Aminaaaaaaaaaaa
13-05-2010, 13:42
Hallo allemaal,
Hierbij mijn verhaal, gebaseerd op waargebeurde ervaringen. Niet alleen uit mijn eigen leven, maar ook van naasten uit mijn omgeving.
Het begon allemaal op een doordeweekse dag. Ik, Habiba, zat samen met mijn moeder aan de keukentafel, amandelen te pellen.
"Serbi chwi ja", zegt mijn moeder. Ik moet lachen en voer mijn pel-tempo een beetje op. Mijn moeder is mijn alles in mijn leven, naast de rest van mijn familie. Ik heb een broertje genaamd Ilias, en een broer, Ahmed. Samen met mijn vader, en oma zijn dat de mensen in mijn leven die mij het meest nastaan.
Al mijn lessen waren vandaag uitgevallen dus had ik genoeg tijd om er echt een moeder-dochter dag van te maken, wat eigenlijk inhield dat we het hele huis gewoon goed gingen schoonmaken, zodat je aan het eind van de dag alles door een ringetje kon halen. Op het moment was ik bezig met mijn beroemde kip met 'arwa' en dus gepelde&gebakken amandelen. Frietjes met lekker mayo en een gezonde salade, maken het helemaal af.
Het is bij ons traditie dat ik dit de elke laatste zondag van de maand doe, mijn vader en broer zijn er altijd, en het word dan een ware beestenboel.
Gezien ik vandaag vrij was, heb ik het verplaats naar vandaag, ik moet zondag trouwens ook werken dus dat gaat sowieso niet.
Even later gaat mijn moeder naar de woonkamer en mag ik de rest zelf doen. Na een half uur komt Ilias van school. "Salam zus" en geeft me een kusje op mijn wang, "so so, dat gebeurt niet vaak" antwoord ik met een big smile. "Dan toch niet Habiba", "Grapje, grapje, kom hier eh hoofd" en ik probeer hem vast te pakken. "Te laat", maar hier neem ik geen genoegen mee en ren achter hem aan door de keuken. Net op het moment dat ik hem tegen de grond heb gewerkt komt Ahmed, mijn broer, binnen. "Wat liggen jullie daar e timziwien" terwijl hij izjen hoofd trekt waar je u tegen zegt. "Wil je ook klappen ontvangen ofzo" dien ik hem van repliek. Ik sta op, Ilias rebzegt meskien en is nog aan het bijkomen, en begin mijn broer te stompen met de bijbehorende ze3ma ontwijkende voetewerk. Terwijl we aan het stoeien zijn roept mijn moeder mij bij zich, "kip al klaar a jedji?". "Bijna jemma" en ga weer verder in de keuken nadat ik Ilias en Ahmed uit de keuken heb gejaagd.
Terwijl ik de kip in de oven duw hoor ik mijn vader binnen komen, "Salam bebba" en druk een kus op zijn hoofd. Even later is de kip klaar en sommeer ik Ilias de tafel op te ruimen van al de zooi die er ligt.
Nadat ik ben gecomplimenteerd met mijn goede kookkunsten, ze3ma, ruim ik af en begin ik met afwassen. Mijn vader is TV aan het kijken, en mijn moeder even een 'uiltje aan het knappen', die ze zeker heeft verdiend! Ya Allah, chokran voor mijn ouders en broers!! Als ik klaar ben met de keuken, ga ik naar mijn kamer, waar ik op MSN nog even met een vriendin praat. "Habiba, ben je daar?"klinkt het gedempt vanachter mijn deur. "Ja, kom maar!" even later stapt Ahmed binnen. "Waarom klop je?" hij kijkt mij raar aan "Is dat niet de bedoeling dan?", lachend "ja, maar normaal doe je dat niet, weet je wel" zeg ik met een knipoog.
"Nou nu wel, maar luister ik heb jou nodig", maar dan gaat zijn telefoon af. "Salam, Mo......mmm...neej man, luister ik kom er nu aan oke?.......be3da niet flippen....safi" en hij hangt op. Ik kijk hem bevreemd aan, "wat is er aan de hand?" "ewa jah, je kent Mo altijd rwina, ma luister ik moet nu gaan. Ik praat morgenochtend wel. Ga nu slapen in plaats van te msn-en". "Ja ja, ga nou maar, ik spreek je morgen inchallah, broer". Hij gaat weg, ik ben benieuwd wat hij wou vertellen, meestal doet hij niet zo. Ondanks mijn overpeinzingen ben ik moe van de hele dag schoonmaken, en ga na het bidden van 'l ai3cha gelijk slapen.
Ik vlieg overeind, en kijk om me heen, zeker wetende dat ik iets hoorde...
Net als ik mijn hoofd wil terugleggen, "ALLLAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH, Rabbi Rabbi Rabbi Rabbi!!!!!!!!!!!".
Ik vlieg mijn bed uit, "wat wat wat is er aan de hand?" snel stap ik in mijn slippers en ren de trap af naar beneden. De deur van de woonkamer is dicht, en ik hoor gebroken gesnik. Snel doe ik de deur open en zie mijn moeder op de grond zitten, mijn broertje kijkt mij met grote, betraande ogen aan. Als ik een blik werp op de klok zie ik dat het 4 uur in de ochtend is. "Jemma, jemma wat is er aan de hand???" mijn moeder wuift mij verward weg met haar hand en huilt hysterisch verder. Mijn hoofdt slaat op hol, ik heb geen idee wat er aan de hand is en ik heb een onheilspellend gevoel in mijn maag. Dan komt mijn vader binnen, en hij heeft een politieagent bij zich. Mijn vader neemt me in zijn armen en drukt me zachtjes op de bank, "Habiba er is wat gebeurd."...........
