Mijn bevallingsverhaal:
Effe kort[ was vrijdag naar het ziekenhuis gegaan voor controle was 38 weken en 4 dagen zwanger,had ook last van lichte krampen in me buik,ze hadden een echo gemaakt in het ziekenhuis en zagen dat ik te weinig vruchtwater had,en de gyn zei dat ik dinsdag moest terug komen want ze zouden me inleiden ]
[Maandag 21 Februari,was druk bezig met schoonmaken
Die nacht heb ik zeker maar 1 a 2 uurtjes geslapen,ben nog nooit zo bang geweest.....
Dinsdag 22 Februari.
39 weken en 1 dag zwanger....
Ik moest me om half 7 melden in het ziekenhuis.
We hebben 1 uurtje gezeten in de verloskamer,toen kwam de gyn nog effe langs om te vertellen wat ze gingen doen vandaag ik werd gelijk aan zo een apparaat gezet met 2 van die plakkertjes zodat ze de hartslag van de baby konden horen en ze waren aan het kijken of ik last had van harde buiken.
Om half 8 kwam een andere gyn die het kwam overnemen.
Ze zijn eerst begonnen met een inwendig echo om te kijken of me baarmoeder mond rijp genoeg was.
En toen zei de gyn je hebt al 3 centimeter ontsluiting en ik had op dat moment geen pijn of steken of ergens last van,ik was helemaal HAPPY:d
Ik dacht als het zo snel gaat allemaal,dan gaat het een makkelijke bevalling worden
Ze gingen gelijk me vliezen breken,en ze hadden me aan de infuus gelegd.
En de verpleegster zei dat ze elk uur langs zou komen om te kijken en dat spul waarmee ze weeen opwekken op te hogen.
Zo gezegd zo gedaan,ze kwam rond half 10 langs toen begon ik al last te krijgen van menstruatiepijn maar dat was te doen
Half 11 kwam de verpleegster weer langs,en de pijn werd op een gegeven moment best wel heftig...
En ik moest echt me tranen laten,ik kon niet meer van de pijn de enigste persoon die ik wou zien was de gyn
Rond 11 uur kwam de gyn langs om te kijken,en toen zei de gyn je hebt al 7cm ontsluiting.
Het ging vrij snel allemaal....
Rond 12 uur a half 1 kon ik niet meer,de pijn was zoo heftig,dat de weeen om de 1 a 2 minuten kwamen
De verpleegster kwam elke keer langs en ze zei elke keer je moet blijven puffen... ik werd zooo moe van haar...
Puffen deed ik al vanaf 9 uur...
En ik smeekte me man en de verpleegster of ze de gyn wouden roepen...
En elke keer zei ze dat de arts eraan kwam....
Het duurde zolang voor mij gevoel...en opeens kreeg ik een bepaalde druk ik had geen controle over me lichaam en ging persen,en ik zei tegen me partner schiet op ik moet naar de wc
Om half 1 kwam de arts en hij ging kijken en hij zei ja je hebt al 10 cm ontsluiting we gaan beginnen...
Hij deed ze schort om,er waren 2 gyn aanwezig en 1 verpleegster Ik heb een top gyn gehad,ik luisterde goed met wat hij zei,en op het moment dat je mag en kan persen dat is zoo een heerlijk gevoel....
En ik zag zn hoofdje,en ik dacht nu komt het maar het zette effe niet door,dus zn hoofdje ging weer terug,en ik bleef maar door persen en puffen...
En de gyn gaf aan na 3 kwartier dat ze gingen inknippen,omdat zn handje vast zat aan zn hoofdje en hetkon net niet door me baarmoederkanaal
Ik verzamelde alle kracht ,en ging nog 1 keer goed door persen en de gyn ging inknippen en hij was er Alhamdoelilah
Een gezonde baby boy
We hebben hem de naam abderrahman gegeven
Hij weegde 3470 gram
Lengte: 49 cm
Alhamdoelilah ya rabb
Mijn advies naar alle andere meiden die moeten bevallen:
=Raak niet in paniek tijdens een bevalling,hoe bang je ook bent,heb veeel sabr en verricht veeel dua want dat helpt echt!
=Geniet elke sec van je kleine wondertje,ik geniet elke sec van hem wanneer hij wakker is,en soebhanallah elke keer wanneer ik naar hem kijk dan vergeet ik de pijn,en de bevalling
=Het mooiste wat er is,is dat je na 9 maanden dragen die kleine wonder in je armen hebt je raakt in een soort van trans ben helemaal in
=Alhamdoelilah,bevalling viel reuze mee had het erger verwacht....
En luister goed naar wat de gyn zegt,en dan komt het insallah allemaal goed en vertrouw op Allah uit eindelijk is het allemaal waard