moslima_17
06-03-2002, 11:09
Zie dit niet als een gedicht zuster,
Maar zie het als een boodschap van mij aan jou,
Misschien wel omdat ik om je geef zul je denken,
Of omdat ik bang ben nu ik jou zie zinken,
Misschiem heb je gelijk,
Als je maar niet denkt dat ik zeik,
Of dat dit de zoveelste preek is die ik jou geef,
Ik weet dat ik niet voor jou leef,
Dus is dat het ook niet,
Ik denk dat het eerder te maken heeft met wat verdriet,
Verdriet van mij als ik aan mijn onwetende tijd moet denken,
Een tijd waar ik ook maar met een been door het leven moest hinken,
Misschien dat dit toch maar de reden is dat ik jou dit schrijf,
Maar ook omdat het nu toch wel de tijd is dat jij nu wat moet doen aan je lijf,
Misschien wat meer bedekken?
Ik weet dat jij dit niet van mij hoeft te pikken,
Of te denken dat ik je nu opeens uit je droom wil wekken,
Maar dat hoeft ook niet,
Niet nu dit 1400 jaar geleden al aan ons werd geopenbaard,
Voor velen is het misschien wel niet zoveel waard,
En ik hoop vanuit het diepste van mijn hart dat jij niet daarbij hoort,
Maar dat jij gewoon van je Heer alles neemt..elke woord,
Ik hoop dat jij niet tot degene die alles overboord gooien behoort,
En uiteindelijk niet door zullen gaan door de hemelpoort,
Zuster behoed je daarvoor!
Kijk goed om je heen en hoor,
Luister naar het goede deel van je ziel,
En wees niet tot degene die zich gedragen als een debiel,
Want besef dat jij niet een van hen bent,
Noch dat je hiermee iets wint,
Verloren zul je zijn als hun opvolgt,
En nooit zul je de rust en waarheid vinden die je zocht,
Zuster luister naar mijn woorden,
Veel waarde hoeven ze niet te hebben,
Net zoals ook vele denken over ons omdat wij geschapen zijn vanuit ribben,
Zuster laat je ook door hun niet misleiden,
Zij die beweren dat wij nooit een waarde hebben gehad al die tijd,
Zij die ons onze rechten die onze Heer ons heeft gegeven ons willen ontnemen,
Zij die ons kleineren,onze harten bestelen en ons eer willen ontnemen,
Laat je door geen een van hen misleiden,
Niet door hun vrouwen en zeker ook niet door hun mannen,
Laat ze je niet de duister in leiden,
En blijf van ze weg beiden,
Zuster laat ze de kracht zien die jou Heer jou heeft gegeven,
De kracht om eigen beslissingen te maken en niet om voor ze te beven,
Laat ze zien waar je voor staat zonder maar een woord te zeggen,
Laat ze niet nog langer jou bang maken en hou ze tegen,
Open de wegen,
En laat niemand nog met jou de vloer vegen…
Zuster waar is je eer?
Wat zul je toch op de voorspelde dag zeggen tegen je Heer?
Zuster waar blijven je rechten?
Wanneer zul je er eindelijk eens ervoor vechten?
Jou rechten als een waardige vrouw,
En niet om jou lichaamsbouw,
Jou rechten die jou 1400 jaar geleden of misschien zelfs wel eerder zijn gegeven,
En de reden is dat vrouwen ooit het geluk hebben ervaren van het leven,
Zuster waarom zou jij ook niet wat van de zaligheid van het leven mogen proeven?
Waarom zouden wij doen alsof wij dat niet hoeven?
Waarom zouden wij altijd angst moeten hebben voor de buitenwereld,
En bepaalde straten moeten ontlopen,
Waarom zouden wij bang moeten zijn voor mannen?
En alleen goed zijn met het beschikken over pannen?
Waarom zouden wij ons niet kunnen beschremen tegen ongewenste blikken en aanrakingen van mannen?
Waarom zouden wij ons niet veilig kunnen voelen,
Of zelfs er maar wat tegen doen,
Waarom mogen wij niet bedeklt de straat op?
En waarom zijn wij zo angstig voor de gedachten van de ander en niet voor onze Heer?
Waarom kunnen wij niet laten zien waar wij voor staan,zoals ik je al eerder zei,
Waarom kunnen wij dat niet,jij,ik en zij?
Wat mankeert ons dat wij ons zo laten gaan?
En alijd na afloop eindigen met een traan?
Zuster wat kan jou mankeren nadat jou Heer jou volmaakt heeft geschapen,
Wat mankeert jou dat je nu een stap verwijderd bent van het perfect zijn?
Waarom zou jij dat ook niet kunnen zijn?
