zoals beloofd...
[CENTER]Mijn bevallingsverhaal
Daar ging de wekker om 5 uur... gelukkig niet voor mij maar voor meneer (heerlijk )
Maar een half uur later kreeg ik wat krampjes, ik dacht eindelijk ik voel wat na 9 maanden
En ik sliep vrolijk verder... half 10 werd ik weer wakker, heb ff lekker ontbeten en de krampjes bleven komen en gaan. Maar dacht niks aan de hand, nooit wat gevoeld en nu eindelijk dacht ik heerlijk..
Ging daarna nog even op de bank pitten... De krampjes kwamen vaker, en ik dacht ik ga maar eens even op internet kijken hoe voorweeën, krampjes etc aanvoelt. Maar werd van internet niet echt wijzer van , dus ging ik maar verder pitten. Toen belde mijn zusje me wakker en werd ik chagarijnig omdat ze me voor de 10.0000ste x vroeg of ik wat voelde ik NEE, HEB ALLEEN WAT KRAMPJES EN LAAT ME MET RUST En toen sliep ik alweer... Half 2, voor mij werd het tijd om nog even schoon te maken, 9 maanden niet gedaan maar werd voor mij echt tijd om het weer eens te doen. Toen was het half 6 had zin om een chocolade cake te maken, eenmaal gemaakt.. Belde meneer om te vragen hoe ik me voelde... Was toen van plan om ff onder de douche te gaan, had me ook al uitgekleed, BELDE ER IEMAND AAN... was mijn broertje dacht ik, pas toen ik in het kijkgaatje van de deur keek zag ik DAT MIJN ZWAGER ERBIJ WAS, ze wisten dat ik thuis was want had beneden al opengedaan..
Rende naar de douche, belde mijn man huilend op dat ik me tog niet egt lekker voelde en dat die 2 sukkels voor de deur stonden. Hij ging dus zijn broertje bellen en stuurde ze weg...
Hij belde weer terug, en vroeg of hij moest komen.. ik '' nee hoor, nergens voor nodig, hij ging toen maar even les geven in de sportschool na het werk en vertelde aan een collega dat zijn vrouw(ik dus)vandaag dus last had van krampjes, zijn collega stuurde hem naar huis want t kon misschien wel vandaag gebeuren
Ik extra lang onder de douche, was heerlijk
En toen kwam hij thuis.. Ik had niets gekookt, dus ging hij maar koken.
Tussen het koken door keek hij af en toe hoe het met mij ging... want ik was aan t huppelen, springen en weet ik veel allemaal, en dacht dus dat ik nog steeds kramp had...
Hij vroeg een paar keer of hij de verloskundige al moest bellen... Ik vond van niet, het waren tenslotte in mijn ogen gewoon krampjes, en je mag de verloskundige pas bellen als je WEEEN HEBT OF VRUCHTWATER VERLIEST, dus voor mij in beide gevallen niet (maar achteraf gezien )
20:00 uur...
Geen enkele kramp meer, en heb heerlijk gtst zitten kijken...
(meneertje had de verloskundige toch stiekem gebeld en ze twijfelde of ze kwam, want t was tenslotte de eerste en was 39 wk en 2 daagjes en dat ging normaal niet zo snel ... )
21:00 uur...
Stond de verloskundige toch voor de deur en had gezellig nog een stagiaire meegenomen
Ze schrok volgens mij toen ze me zag, want was echt aan t flippen maar goed
Ze keek ff of ik ontsluiting had
EN DAT WAS AL 6 CM
Ik heb zo erg gelachen toen ik dat hoorde want ik geloofde er helemaal niets van, maar dat veranderde snel in huilen want ik wilde nog wat dingen kopen en had nog een wieg dekentje nodig, en had nog niet eens het bedje opgemaakt.. maar ze stelde me gerust
Wilde ook heel graag naar een ziekenhuis die wat verder weg was, maar dat ging mooi niet door anders zou ik in de auto bevallen
Op weg naar het ziekenhuis maakte ik onderweg nog grappen, maar hij kon er niet echt om lachen en was lijkbleek meskin had zo'n medelijden met hem en vergat mezelf
Om 21:45 werd ik het ziekenhuis ingereden, en om 22:15 werd onze Noortje geboren
En zo lag ik in bed, en had het gevoel dat onder het bed vandaan werd gehaald, had echt helemaal geen besef ging me echt te snel allemaal
En zo stond hij naast mijn bed
[/CENTER]