Bekijk volle/desktop versie : Mijn overleden vriend Rachid..



Pagina's : [1] 2

25-03-2010, 21:17
Salam..

Ik moest vandaag aan iets denken wat in 1995 gebeurt is, ik werkte toen naast school op de luchthaven in Amsterdam, op een vroege zaterdagochtend moet ik zoals altijd werken, ik werd opgehaald door mijn goede vriend rachid, rachid was toen een mijn allerbeste vriend die ik al vanaf de kleuterschool kende en samen op gegroeid waren, we zaten bij elkaar in de klas en waren altijd samen,ook bij elkaar thuis..rachid was een zachtaardige jongeman die voor zijn geld werkte en op school zat,ik werd dus opgehaald door rachid terwijl hij daarvoor een andere pakistaanse collega ophaalde en vervolgens naar mijn huis toe reden, het was inmiddels 07.00 en ik sprong op de achterbank van zijn donkerblauwe golf 2 die dag, rachid heeft een broertje die Khalid heet en die avond ervoor vertelde de moeder van rachid en Khalid aan Khalid, dat ze een hele sterkte gevoel had dat khalid eerder dan de 3 jaar oudere rachid zou gaan trouwen waarom wist ze niet, we reden naar Schiphol..terhoogte van het Gooiseweg in Amsterdam (ring A10) haalde een hollandse man rachid in,in een bocht. Rachid schrok en wilde die hollander terug pakken door hem ook in te halen, op dat moment gebeurde er iets vreselijks,tijdens het inhalen botsten we keihard tegen de vangrails aan en vlogen over de kop de berm in,met als gevolg dat rachid samen met die pakistaanse jongeman kwamen te overlijden,ik had geluk omdat ik achterin zat..ik werd met de trauma heli afgevoerd en werd in het ziekenhuis wakker en wist niet wat er gebeurt was,nadat ik was bijgekomen kreeg ik te horen dat de anderen het niet gered hadden,15 jaar later denk ik er bijna nog elke dag..een week later werd de lijk van mijn maatje opgebaard in Utrecht Noord, ik ging dr heen en zag mijn vriend rachid voor het eerst weer terug na die ochtend,ik zag zijn lijk en zag zijn gezicht en keek hem aan en kuste zijn voorhoofd en ging naar buiten en las wat koran en ging naar buiten omdat ik adem tekort kreeg,zijn moeder die keihard aan het huilen waren en zijn broers die niet meer wisten waar ze waren,iedereen begon mij te kussen en om te helzen omdat ik de laatste ben geweest die rachid nog heb gezien voor die dood ging,het gebeurde op een vrijdag ochtend die vreselijke klap onderweg naar schiphol, een week later ging rachid op de zelfde dag ook naar schiphol maar dan in een kist, inmiddels ben ik al 7x naar zijn graf gegaan in Marokko tanger (Moujahedeen(..en zo nu en dan denk ik aan hem en wilde dit verhaal eruit gooien,ik krijg alijd tranen als ik haar aan denk en brokken in mijn keel en deed spontaan mijn pc aan en begon te typen....zo zie je maar.

Vandaag kwam ik zijn broertje Khalid tegen die inmiddels 2 kids heeft en begon te vragen hoe alles gaat en vroeg ook naar zijn andere broers en wilde net vragen hoe het met rachid ging, net voor ik zijn naam wilde uitspreken remde ik af en kreeg een brok in mijn keel,rachid is dood.
Daarom wilde ik even mijn hartje nu luchten.

Bedankt voor het lezen.
Adil.

25-03-2010, 21:20


ooh wat heftig
lai r7amhoum
goed dat je je hartje hebt gelucht

25-03-2010, 22:17
Dit is echt erg...

25-03-2010, 22:56
lai r7amhoum...

Moge allah hem een plekje geven in het paradijs inscha allah

25-03-2010, 22:59


Amien...dank je wel.

26-03-2010, 14:14
Moge Allah hem een plekje in het paradijs schenken Allahi yarhamho en alle moslims ..ameen.

het is en blijft het aller moeilijkste in het leven iemand te verliezen waarvan je houd ...maar inchaAllah gaat Allah ons terug samen brengen met onze geliefden in el djennah elfirdaws Ameen!!!

26-03-2010, 15:54

Citaat door Adil112:
Salam..