Wat weerhoudt jou ervan om ook dat zalige gevoel te mogen voelen?
Behoort dit dan ook niet tot jou doelen?
Vertel me zuster wat mis jij om ook die stap te kunnen zetten nu ALLAH rechtvaardig is en ook jou volmaakt heeft geschapen?
Jij vertelt mij dat je steun mist en kennis,
Steun kun je krijgen en met kennis is het ook niet mis,
Je bent bang,
Angstig voor andermans gedachten,
Eigenlijk kun je al bij het idee dat jij ook ooit met een hijab zult lopen al niet wachten,
Maar ondanks dat zalige gevoel als je eraan denkt blijf je bang voor andermans gedachten,
Bang dat ze het weer zouden doen zoals ze het bij dat meisje deden toen ze haar uitlachten,
Zxe lachten haar uit omdat zij was wie ze was en daar voor uit kwam,
Omdat zij eerlijk en niet bang was,
Omdat zij zoveel deed wat zij niet konden doen en de persoon was die zij nooit kunden zijn,
Zo vertel me zuster wie is er hier laf?
Stilletjes trok jij je terug,denkend aan hun gemene lach en vastbesloten dat dat jou nooit zal overkomen….
Maar helemaal vergeten ben je je Heer die jou geen moment uit het oog verliest,
En die dat meisje beloonde voor haar gedild…
Zie je dan niet wat je allemaal misloopt?
En zie je nooit wat Onze Boek hierover zegt?
Zuster besef je dan niet dat al dat moeilijke er juist bij hoort,
en dat je juist daarvoor wordt beloond?
Zuster besef je dan niet dat je niet alles kan blijven uitstellen?
Hoe graag je het ook niet anders zou willen?
Besef je wel dat je niet eens zeker weet of je dag doorkomt?
Besef je wel niet dat je je Heer teleurstelt elke dag dat jij zonder hijab het huis verlaat?
Besef je wel dat je ondertussen wel niet de beste vriendin van de satan bent geworden?
Zuster besef je nu wat ik jou duidelijk wil maken?
Ik stop hier en eindig mijn zin nog snel,
Ik geef jou nu de tijd om nogmaals over alles te denken en ditr keer sterk te staan in je schoenen……
Ik beindig mijn boodschap met de woorden:
Wa aleika salaam oe rahmatoe alhie oe barakatoe ya
Oegtie….
Geschreven geschreven door siham Taybi…
Maar zie het als een boodschap van mij aan jou,
Misschien wel omdat ik om je geef zul je denken,
Of omdat ik bang ben nu ik jou zie zinken,
Misschiem heb je gelijk,
Als je maar niet denkt dat ik zeik,
Of dat dit de zoveelste preek is die ik jou geef,
Ik weet dat ik niet voor jou leef,
Dus is dat het ook niet,
Ik denk dat het eerder te maken heeft met wat verdriet,
Verdriet van mij als ik aan mijn onwetende tijd moet denken,
Een tijd waar ik ook maar met een been door het leven moest hinken,
Misschien dat dit toch maar de reden is dat ik jou dit schrijf,
Maar ook omdat het nu toch wel de tijd is dat jij nu wat moet doen aan je lijf,
Misschien wat meer bedekken?
Ik weet dat jij dit niet van mij hoeft te pikken,
Of te denken dat ik je nu opeens uit je droom wil wekken,
Maar dat hoeft ook niet,
Niet nu dit 1400 jaar geleden al aan ons werd geopenbaard,
Voor velen is het misschien wel niet zoveel waard,
En ik hoop vanuit het diepste van mijn hart dat jij niet daarbij hoort,
Maar dat jij gewoon van je Heer alles neemt..elke woord,
Ik hoop dat jij niet tot degene die alles overboord gooien behoort,
En uiteindelijk niet door zullen gaan door de hemelpoort,
Zuster behoed je daarvoor!
Kijk goed om je heen en hoor,
Luister naar het goede deel van je ziel,
En wees niet tot degene die zich gedragen als een debiel,
Want besef dat jij niet een van hen bent,
Noch dat je hiermee iets wint,
Verloren zul je zijn als hun opvolgt,
En nooit zul je de rust en waarheid vinden die je zocht,
Zuster luister naar mijn woorden,
Veel waarde hoeven ze niet te hebben,
Net zoals ook vele denken over ons omdat wij geschapen zijn vanuit ribben,
Zuster laat je ook door hun niet misleiden,
Zij die beweren dat wij nooit een waarde hebben gehad al die tijd,
Zij die ons onze rechten die onze Heer ons heeft gegeven ons willen ontnemen,
Zij die ons kleineren,onze harten bestelen en ons eer willen ontnemen,
Laat je door geen een van hen misleiden,
Niet door hun vrouwen en zeker ook niet door hun mannen,
Laat ze je niet de duister in leiden,
En blijf van ze weg beiden,
Zuster laat ze de kracht zien die jou Heer jou heeft gegeven,
De kracht om eigen beslissingen te maken en niet om voor ze te beven,
Laat ze zien waar je voor staat zonder maar een woord te zeggen,
Laat ze niet nog langer jou bang maken en hou ze tegen,
Open de wegen,
En laat niemand nog met jou de vloer vegen…
Zuster waar is je eer?
