Bekijk volle/desktop versie : Die videoband die haar leven vernietigde---



20-03-2010, 23:25
Dit verhaal is niet door mij geschreven.
Ik plaats het alleen zodat jullie hier lering uit kunnen trekken.

Het meisje van wie ik de naam wegens privacy niet kan noemen studeerde psychologie aan de universiteit. Zij had drie zussen die allemaal het voortgezetonderwijs volgden. Haar vader verdiende zijn kost in zijn winkeltje. Onder haar studiegenoten was het meisje bekend om haar integriteit en haar goede moraal en goed gedrag. Maar... Laat ons haar verhaal aandachtig lezen:

'Toen ik op een dag onderweg was van de universiteit naar huis, kwam ik een zeer verzorgde man tegen. Hij keek naar mij alsof hij mij kende en sprak tegen mij met een zachte stem. Ik wilde hem absoluut geen aandacht geven, maar hij bleef mij achtervolgen. Hij bleef herhalen dat hij mij al een hele tijd had gevolgd en dat hij met mij wilde trouwen. Uit angst begon ik sneller te lopen totdat ik bijna struikelde. Ik begon te zweten toen hij mij bleef achtervolgen. Het was de eerste keer dat mij zoiets overkwam. Ik was erg gefrustreerd toen ik thuis aankwam. Die middag had ik niks kunnen doen. Ik bleef maar denken, ik was te bezorgd en kon die nacht niet slapen. De volgende dag toen ik klaar was met colleges stond diezelfde man bij de uitgang van de universiteit naar mij te glimlachen. Net als de dag daarvoor volgde hij mij en probeerde hij mij tegen te houden. Een paar dagen later vond ik een briefje dat hij blijkbaar kort voordat ik thuis aankwam bij mijn voordeur had neergelegd. Ik wist niet wat ik met die envelop moest, omdat ik niet wist wat erin stond. Ik raapte uiteindelijk met trillende handen de envelop op. Ik maakte hem open... Het was een bericht met liefdevolle woorden en verontschuldigingen. Hij had geschreven dat hij spijt had van de achtervolgingen. Ik wist eerst niet wat ik met die brief moest. Ik had de brief toch maar gescheurd... een paar minuten later ging de telefoon af. Ik nam op en hoorde dezelfde jongen praten... Hij vroeg mij of ik zijn brief al had gelezen. Ik vertelde hem dat problemen zou krijgen met mijn familie als hij mij niet met rust liet. Een uur later belde hij weer op. Hij smeekte mij om naar hem te luisteren. Hij vertelde mij dat hij een goede intentie had en dat hij een gezin wilde stichten. Hij liet mij ook weten dat hij rijk was en dat hij bereid was al mijn wensen te vervullen. Ik begreep van hem dat bijna al zijn familieleden waren overleden. Ik moet toegeven dat ik op dat moment medelijden met hem kreeg. Ik begon begrip voor zijn situatie te tonen.

Na dat telefoongesprek verwachtte ik elke dag een telefoontje van hem. Dat laatste telefoongesprek bracht hem dichterbij. Ik had de volgende dag les. Na mijn colleges liep ik naar buiten en bleef rondkijken met de hoop dat hij buiten stond te wachten. Hij kwam dagen lang niet opdagen. Na een tijdje kwam ik hem opeens wel tegen buiten de universiteit... ik was dolblij.

Wij gingen samen in zijn auto een rondje rijden. Ik had een heel raar gevoel toen ik bij hem in de auto zat. Ik voelde me alsof ik niet meer mezelf was. Ik kon opeens niet meer nadenken... Het was alsof hij mij onder controle had... Ik geloofde opeens alles wat hij mij vertelde, vooral wanneer hij mij vertelde dat wij voor altijd samen zouden zijn... dat wij onder één dak als een gelukkig echtpaar zouden leven. Het klonk zo mooi.

Elke keer wanneer hij zei dat ik zijn vrouw was begon ik al te fantaseren en begon ik mij dat gelukkige leven voor te stellen. Maar niet lang daarna begon mijn nachtmerrie!

20-03-2010, 23:26


We gingen zoals gewoonlijk in zijn auto een rondje rijden... alleen deze keer gingen we niet naar de stad. We reden samen naar een appartement. Ik durfde niks te zeggen om niet preuts over te komen. Het appartement was goed ingericht...

ik was wel zenuwachtig. We gingen samen in de woonkamer zitten. Ik was de volgende gezegde van de profeet Mohammed vrede zij met hem helemaal vergeten: "Als een man en een vrouw zich in een (gesloten of afgelegen) ruimte afzonderen is de shaytaan altijd de derde." (Overgeleverd door Tirmidhi Z). Maar de shaytaan had mijn hart verdoofd met al die mooie woorden van die jongen. Ik werd heel erg verleid toen hij dichterbij mij kwam. Ik wil niet in details vertellen wat er daarna volgde.

Daarna stond ik op... maar het was gebeurd... het was te laat. Ik raakte kwijt wat elk fatsoenlijk meisje probeert te beschermen. Ik schreeuwde huilend tegen hem en zei: "Wat heb je met me gedaan!". Hij zei: "Maak je nou geen zorgen, je bent mijn vrouw". Ik antwoordde: "Hoe kan ik in Allahs naam jouw vrouw zijn als er nog geen huwelijkscontract is!". Hij beloofde mij dat er zo snel mogelijk een huwelijkscontract zou komen. Ik ging huilend naar huis. Ik had echt helemaal geen kracht in mijn benen... Ik kon amper lopen...