Ik moest vandaag aan iets denken wat in 1995 gebeurt is, ik werkte toen naast school op de luchthaven in Amsterdam, op een vroege zaterdagochtend moet ik zoals altijd werken, ik werd opgehaald door mijn goede vriend rachid, rachid was toen een mijn allerbeste vriend die ik al vanaf de kleuterschool kende en samen op gegroeid waren, we zaten bij elkaar in de klas en waren altijd samen,ook bij elkaar thuis..rachid was een zachtaardige jongeman die voor zijn geld werkte en op school zat,ik werd dus opgehaald door rachid terwijl hij daarvoor een andere pakistaanse collega ophaalde en vervolgens naar mijn huis toe reden, het was inmiddels 07.00 en ik sprong op de achterbank van zijn donkerblauwe golf 2 die dag, rachid heeft een broertje die Khalid heet en die avond ervoor vertelde de moeder van rachid en Khalid aan Khalid, dat ze een hele sterkte gevoel had dat khalid eerder dan de 3 jaar oudere rachid zou gaan trouwen waarom wist ze niet, we reden naar Schiphol..terhoogte van het Gooiseweg in Amsterdam (ring A10) haalde een hollandse man rachid in,in een bocht. Rachid schrok en wilde die hollander terug pakken door hem ook in te halen, op dat moment gebeurde er iets vreselijks,tijdens het inhalen botsten we keihard tegen de vangrails aan en vlogen over de kop de berm in,met als gevolg dat rachid samen met die pakistaanse jongeman kwamen te overlijden,ik had geluk omdat ik achterin zat..ik werd met de trauma heli afgevoerd en werd in het ziekenhuis wakker en wist niet wat er gebeurt was,nadat ik was bijgekomen kreeg ik te horen dat de anderen het niet gered hadden,15 jaar later denk ik er bijna nog elke dag..een week later werd de lijk van mijn maatje opgebaard in Utrecht Noord, ik ging dr heen en zag mijn vriend rachid voor het eerst weer terug na die ochtend,ik zag zijn lijk en zag zijn gezicht en keek hem aan en kuste zijn voorhoofd en ging naar buiten en las wat koran en ging naar buiten omdat ik adem tekort kreeg,zijn moeder die keihard aan het huilen waren en zijn broers die niet meer wisten waar ze waren,iedereen begon mij te kussen en om te helzen omdat ik de laatste ben geweest die rachid nog heb gezien voor die dood ging,het gebeurde op een vrijdag ochtend die vreselijke klap onderweg naar schiphol, een week later ging rachid op de zelfde dag ook naar schiphol maar dan in een kist, inmiddels ben ik al 7x naar zijn graf gegaan in Marokko tanger (Moujahedeen(..en zo nu en dan denk ik aan hem en wilde dit verhaal eruit gooien,ik krijg alijd tranen als ik haar aan denk en brokken in mijn keel en deed spontaan mijn pc aan en begon te typen....zo zie je maar.

Vandaag kwam ik zijn broertje Khalid tegen die inmiddels 2 kids heeft en begon te vragen hoe alles gaat en vroeg ook naar zijn andere broers en wilde net vragen hoe het met rachid ging, net voor ik zijn naam wilde uitspreken remde ik af en kreeg een brok in mijn keel,rachid is dood.
Daarom wilde ik even mijn hartje nu luchten.

Bedankt voor het lezen.
Adil.




Allahrehmoe meskien.

Mijn vader is ook in moujahedeen begraven allahrhemoe

27-03-2010, 16:43
oh neeh wat erg maar ze zeggen dat het heel goed is als iemand op een vrijdag gestorven is dat die direct naar de hemel ga inch'allah

29-03-2010, 12:45
dank jullie wel.

17-04-2010, 13:46
Marokkanen zijn echt een ongelovelijke volk...niet normaal gewoon.
Leer ik een meid kennen, volwassen en normaal...ze trooste me ze3ma, alles behalve dat !!!!! Ik kan daar zo boos om worden als mensen een mens ondanks zijn zwakheid voor sommige punten nog dieper de kuil in gooien..en dan maar roepen heb geduld

17-04-2010, 14:27
layrhmoehoem inshaallah geeft allah hun een mooie plek in het paradijs.
de dood komt altijd onverwacht soebhanallah

17-04-2010, 15:05
allahi yarhmoe. en hamdoelillah dat jij het overleeft hebt.. het doet goed je hart te luchten en je emotioneel te uiten..!

17-04-2010, 16:45


lai r7amhoum..
wat een heftig verhaal ,doet me een beetje denken aan wat ik heb meegemaakt
moge allah hem belonen met een plekje in het paradijs

21-09-2010, 14:31
Dank jullie wel voor al het goede.

21-09-2010, 14:32
aaaawh allah rahmet eylesin

Pagina's : [1] 2