Bekijk volle/desktop versie : de waarheid komt boven tafel


09-12-2002, 19:59
Ok mensen ik heb me ook gewaagd om een verhaaltje te schrijven ben niet erg goed erin maar ik hoor het wel.

Ewa Fatima sta nou toch eens op zij mijn stiefvader. Mijn moeder en ik zijn vlak na mijn veertiende verjaardag uit marokko vertrokken. Mijn moeder was vanaf haar zestiende getrouwd met mijn vader alles ging goed in het begin mijn moeder was huis vrouw en mijn vader had een hoge functie bij de politie. We hadden een groot huis met een prachtig zwembad ik herrinder het me nog als de dag van gisteren. Op een gegeven moment kwam mijn vader erg aggressief thuis hij was ontslagen op zijn werk doordat hij een groffe fout had gemaakt. Vanaf dat momen ging het een stuk minder. We gingen financieel heel erg achteruit het werd zelfs zo erg dat we het huis moesten verkopen en een kleiner huis moesten betrekken. Mijn moeder die alltijd heel erg optimistich was en possitief bleef in alle moeilijke periodes bekeek het leven nog steeds met veel plezier ze zei dan ook tegen mijn vader dat zolang ze mekaar hadden en ze allen gezond waren er niks aan de hand was. Mijn vader bleek in het begin zich ook bij de situatie neer te leggen. Ttot dat de dag kwam dat mijn vader helemaal dronken thuis kwam mijn moeder schrok zich een ongeluk ze zei zei fatima ga onmidelijk naar je kameer jellah. Ze begon tegen mijn vader te schreeuwen aziz hoe haal je het in je hoofd om je te bezatten van het kleine beetje geld dat we hebben je weet dat fatima ook moet eten dit kan je niet maken aziz. Waar ben je eigenlijk geweest het is al laat op de avond ik heb de hele avond op je gewacht met eten kon je niet even bellen dat je later kwam of zo. MIjn vader gaf antwoord en zei dat het hem speet en dat het nooit meer zou gebeuren hij was een paar oude kameraden van school tegen gekomen en was daar wat mee gaan drinken mijn moeder gelooft hem ze zijn inmiddels namelijk al 20 jaar getrouwd en ze weet wanneer hij liegt liegen is iets wat niemand in onze familie kan. Ik val tevredfen in slaap en hoor later dat mijn ouders ook zijn gaan sapen de volgende dag aan het ontbijt lijkt het net of er niks is gebeurt het is weer het volmaakte gezinnetje mijn vader gaat de straat op om naar wek te zoeken ik ga naar school en mama gaat beginnen met koken. Als ik later die dag uit school kom zie ik dat mijn vader nog steeds niet thuis is mijn moeder zegt maak je niet ongerust hij komt zo wel na twee uur verstreken te zijn gegaan is ie er nog steeds niet mijn moeder begint onrustig te worden ze loopt de hele tijd hene weer en begint te vloeken waarom belt ie niethij weet toch dat we zitten te wachten nou fatima ga jij maar alvast eten en ga daarna je huiswerk maken ik wacht wel met eten tot ie thuiskomt. Ik doe wat ze vraag en ga daarna aan mijn huiswerk als ik klaar ebn met mijn huiswerk ga ik nog even naar de woonkamer om te kijken of mijn vader al is thuisgekomen iets wat niet het geval is mijn moeder is van uitputting in slaap gevallen ik besluit nog wat te gaan lezen en daarna te gaan slapen snacht's wordt ik wakker van hard gestommel ik kijk op mijn wekker en zie dat het 3.00 snachts is ik denk wie is dat nou weer ik besluit te gaan kijken ik trek mijn sloffen aan en loop zachtjes naar benden het is mijn vader hij lacht in zichzelf en is blijkbaar weer behoorlijk dronken mijn moeder die inmiddels ook wakker is geworden van het geluid kijkt verschrikt op mijn vasder staat voor hat met bloed doorlopen ogen ze schreeuwt hem aziz je had het me beloofd niet meer te drinken je bent gewoon weer dronken dit kan je niet maken heb je enig idee hoe laat het is jah zegt hij en wat dan nog je bent mijn vrouw niet mijn m,oeder je hebt niks te amken met wat ik wel of niet doe mijn kmoeder die als tegen antwoord geeft oh ja zeker wel aziz je bent met mijn getrouwd en ik heb zekers wel wat te zeggen helemaal als jij ons laatste geld aan die verdomde drank van je uitgeeft. Klets hoor ik ik zie dat mijn vader mijn moeder een klap geeft ik schrik en hij ziet me hij zegt fatima ga naar je kamer je hebt hier niks te zoeken dit is iets trussen je moeder en mij ik ga naar mijn kaammer en ga in bed liggen ik terk de dekens tot over mijn oegen en luister verschrikt naar het gestommel beneden ik hoor mijn moeder schreeuwen en huilen ik hoor dingen vallen en wordt steeds banger door de vermoeid heid val ik uiteindelijk in diepe slaap als ik de volgende dag beneden kom is mijn moeder al op om mij ontbijt klaar te maken ze zit hele maal onder de blauwe plekken haar lip is helemaal rood van het opgedroogde bloed en ze loopt moeilijk mijn vader is niet aan het ontbijt gekomen ik vraag haar waar hij is ze zegt hij si waarschijnlijk zijn roes aan het uitslapen ik vraag hoe ze aan die plekken komt en ze zegt het is niks fatima het is niks maar ik betwijfel het mijn vader is zo veranderd sinsds zijn ontslag en hij gaat sindsdien ook om met de verkeerde mensen ik vraag mijn moeder of ze wilt dat ik thuisblijf om haar te helpen ze zegt ben je gek geworden nee fatima ik wil dat jij naar school gaat en een vak gaat leren om zodoende onafhankelijk te worden ik ga met veel twijfel naar school eenmaal op school aangekomen kan ik me totaal niet concentreren en mijn beste vriendin nadia merkt gelijk dat er wat is ze zegt fatima wat is er met je aan de hand je kijkt zo droef ebn bent zo afwezig ik zeg er is helemaal niks alles gaat goed heb alleen een beetje hoofdpijn en heb slecht geslapen


