Guilty as charged!
Paar jaar terug. Zat in de auto met m'n ma voor een stoplicht en toen stak ineens mijn basisschoolliefde over die ik jaren niet had gezien! Ik had m'n zonnebril op (tegen de zon) en keek hem dus na, dacht dat hij me niet had gezien of zou herkennen door die zonnebril.
Paar weken later kwam ik hem op het perron tegen en liep voorbij hem (deed alsof ik hem niet zag) en toen riep hij dus m'n naam en ik draaide me om (genant). Deed dus alsof ik hem niet had gezien, hahaha.
In de trein vroeg hij vanalles en toen vroeg hij dus of ik al mijn rijbewijs had gehaald waarop ik zei: 'ja, al een paar maanden' en vertelde hij dus dat hij me had gezien in de auto
I hate lying, but boy I was so ashamed and zat steeds idioot te glimlachen. Ben echt gestoord wat dat betreft