Bekijk volle/desktop versie : mijn allerlaatste traan



11-04-2010, 21:06
ik besefte het nog steeds niet, ik wilde het niet beseffen.
een traan gleed langs mijn wang naar beneden ik veegde hem weg voordat hij de grond zou raken. wat moet ik doen, waar moet ik heen, waar zal ik weer gelukkig kunnen worden. ik gaf zoveel om haar niemand die boven haar stond. zij gaf me energie en liet me dingen begrijpen.
en nu was ze weg. elke keer beloofde ze me om mij nooit te verlaten, na het verlies van mijn broertje, zusje en vader durfde ik geen oog meer dicht te doen. stiekem hoopte ik dat er fouten waren gemaakt en dat ze de verkeerde lichamen haden gevonden. maar het was neit zo. ik moest de waarheid onder ogen zien: IK STA ALLEEN OP DEZE WERELD.

de dagen leken maar niet voorbij te gaan. ik had nergens zin in, geen zin om getroost te worden. mijn allerlaatste traan ging naar de belangrijkste persoon in mijn leven. ik heb geen gevoel meer, geen emoties meer. mijn tranen zijn op en mijn glimlach zal nooit meer te voorschijn komen. eerst met zijn vijfen aan tafel en nu zit ik hier in mijn eentje. waarom was geld toch zo belangerijk voor ons. ''geld maakt niet gelukkig'' dat was altijd maar een fabeltje voor mij, maar nu besef ik wat geld met je leven doet. het verpest het alleen maar.


verder??

14-04-2010, 17:37


tingg dongg, tingg donggggg. verward opende ik mijn ogen en keek om me heen. ik was voor de tv in slaap gevallen met mijn kleren nog aan. ting dongg, shitt wie kan dat zijn. ik durfde de deur niet open te maken.op mijn tenen liep ik naar het keukenraam en zag een jongen staan. ik rende naar boven naar het kastje waar mijn vader zijn geweer altijd had liggen. ik stopte het onder mijn trui en liep weer terug naar beneden. heel rustig opende ik de deur.

jongen: uhm hallo, kan ik binnenkomen
ik: wat denk je zelf ik ken je niet, wie ben je en wat doe je hier?
jongen: ik ben younes en ik kom hier om jou te waarschuwen
ik: waarvoor?
jongen: dat kan ik niet zeggen, ik weet alleen dat je hier zo snel mogelijk weg moet.
ik: waarom kun je het nietzeggen?
jongen: dat is te gevaarlijk, mag ik nou binnenkomen het is nogal koud binnen.

ik twijfelde, misschien is het een val. ik keek hem diep in zijn ogen aan en liet hem toen binnen.
younes: je moet hier weg, pak je spullen en dan breng ik je naar het station.
ik: maar waarom dan? ik ik heb toch niemand iets aan gedaan?
younes: jij niet, je vader wel en aangezien jij de enigste bent die nog leeft zullen ze jou pakken.
ik: hoe hoezo mijn vader? zei ik met trillende stem
younes: hij is ze 30 miljoen euro schuldig.
ik: d ddaat kan nie niet. en wie is ze?
younes: dat kan ik ook niet ver...
tuut tuuttt zijn telefoon ging af.
snel pakte hij zijn telefoon en zei dat ik stil moest zijn
hij nam op:

younes: ja ik ben bij haar..

verder?