Ik hoop dat jullie het tot nu toe boeiend vonden
09-12-2002, 20:04


ga door, ga door, ga door, ga door, ga door, ga door, ga door, ga dga door, ga door, ga door!!!!!

koesjes Sam

09-12-2002, 20:19
ga verder!!



NAdia
09-12-2002, 21:09
Ik ben nog steeds erg warrig van de gebeurtenissen van de fagelopen twee dagen wat is er toch gebeurt mett ons volmaakte gezinnetje dat we onze status en huis zijn verloren tot daar aan toe maar dat we zo laag zinken kan ik niet geloven ik ben onderweg naar huis huiverig voor wat ik thuis zou kunnen aantreffen ik kom binnen het huis is een zooi alles ligt op de grond mijn vader zit aan de keuken tafel met een fles drank in zijn handen en weer dezelfde bloed doorlopen ogen als de afgelopen dagen ik vraag hem waar mijn moeder is hij zegt jah die luie moeder van je zal wel weer op bed liggen ze kan ook niks goed doen ze is alltijd lui heeft alltijd iets te klagen sjonge jongen waarom ben ik eigenlijk getrouwd zijn gemopper negeren loop ik zachtjes naar boven naar mijn ouders hun kamer ik blijf even voor haar kamer deur staan en hoor haar zachtjes snikken ik zucht en denk oh nee komt dit ooit nog goed mijn moeder vraagt wie is daar en ik antwoord fatima ze zegt kom binnen ze probert haar tranen af te vegen en te doen of er niks is gebeurd dat is typisch mijn moeder denk ik alltijd vrolijk blijven zelfs in moeilijke tijden ik vraag haar wat ze in bed doet en ze antwoord dat ze gewoon erg moe is en en beetje hoofdpijn heeft. Op dat zelfde ogenblik komt mijn vader binnenstormen en schreeuwt naar mijn moeder dat ze moet opstaan om te gaan koken ze zegt dat ze zich niet lekker voelt hij zegt wat ben jij nou voor vrou sta op ik wil eten ze zegt maak het zelf maar ik zie het al aankomen hij wil haar weer een klap geven voor dat dat gebeurt spring ik tussen hem en krijg ik de klap in mijn gezicht ik schrik heel erg mijn vader heeft me nog nooit geslagen hij loppt de kamer uit en zegt tegen mij fatima als die luie moeder van je niet wil koken dan doe jij het maar je bent tenslotte ook een vrouw en niet voor niks dus schiet op een beetje ik ben nog steeds verbaast over het voorval dat hij me een klap heeft gegeven ik begin met koeken maar ebn er totaal niet bij met mijn gedachten alles gaat mis niks wordt zoals het hoord te zijn als we klaar zijn met eten zegt hij tegen mij je bent net zo waardeloos als je moeder je kan niet eens fatsoenlijk koken denk jij dat er ooit een man zal zijn die jou om je hand komt vragen ik weet niks te zeggen ik voel mijn ogen branden en de tranen druppen zachtjes over mijn gezicht heen ik ruim stilletjes de tafel af en haast me snel naar boven een uurtje later hoor ik gelach benden ik loop naar mijn ouders hun kamer toe en kijk naar binnen mijn moeder ligt nog in bed dus die kan het niet wezen ik gluur vanaf de trap naar benden ik zie mijn vader daar met een paar oude kameraden van zijn school zitten allemaal even zat en ze zitten te moppetren over de frouwen van tegenwoordig.
09-12-2002, 21:33


