Bloemtj
13-04-2010, 18:15
[Ik droomde het volgende:
Ik liep met 2 van m'n zussen in mijn straat opweg naar huis. Om één of andere reden was ik ontzettend bang. Ik voelde me angstig en verlaten.
Eenmaal bij de voordeur gingen mn zussen naar binnen en deed ik de deur dicht. Maar de deur wilde niet dicht. Hij ging steeds weer open, alsof er helemaal geen slot was terwijl dit wel het geval was.
Uiteindelijk toen de deur dicht ging, liepen mn zussen de trap op naar boven. Het licht kwam daar heel fel vandaan. We waren onderweg naar mijn moeder, ze was ziek. Ik had nog steeds zo'n angstig gevoel en liep dus ook naar de trap om mn zussen te achtervolgen.
Maar plots uit het niets verscheen er een mensengedaante voor me. Degene had gelaatstrekken die niet zichtbaar waren, maar in mijn droom wist ik dat degene die voor mij stond ikzelf was. Ik probeerde langs mezelf te lopen om ook naar mn moeder te gaan, maar ik versperde mijn eigen weg. Ik mocht niet de trap op.
Omdat ik al zo bang was, veranderde het gevoel in pure angst. Ik werd hysterisch en begon aan de gedaante te trekken omdat ik er langs wilde. Maar die gedaante (ikzelf) wilde niet meewerken. Ik kreeg hoe dan ook degene daar niet weg. Ineens stond mijn vader aan de andere kant van de gang. Hij keek mij berustend aan en hielp me niet.
Nu is het zo dat ik deze droom een jaar terug heb gekregen. Maar in dat afgelopen jaar heb ik deze droom iets van 12 keer opnieuw gedroomd. Telkens precies hetzelfde. Elke keer als ik wakker wordt heb ik een slecht gevoel en wil ik het liefst de droom vergeten.
Heeft dit iets te betekenen of draai ik door???
Betreft mijn moeder... Die is dement en is in werkelijkheid ook echt ziek. Mn zussen in de droom zijn mijn zussen waar ik het meest mee optrek en het meest om geef...
Ik liep met 2 van m'n zussen in mijn straat opweg naar huis. Om één of andere reden was ik ontzettend bang. Ik voelde me angstig en verlaten.
Eenmaal bij de voordeur gingen mn zussen naar binnen en deed ik de deur dicht. Maar de deur wilde niet dicht. Hij ging steeds weer open, alsof er helemaal geen slot was terwijl dit wel het geval was.
Uiteindelijk toen de deur dicht ging, liepen mn zussen de trap op naar boven. Het licht kwam daar heel fel vandaan. We waren onderweg naar mijn moeder, ze was ziek. Ik had nog steeds zo'n angstig gevoel en liep dus ook naar de trap om mn zussen te achtervolgen.
Maar plots uit het niets verscheen er een mensengedaante voor me. Degene had gelaatstrekken die niet zichtbaar waren, maar in mijn droom wist ik dat degene die voor mij stond ikzelf was. Ik probeerde langs mezelf te lopen om ook naar mn moeder te gaan, maar ik versperde mijn eigen weg. Ik mocht niet de trap op.
Omdat ik al zo bang was, veranderde het gevoel in pure angst. Ik werd hysterisch en begon aan de gedaante te trekken omdat ik er langs wilde. Maar die gedaante (ikzelf) wilde niet meewerken. Ik kreeg hoe dan ook degene daar niet weg. Ineens stond mijn vader aan de andere kant van de gang. Hij keek mij berustend aan en hielp me niet.
Nu is het zo dat ik deze droom een jaar terug heb gekregen. Maar in dat afgelopen jaar heb ik deze droom iets van 12 keer opnieuw gedroomd. Telkens precies hetzelfde. Elke keer als ik wakker wordt heb ik een slecht gevoel en wil ik het liefst de droom vergeten.
Heeft dit iets te betekenen of draai ik door???
Betreft mijn moeder... Die is dement en is in werkelijkheid ook echt ziek. Mn zussen in de droom zijn mijn zussen waar ik het meest mee optrek en het meest om geef...