Bekijk volle/desktop versie : Voor mijn zusters die twijfelen aan hun hijaab.



02-05-2010, 17:16
Bismillahi Arra7maanie Arra7iem

Assalaamoe 3alaikoem wa ra7matoe Allahi wa barakatoeh

Naar aanleiding van een gesprek met een lieve zuster van me, heb ik besloten dit bericht te schrijven, inshaAllah.

Deze zuster heeft besloten haar hijaab af te doen, na deze bijna een jaar gedragen te hebben. De reden hiervoor is omdat ze vindt dat ze andere verplichtingen, zoals salaat, nog niet correct nakomt. Ongetwijfeld zullen er meerdere zusters zijn die hiermee te kampen hebben, dus vandaar dit bericht, om inshaAllah nog wat pit in te praten, zodat ze zich nog een 2e keer bedenken voor ze hun hijaab afdoen.

Moge ALLAH subhanahoe wa ta3ala ons allen standvastiger maken in het geloof en onze imaan versterken ..



Bismillahie Arra7maanie Arra7iem

Lieve zuster, ja jij daar, jij met je hoofddoek, hijaab, of ghimaar.

Jij daar, die de hoofddoek meer als een verstikking voelt i.p.v. een bevrijding.

Lieve zuster, denk niet dat je enige bent .. denk niet dat je de enige bent, die zich zo voelt.

Ook ik, zuster, ook ik heb van die momenten, dat ik mij afvraag, of ik mijn hijaab wel waard ben. Ook andere zusters hebben van die momenten. Van die momenten, dat Sjaitaan vanalles influistert; "Je draagt een hoofddoek, maar je gebed verricht je nog niet correct?!"

Ik was een tijd gestopt met bidden. Ik heb me nog nooit ZO zwak gevoeld als in die periode. En dan was er deze zuster. Deze zuster die mij vroeg: "Bid je niet meer? Waarom draag je je hoofddoek dan nog?!"

SubhanaAllah! Ik dacht bij mezelf: "Wat?!!! Hoe kun je dat nu zeggen??" Dus als ik het goed begrijp, kunnen we alles laten, wanneer we even in een dip zitten? Doe die hoofddoek maar af? Moet ik de Ramadan dan ook maar laten? Gaan we ook spontaan met z'n allen varkensvlees eten, wanneer we een periode in ons leven tegenkomen, waarin onze imaan zijn dieptepunt bereikt heeft en wij de Islam even links laten liggen, astagfiroellah, maar de Islam NIET uit onze harten verdwenen is?? Astagfiroellah!

Natuurlijk weet ik wel wat deze zuster bedoelde. Natuurlijk is het zo dat de salat, op de shahadah na, hEt belangrijkste is in de Islam. Ik noem expres de shahadah, omdat men natuurlijk wEl moet weten voor WIE hij/zij zijn aanbidding verricht. Tawheed (de eenheid van Allah), is immers de basis voor ALLES.

Juist vanwege het dragen van mijn hijaab ben ik bij mezelf te rade gegaan. Oumaima, wat maakt jou nu nog een moslim? Je overtuiging? Je overtuiging alleen? Nee, want die overtuiging moet je wel praktiseren. Wat dan, Oumaima? Wat maakt jou een moslim? Je salat? Nee, want die verricht ik niet. Verricht ik niet? Tot wie verricht ik mijn aanbidding nu nog? Wie vraag ik nu nog om een gunst, terwijl dat ene, dat kleine, wat mijn Schepper van MIJ vraagt, wat hij MIJ verplicht stelt, niet eens kan nakomen? Wat maakt je nog een moslim? Je hijaab? Ben jij je hijaab eigenlijk wel waard? Toch vertikte ik het om mijn hijaab af te doen. Dus wat deed ik? Ik zorgde er wel voor dat ik mijn hijaab waard werd! En nog altijd vecht ik net als ieder ander, dagelijks tegen de boze influisteringen van de Shajtaan. Nog altijd voer ik dagelijks, net als ieder ander, strijd tegen mijn nafs.

Dus lieve zuster, waarom je hijaab afdoen, omdat je je andere plichten nog niet correct nakomt? Lieve zuster, waarom niet andersom? Waarom niet werken aan die andere plichten en je hijaab ophouden? Natuurlijk passen die kleren misschien niet helemaal bij je hijaab. Je hijaab is immers niet alleen je haren bedekken, maar ook de rest van je lichaam. En dan nog op zo'n manier, dat de rondingen van je lichaam niet zichtbaar zijn. Maar lieve zuster, waarom je hijaab afdoen, zodat je die kleren kan blijven dragen? Waarom niet je kleren aanpassen, zodat je je hijaab kan blijven dragen? Waarom nog langer uitstellen zus? Een plicht die je al nakwam, waarvoor je de kracht al gevonden had, waarvoor je de kracht al gekregen had van ALLAH subhanahoe wa ta3ala, waarom die plicht nu laten, beste zuster? Waarom uitstellen? Waarom? Wat als, beste zuster, wat als ALLAH subhanahoe wa ta3ala geen zin meer heeft om JOU nog langer uitstel te verlenen, zuster? Wat dan? Wat dan .. ?

Lieve zuster van me, zuster in de Islam, zuster van mij, omdat Allah dat zo bepaald heeft voor ons. Niemand is perfect. En wij allemaal groeien dag in, dag uit, in onze Dien. De een meer dan de ander. Maar de bedoeling wel is inshaALLAH, dat wij allen stappen VOORUIT doen en niet stappen terug. Je zou denken dat ikzelf, de schrijfster van dit bericht, de perfecte hijaab zou dragen. Maar laat mij je nu alvast vertellen: Niets is minder waar. Ik bedek me weliswaar, de ene dag meer dan de andere, maar dat betekent niet dat ook ik niet streef naar perfectie. Dat ook ik niet streef naar de perfecte hijaab. Maar laten we inshaAllah dan wel stappen vooruit zetten met z'n allen. Natuurlijk zijn er zusters, die hun hijaab afdoen en vervolgens meer gaan praktiseren, dan dat ze deden MET hijaab. Alhamdoeli'Allah.

Maar lieve zuster, als we maar vaak genoeg en hard genoeg blijven zeggen met z'n allen dat je ook een goede moslima kan zijn ZONDER hijaab, dan KAN dat een reden, of excuus zijn voor zusters om het nog langer uit te stellen. Weet, beste zusters, de hijaab IS en BLIJFT verplicht. Dus zodra we eenmaal zover zijn en zodra we eenmaal de kracht gevonden hebben, laten we deze plicht inshaAllah dan direct nakomen. En laten we niet onszelf blijven inpraten : "Ach ja, ik doe in elk geval de 5 zuilen, de rest komt later wel .. " Lieve zusters, laten we inshaAllah BLIJVEN streven naar perfectie, laten we inshaAllah blijven streven naar het complete plaatje. En van daaruit inshaAllah stap voor stap op weg naar het Paradijs.

Lieve zusters, ik hoop niet dat dit bericht veroordelend is overkomen voor sommige van jullie, inshaAllah. Wel hoop ik dat degenen die zich erdoor aangesproken voelen er iets mee kunnen in positieve zin, inshaAllah. Het is in elk geval niet mijn intentie om hier een oordeel te vellen, want dat is immers NIET aan mij, maar het is mijn intentie om inshaALLAH, dat steuntje te zijn voor die zusters die dat op dit moment even nodig hebben. Net als dat ik op momenten dat ik dat nodig heb naar steun verlang van jullie.



Moge ALLAH Subhanahoe wa Ta3ala de weg naar het Paradijs voor ons vergemakkelijken .