Shout out for more!
Hierbij mijn verhaal, gebaseerd op waargebeurde ervaringen. Niet alleen uit mijn eigen leven, maar ook van naasten uit mijn omgeving.
Het begon allemaal op een doordeweekse dag. Ik, Habiba, zat samen met mijn moeder aan de keukentafel, amandelen te pellen.
"Serbi chwi ja", zegt mijn moeder. Ik moet lachen en voer mijn pel-tempo een beetje op. Mijn moeder is mijn alles in mijn leven, naast de rest van mijn familie. Ik heb een broertje genaamd Ilias, en een broer, Ahmed. Samen met mijn vader, en oma zijn dat de mensen in mijn leven die mij het meest nastaan.
Al mijn lessen waren vandaag uitgevallen dus had ik genoeg tijd om er echt een moeder-dochter dag van te maken, wat eigenlijk inhield dat we het hele huis gewoon goed gingen schoonmaken, zodat je aan het eind van de dag alles door een ringetje kon halen. Op het moment was ik bezig met mijn beroemde kip met 'arwa' en dus gepelde&gebakken amandelen. Frietjes met lekker mayo en een gezonde salade, maken het helemaal af.
Het is bij ons traditie dat ik dit de elke laatste zondag van de maand doe, mijn vader en broer zijn er altijd, en het word dan een ware beestenboel.
Gezien ik vandaag vrij was, heb ik het verplaats naar vandaag, ik moet zondag trouwens ook werken dus dat gaat sowieso niet.
Even later gaat mijn moeder naar de woonkamer en mag ik de rest zelf doen. Na een half uur komt Ilias van school. "Salam zus" en geeft me een kusje op mijn wang, "so so, dat gebeurt niet vaak" antwoord ik met een big smile. "Dan toch niet Habiba", "Grapje, grapje, kom hier eh hoofd" en ik probeer hem vast te pakken. "Te laat", maar hier neem ik geen genoegen mee en ren achter hem aan door de keuken. Net op het moment dat ik hem tegen de grond heb gewerkt komt Ahmed, mijn broer, binnen. "Wat liggen jullie daar e timziwien" terwijl hij izjen hoofd trekt waar je u tegen zegt. "Wil je ook klappen ontvangen ofzo" dien ik hem van repliek. Ik sta op, Ilias rebzegt meskien en is nog aan het bijkomen, en begin mijn broer te stompen met de bijbehorende ze3ma ontwijkende voetewerk. Terwijl we aan het stoeien zijn roept mijn moeder mij bij zich, "kip al klaar a jedji?". "Bijna jemma" en ga weer verder in de keuken nadat ik Ilias en Ahmed uit de keuken heb gejaagd.
Terwijl ik de kip in de oven duw hoor ik mijn vader binnen komen, "Salam bebba" en druk een kus op zijn hoofd. Even later is de kip klaar en sommeer ik Ilias de tafel op te ruimen van al de zooi die er ligt.
Nadat ik ben gecomplimenteerd met mijn goede kookkunsten, ze3ma, ruim ik af en begin ik met afwassen. Mijn vader is TV aan het kijken, en mijn moeder even een 'uiltje aan het knappen', die ze zeker heeft verdiend! Ya Allah, chokran voor mijn ouders en broers!! Als ik klaar ben met de keuken, ga ik naar mijn kamer, waar ik op MSN nog even met een vriendin praat. "Habiba, ben je daar?"klinkt het gedempt vanachter mijn deur. "Ja, kom maar!" even later stapt Ahmed binnen. "Waarom klop je?" hij kijkt mij raar aan "Is dat niet de bedoeling dan?", lachend "ja, maar normaal doe je dat niet, weet je wel" zeg ik met een knipoog.
"Nou nu wel, maar luister ik heb jou nodig", maar dan gaat zijn telefoon af. "Salam, Mo......mmm...neej man, luister ik kom er nu aan oke?.......be3da niet flippen....safi" en hij hangt op. Ik kijk hem bevreemd aan, "wat is er aan de hand?" "ewa jah, je kent Mo altijd rwina, ma luister ik moet nu gaan. Ik praat morgenochtend wel. Ga nu slapen in plaats van te msn-en". "Ja ja, ga nou maar, ik spreek je morgen inchallah, broer". Hij gaat weg, ik ben benieuwd wat hij wou vertellen, meestal doet hij niet zo. Ondanks mijn overpeinzingen ben ik moe van de hele dag schoonmaken, en ga na het bidden van 'l ai3cha gelijk slapen.
Ik vlieg overeind, en kijk om me heen, zeker wetende dat ik iets hoorde...
Net als ik mijn hoofd wil terugleggen, "ALLLAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH, Rabbi Rabbi Rabbi Rabbi!!!!!!!!!!!".
Ik vlieg mijn bed uit, "wat wat wat is er aan de hand?" snel stap ik in mijn slippers en ren de trap af naar beneden. De deur van de woonkamer is dicht, en ik hoor gebroken gesnik. Snel doe ik de deur open en zie mijn moeder op de grond zitten, mijn broertje kijkt mij met grote, betraande ogen aan. Als ik een blik werp op de klok zie ik dat het 4 uur in de ochtend is. "Jemma, jemma wat is er aan de hand???" mijn moeder wuift mij verward weg met haar hand en huilt hysterisch verder. Mijn hoofdt slaat op hol, ik heb geen idee wat er aan de hand is en ik heb een onheilspellend gevoel in mijn maag. Dan komt mijn vader binnen, en hij heeft een politieagent bij zich. Mijn vader neemt me in zijn armen en drukt me zachtjes op de bank, "Habiba er is wat gebeurd."...........
Shout out for more!