helemaal uit was .
Adil,
Met pijn in mijn hart schrijf ik je deze brief. Hoe meer ik ook maar probeer telkens besef ik dat het geen zin meer heeft . Te veel moeten verdragen en slikken . Ik kan het niet meer aan . Ik heb gevochten en gestreden voor wat we hadden . Maar het is blijkbaar niet voor bestemd .
Hoe harder ik ook probeer , hoe slechter het word .
De laatste maanden kijken we elkaar amper aan . Is dit hoe je heel je leven verder wilt ? Ik vraag me elke avond wat er scheelt . Waarom het zo moest lopen . Ik zal alles moeten vergeten wat we hadden als ik verder wil in mijn leven . Je hebt me slecht behandelt . Je hebt me bedrogen en belogen maar toch hield ik vol . Want ergens wist ik dat dit echt was wat we hadden . Maar nu denk ik dat het beter zo is .
Jij gaat jou kant op en ik de mijne .
Ik ga op mezelf wonen en Aub zoek me niet op .
Yasmina [/SIZE][/FONT]
[FONT="Comic Sans MS"][SIZE="4"]
Ik plooide de brief in 3 en legde het op tafel .
Ik deed snel mijn schoenen aan en mijn jas . Sleurde mijn koffers naar de deur en keek voor de laatste keer rond in het huis waarvan ik dacht de rest van mijn leven te wonen , met de man van mijn dromen . Waar ik mijn kinderen zou opvoeden en groot brengen .
Ik schoot wakker van het getoeter van mijn beste vriendin Layla .
Ik liep snel terug naar boven om mijn mobieltje te pakken . Ik deed mijn lade kastje open en zag het daar liggen . Een traan viel op het boek .
1 foto zei 1000 woorden . Ik pakte het er voorzichtig uit alsof het een baby was . Ik keek er enkele seconde naar , Het was alsof ik er uren naar keek . Wat deed het pijn . Ik had nooit eerder gehoord dat mensen keken naar hun trouwfoto’s en dat het pijn deed . Wat was ik gelukkig er verscheen een klein glimlachje tussen mijn tranen heen . Ik schrok toen ik Layla zag binnen komen . ‘ Ooh schatje niet huilen aub ! ‘ zei layla ‘ Layla het doet zo’n pijn ‘ Ik begaf het helemaal in haar armen . Het is echt zo meiden , een gebroken hart is het ergste pijn dat je kan hebben .
‘ Kom we gaan voor hij thuis komt ,heb je alles bij ?’ vroeg ze bezorgd. Ik knikte ja meer kon ik niet doen . Ik hield mijn trouwboek stevig vast met mijn gsm en liep naar de auto . Net toen ik wou instappen keek ik nog 1 keer naar ‘ons’ huisje .
Mijn tranen bleven maar stromen . Sterk houden ? Daar had ik de kracht niet meer voor . Dat probeerde ik de voorbije 4 jaren . Ik stapte in en keek nog een aller laatste keer naar achter tot ik de straat helemaal uit was .