Ik sta nog steeds op de tarptrede en hoor de vereselijke dingen die mijn vader over mijn moeder zegt ooit waren ze heel gelukkig moet je nagaan schijn bedriegt dat iemand zo van de ene op de andere dag zo kan veranderen de traptrede begint te kraken ik hou mijn adem in van angst weglopen is te rsikant dat hoort hij en hij zal mijn schaduw zien hij loopt naar de trap toe en ziet me daar zitten hij zegt fatima at doe jij daar zit je je vader te bespieden hebben de vrouwen in dit huis dan geen greintje respect voor de man des huis ik weet niet wat ik moet doen weglopen of blijven staan zijn vrienden lachen en zeggen kom op aziz is dat gezag laat haar zien wqie de baas is en voor wie ze respect moet hebben als je dat niet doet zullen ze vroeg of laat over je heen lopen mijn vader komt naar me toe lopen hij pakt me bij mijn haren en sleurt me mee naar boven ik schreeuw nee papa niet doen je doet me pijn alsjeblieft hou op ik hoor zijn vrienden nog luider lachen hij neemt me mee naar mijn slaap kamer hij zegt ga op bed liggen hij trekt zijn riem uit zijn broek en hij slaat me met zijn riem zo hard en vaak dat ik op en gegeven moment helemaal verdooft ben door de pijn ik hoor zelfs mijn gegil niet meer mijn moeder die inmiddels wakker geworden is van het gegil komt de kamer binnen lopen en zegt wat is hier aan de hand hij zegt fatima zat mij te bespiedenm terwijl ik met wat vrienden beneden was en ik leer haar nu respect te tonen mijn moeder zegt denk je dat je op deze manier respect kan afdwingen aziz hierdoor bereik je alleen maar haat ja ja zegt mijn vader het luie vrouwtje weet het allemal zo goed wil je soms ook een pak slaag je kan het zo krijgen hoorzullen we zien of je nog steeds zo piept als nu mijn moedre zegt nee dank je wel met welke vrienden ben je eigenlijk beneden aziz hij antwoord niet dat het je wat aangaat maar het zijn wat kameraden van mijn vroegere school mijn moeder zegt jah sinds je met hun omgaat ben je zo veranderd maar mijn vader hoorde het hamdulah niet mijn vader loopt terug naar benden naar zijn fles drnak en zijn vrienden nog niet en minuut daarna horen we hun gelach weer door het huis galmen mijn moeder komt naar me toe gerend ze vraagt of het gaat ik zeg dat ik niet meer kan zitten ik moet mijn broek om laag doen mijn hele billen zijn stuk het is een grote wond met bloed mijn moeder gaat de badkamer in en komt trug met en doek met koud water ze doet het op mijn wond het brand en ik gil het bijna uit van de pijn maar weet me te bedwingen voor het geval mijn vader weer terug komt ze haalt een zalfje en smeert die op de wond ze zegt dan kan ie sneller genezen Fatima we moeten praten je vader is zoals je al gemerkt hebt de laatse tijd zichzelf niet en om ons een hoop pijn en ellende te besparen moeten we niks doen om hem kwaad te maken ik begin te huilen en vraag wat er is gebeurt hoe het zo ver heeft kunnen komen ze zegt ik weet het niet ik denk dat het zijn schaamte is dat hij het gevoel heeft dat hij heeft gefaald als man en de hele omgeving en huis herrindert hem hieraan terwijl ik het helemaal niet zo bekijk voor mij is het belangrijskte dat we gelukkig en gezond zijn maar het blijkt niet tot hem door te dringen maar het komt goed fatima whalah het komt goed ik zeg insjaallah
09-12-2002, 21:35
oh ja mensen let niet op mijn spellingsfouetn hoor probeer snel te typen vandaar en hoop dat jullie het nog steeds boeiend vinden is voor mij namelijk de eerste keer dus doe mijn best
12-12-2002, 21:49
is het zo slecht?????????????????????????????
09-09-2005, 13:43
nee ga verder goed hoor