Citaat door imanexxx:salaam lieve dames,
shoukran aan allen die mij gefeliciteerd hebben! voor diegenen die nog moeten bevallen, Allah i sehel 3liekoum!
zo, eindelijk tijd om mijn bevallingsverhaal neer te pennen!
donderdag 24 juni had ik een afspraak bij mijn gyn, ze controleerde mij inwendig en constateerde dat ik
al 2 cm opening had, ook kon ze het hoofdje al goed voelen.
vrijdag 25 juni om half negen 's morgens (ik lag nog in bed) voelde ik plots iets lopen tussen mijn benen (ik heb die nacht
lichte buik en rugpijn gehad)
ik probeerde het nog tegen te houden maar het lukte niet, ik dacht echt dat ik in bed geplast had!
toen ik keek zag ik dat het water was vermengd met lichte bloedverlies, ik sloeg in paniek want ik dacht dat er
iets mis was, niemand heeft mij ooit verteld dat als je water breekt het gepaard gaat met bloedverlies!
ik heb direct mijn man wakker gemaakt en mijn moeder gebeld om te vragen wat ik moest doen.
na een halfuurtje (ik heb eerst gedoucht) reden we naar het ziekenhuis en hebben ze mij daar gehouden.
de gyn kwam, onderzocht me en zei dat ik nog steeds 2cm opening had, ondertussen begonnen mijn weeën feller te worden,
ik voelde pijn in mijn rug en buik, en mijn man kon meevolgen op de monitor.
een uur later kwam de gyn mij terug controleren, nog steeds 2cm opening, dus besloot ze om een pilletje te steken waardoor
de baarmoederhals helemaal ging verstrijken.
na een tijdje kwam ze terug met de mededeling dat ze mij ging inleiden omdat ik er anders tot morgen nog zou zitten,
de centimeters wilden namelijk maar niet vlotten. ik nog steeds zonder ruggeprik, verging bijna van de pijn...het was gewoon
niet meer te doen, en geloof me, je kunt de pijn echt niet beschrijven, het was het ergste was ik ooit heb meegemaakt, zeker
door de inleiding waren de weeën nog heviger dan als je normaal bevalt.
om half zes kwam dan eindelijk de anesthesist die mij een prik in de rug gaf, na tien minuten voelde ik er helemaal niets meer
van. mijn gyn kwam met de mededeling dat ze geen oppas had gevonden voor haar kinderen en dat een andere dokter de bevalling zou
doen. op dat moment kon het mij helemaal niets schelen, als ik maar verlost werd. de dokter die de bevalling zou doen kwam
mij controleren en ik had al 10 cm opening en al persweeën die ik ervaarde alsof ik moest kaka doen!
daarna ging alles heel snel, een kwartier later was mijn baby'tje geboren. (om 19.45)
mijn bevalling is helemaal niet verlopen hoe ik het mij had voorgesteld, ik heb er nog steeds een trauma van.
de twee pilletjes die erin gestoken zijn om de hals te doen verstrijken, de inleiding, ik was er helemaal niet akkoord mee
maar ik had geen keus! ik wilde gewoon natuurlijk bevallen zonder epidurale, maar dat werd onmogelijk gemaakt door die inleiding!
en dan niet spreken over mijn gyn die naar huist moest omdat madam geen oppas had voor haar kinderen!
de mannelijke arts die mijn bevalling heeft gedaan de vuile jood, hij wilde er snel vanaf zijn, dus elke keer als ik moest persen
beval hij de verpleegster die erbij was om mee te duwen op mijn buik, ze stond op een stoel en duwde elke perswee keihard mee op
mijn buik! zo hard dat ze mijn baby haar hartslag eventjes kwijt waren en ze verlost moest worden met de vacuumtang!
ik had echt het gevoel dat het allemaal in de rapte moest. hij heeft me geknipt en dichtgenaaid voor de nageboorte eruit was!
en het ergste van al is dat hij niet eens is gebleven, de stagair heeft de rest moeten doen!!! en ik heb haar moeten vragen of
ze wel heeft gecontroleerd of de nageboorte wel volledig was en er geen stukken zijn achtergebleven! nooit meer ga ik nog terug
naar dat ziekenhuis!
best wel moeilijk bevaling heb jij mee gemaakt meid
ben nu bang geworden
inchallah kom het wel goed.
hoe gaat het veder met jou&met jou kleine meid?