Ik had het gevoel dat ik van binnen brandde. "Oh mijn God, wat heb ik gedaan? Wat ben ik stom geweest!, bleef ik herhalen. De hele wereld werd duister voor mij... Ik bleef oneindig huilen in mijn kamertje. Ik volgde voor een tijdje geen colleges meer en uiteindelijk stopte ik met mijn studie. Mijn situatie werd alleen erger... Niemand thuis wist wat er met mij was gebeurd. Ik bleef hopen dat die jongen zijn beloftes uiteindelijk nakomt.

Dagen gingen voorbij, maar voor mij waren het meer weken dan dagen. Ik had bijna de hoop opgegeven dat alles ooit goed zou komen, toen uiteindelijk de telefoon afging terwijl ik in mijn kamer zat. Ik nam gelijk op voordat iemand anders thuis opnam. Alle hoop kwam naar boven toen ik de stem van die jongen door de telefoon hoorde. Hij zei met een zachte stem: "Ik wil met je een afspraak maken... het is erg belangrijk". Ik werd ontzettend blij, omdat ik mij niets belangrijker kon voorstellen dan het huwelijk.

Hij stond al te wachten toen ik bij de plaats waar we hadden afgesproken aankwam. Hij had een sacherijnig gezicht. Hij reed naar mij toe en ik stapte in. Het eerste wat hij zei was: "Het huwelijk kun je vergeten!". Zonder er bewust van te zijn gaf ik hem een klap in zijn gezicht... Ik zag de vlammen uit zijn ogen komen van woede. Ik zei: "Ik dacht dat je mij had opgebeld om alles recht te zetten, maar zo te zien ben jij iemand die nooit van normen en waarden heeft gehoord!". Toen ik uit wilde stappen zei hij: "Wacht even" en liet mij een videoband zien. Hij zei met een dreigende stem: "Je moet vooral zo doorgaan... met dit bandje zal ik jouw leven kapot maken".

Ik vroeg hem wat er op die videoband stond. Hij zei spottend dat het een verassing was die hij niet wilde verklappen. Hij wilde dat ik zelf zag wat er op die band stond. We gingen naar datzelfde appartement... Ik moest wel mee... Ik moest weten wat er op die band stond. Wallahi! Ik raakte bijna bewusteloos toen ik zag wat er op die band stond. Die jongen had alles opgenomen wat we die ene avond in het appartement hadden gedaan...

Ik was even in een andere wereld toen ik mezelf op dat bandje zag... Alles werd stil om me heen... Ik keek om naar die jongen en zei: "Wat wil je mij nou aandoen, laffaard, rotzak! ". Hij antwoordde heel koel: "Er is niks aan de hand..., een paar verborgen cameras hebben dit werk gedaan..., als je meewerkt zal je echt niks overkomen..., maar als je koppig en interessant gaat doen dan kan het fout lopen". Ik stortte in elkaar... Niet alleen ik ging eraan, maar mijn hele familie. Ik kon niks doen... Om mezelf en de reputatie van mijn familie te redden moest ik gewoon meewerken. Met meewerken bedoelde hij dat ik voor hem moest gaan werken als prostituée.

Ik moest elke dag van de ene man naar de andere om geld voor hem te verdienen. Mijn familieleden wisten nergens van, omdat zij mij altijd vertrouwden. Die jongen had kopietjes van die videoband gemaakt, waarvan één exemplaar in de handen van mijn neef terecht kwam. Kort nadat mijn neef mij op die videoband zag, kwam mijn hele familie achter het verhaal.

Ook de mensen in onze buurt kregen uiteindelijk alles te horen. Ik verliet ons huis voor goed. Later kwam ik er achter dat mijn vader en mijn zussen ook verhuisd waren. Ik kwam ook later te weten dat ik niet het enige slachtoffer van deze jongen ben geweest. Het enige waar ik op dat moment aan kon denken was wraak. Ik ging op mezelf wonen in een kamer. Die jongen had op de ene of andere manier mijn adres achterhaald en kwam dus op een dag dronken naar mij toe. Ik maakte gebruik van het feit dat hij helemaal dronken was en stak hem dood. Ik had een jongen gedood die eigenlijk een duivel in de gedaante van een mens was. Ik heb andere meisjes verlost van deze jongen die ook hun leven had kunnen vernietigen. Ondanks zijn dood heb ik mij nooit beter gevoeld... Door de spijt die ik heb blijft mijn hart branden. Maar aan die spijt heb ik niks. Ik heb mijn verhaal op papier gezet om alle meisjes die liefdesbriefjes ontvangen of die mooie beloftes horen van jongens te waarschuwen. Ik wil alle meisjes voor die valse romantische telefoongesprekjes waarschuwen.

Tegen elk meisje wil ik het volgende met nadruk zeggen: als er een jongen naar je komt om je uit te vragen met wat voor smoesje dan ook, plaats dan mijn verhaal voor je ogen. Denk aan mijn verhaal dat mij en mijn familie heeft kapot gemaakt, denk aan mensen die om jou geven, je familie en je ouders en denk aan de laatste woorden die mijn vader op zijn sterfbed zei: "Ik zal haar tot op de Dag des Oordeels nooit vergeven". Oorverdovend en hartverscheurend!


Einde.

20-03-2010, 23:49
Jeetje wat een verhaal.

20-03-2010, 23:52
heftiigg meskiena wat ze heeft moeten meemaken
goed en dankje dat je dit hebt geplaats

20-03-2010, 23:57


Ik ken het verhaal,is hartverscheurend...

20-04-2010, 20:23
Hartverscheurend ! meskiena wat je allemaal hebt meegemaakt, bedankt x

01-05-2010, 16:59
ik leef met het meisje mee man !
meskina,wat ze heeft meegemaakt.

01-05-2010, 17:07
het verhaal kende ik al.
het is echt hartverscheurend wat zij heeft moeten meemaken.