Wat zul je toch op de voorspelde dag zeggen tegen je Heer?
Zuster waar blijven je rechten?
Wanneer zul je er eindelijk eens ervoor vechten?
Jou rechten als een waardige vrouw,
En niet om jou lichaamsbouw,
Jou rechten die jou 1400 jaar geleden of misschien zelfs wel eerder zijn gegeven,
En de reden is dat vrouwen ooit het geluk hebben ervaren van het leven,
Zuster waarom zou jij ook niet wat van de zaligheid van het leven mogen proeven?
Waarom zouden wij doen alsof wij dat niet hoeven?
Waarom zouden wij altijd angst moeten hebben voor de buitenwereld,
En bepaalde straten moeten ontlopen,
Waarom zouden wij bang moeten zijn voor mannen?
En alleen goed zijn met het beschikken over pannen?
Waarom zouden wij ons niet kunnen beschremen tegen ongewenste blikken en aanrakingen van mannen?
Waarom zouden wij ons niet veilig kunnen voelen,
Of zelfs er maar wat tegen doen,
Waarom mogen wij niet bedeklt de straat op?
En waarom zijn wij zo angstig voor de gedachten van de ander en niet voor onze Heer?
Waarom kunnen wij niet laten zien waar wij voor staan,zoals ik je al eerder zei,
Waarom kunnen wij dat niet,jij,ik en zij?
Wat mankeert ons dat wij ons zo laten gaan?
En alijd na afloop eindigen met een traan?
Zuster wat kan jou mankeren nadat jou Heer jou volmaakt heeft geschapen,
Wat mankeert jou dat je nu een stap verwijderd bent van het perfect zijn?
Waarom zou jij dat ook niet kunnen zijn?
Wat weerhoudt jou ervan om ook dat zalige gevoel te mogen voelen?
Behoort dit dan ook niet tot jou doelen?
Vertel me zuster wat mis jij om ook die stap te kunnen zetten nu ALLAH rechtvaardig is en ook jou volmaakt heeft geschapen?
Jij vertelt mij dat je steun mist en kennis,
Steun kun je krijgen en met kennis is het ook niet mis,
Je bent bang,
Angstig voor andermans gedachten,
Eigenlijk kun je al bij het idee dat jij ook ooit met een hijab zult lopen al niet wachten,
Maar ondanks dat zalige gevoel als je eraan denkt blijf je bang voor andermans gedachten,
Bang dat ze het weer zouden doen zoals ze het bij dat meisje deden toen ze haar uitlachten,
Zxe lachten haar uit omdat zij was wie ze was en daar voor uit kwam,
Omdat zij eerlijk en niet bang was,
Omdat zij zoveel deed wat zij niet konden doen en de persoon was die zij nooit kunden zijn,
Zo vertel me zuster wie is er hier laf?
Stilletjes trok jij je terug,denkend aan hun gemene lach en vastbesloten dat dat jou nooit zal overkomen….
Maar helemaal vergeten ben je je Heer die jou geen moment uit het oog verliest,
En die dat meisje beloonde voor haar gedild…
Zie je dan niet wat je allemaal misloopt?
En zie je nooit wat Onze Boek hierover zegt?
Zuster besef je dan niet dat al dat moeilijke er juist bij hoort,
en dat je juist daarvoor wordt beloond?
Zuster besef je dan niet dat je niet alles kan blijven uitstellen?
Hoe graag je het ook niet anders zou willen?
Besef je wel dat je niet eens zeker weet of je dag doorkomt?
Besef je wel niet dat je je Heer teleurstelt elke dag dat jij zonder hijab het huis verlaat?
Besef je wel dat je ondertussen wel niet de beste vriendin van de satan bent geworden?
Zuster besef je nu wat ik jou duidelijk wil maken?
Ik stop hier en eindig mijn zin nog snel,
Ik geef jou nu de tijd om nogmaals over alles te denken en ditr keer sterk te staan in je schoenen……
Ik beindig mijn boodschap met de woorden:
Wa aleika salaam oe rahmatoe alhie oe barakatoe ya
Oegtie….
Geschreven geschreven door siham Taybi…