Bekijk volle/desktop versie : De eerste die me aanraakt zal ook de laatste zijn



25-07-2010, 17:36



weken later
alles was zoals altijd. alsof ik nooit verliefd was. alsof ik nooit weer contact heb gehad met Houda. me zus ging wel gewoon met haar om. ik wist wel dat ze zich zorgen maakten om me maar ik negeerde het.
ik was klaar met fysio en liep naar de auto.
het was pas 2 uur dus had ik geen zin om naar huis te gaan.
ik reed naar een andere stad. gewoon ergens zitten
ver van iedereen. geconcentreerd reed ik op de autoweg toen ik me telefoon hoorde afgaan. hij kon me ook nooit met rust laten.
het was Fouad. ik begreep niet wat hij van me wou. me telefoon bleef maar afgaan en afgaan. toen ik in A'dam aan kwam ging ik rustig rond kijken in winkels. mijn telefoon had ik op stil staan zodat ik niet werd geirriteerd door me ringtone. want fouad kon niet ophouden met bellen. Ik liep de Zara in en ging een jurkje passen. gewoon uit verveling. ik ging voor de grote spiegel staan. achter me kwam een jongen staan, hij had gemilimeterd haar en was breed. 'hij staat je mooi' zei hij. 'dankjewel' zei ik. dit had ik dus nooit gedaanm normaal was ik te verlegen om wat te antwoorden.. maar op dat moment was ik niet meer mezelf. ik liep weer me pashokje in en kleedde me om. Me haar was in een staartje en me gezicht was bleekjes.. me kleding stond me niet mooi. ik kneep in me wangen voor een kleurtje.

de jongen was nergens meer te vinden. ik liep nog wat winkeltjes in. 'hey, mag ik je nummer' vroeg de jongen opeens toen ik me auto opende. 'ehh..' ik twijfelde. dit was zo raar. me telefoon ging nog steeds af. ik zag Fouad's nummer. 'nee doei' zei ik snel en stapte in.
ik klikte hem weg en reed naar huis. me moeder belde nu. 'ja' zei ik droog. 'waar ben jij' schreeuwde ze en begon me uit te schelden. 'ik moest langs de dokter' loog ik. ze bleef maar uitschelden. 'ik kom nu naar huis' zei ik. meteen hing ik op. snel stopte ik bij een benzine station. ik barstte uit in tranen. telkens moest ze me uitschelden. ik ben 19 jaar ze hoeft me niet te behandelen als een klein kind.
ik voelde dat ik moest kotsen. snel stapte ik uit. er kwam niets uit. misselijk was ik geworden van het huilen.

Fouad bleef me maar bellen. ik was het echt zat. 'wat moet je , je belt me al fucking 10 jaar. als ik niet opneem dan is het logisch dat ik je niet wil spreken' schreeuwde ik huilend toen ik opnam. 'waar ben je nu' zei hij. 'waarom wil je dat weten' schreeuwde ik. hij zei wat maar ik schreeuwde er door heen. 'ik haat jou. jij mag dood vallen, donder op .ik ben niets van je

dus hou je klote bek dicht' . er stopte een auto achter mijn auto. 'ik vroeg je wat, geef antwoord' hoorde ik Fouad zeggen. uit de auto stapte 2 jongens uit. 1 van hun was die van de Zara. hij keek me heel raar aan. opeens zag ik dat hij een mes had. hij en die jongen liepen om me heen. die andere jongen ging de auto weer in.'Fouad,ik bel je later' zei ik bang, ik wou weg van hier. 'nee, wat is er opeens wat schreeuw je niet' zei hij boos. ik wou niet tegen Fouad zeggen waar ik was, hij stond echt niet klaar om me op te vangen. 'hey schoonheid' zei de jongen 'Nouhaila, wat is er. praat dan. wie is daar bij je' zei Fouad bezorgd.
'kan niet, help me' piepte ik zachtjes. ik wou zijn hulp niet maar het kon niet anders op dat moment. 'luister, sms me waar je bent. ik kom nu meteen' zei hij. de jongen kwam voor me staan, hij ging met zijn vingers over het mes. met trillende vingers typte ik 'benz station west'. 'je was vergeten je nummer te geven' zei hij met een lachje. zijn arm raakte de mijne aan. 'raak me niet aan' zei ik boos en keek naar het mes. ik wou laten zien dat ik sterk was.. 'je bent bang voor dit' zei hij lacherig. hij gooide het mes op de grond. zijn hoofd ging in me nek en hij raakte hevig mijn borsten aan. hij likte me nek. ik kon dit niet meer.
me knie tilde ik zachtjes op en streelde zijn been. 'ga door schatje' zei hij opgewonden. hij deed zijn ogen dicht en maakte vieze geluiden. die sukkel dacht dat ik mee speelde. ik deed me knie naar beneden en schopte keihard in zijn kruis. hij verging van de pijn. hurkend kreunde hij de pijn uit. al me woede en frustraties uitte ik op hem . ik schopte tegen hem aan. zelf kreeg ik super veel pijn aan me been. hij stond op en sprong op me. 'jij vieze bitch die je bent' schreeuwde hij en sloeg me in me gezicht. 'wat doe jij kanker idioot' schreeuwde Fouad opeens. ik schrok me dood.

Fouad duwde hem van me af en bleef hem slaan en trappen. ik verging van de pijn ik kon het niet meer. die andere jongen kwam uit de auto en begon me te schoppen en trok aan me haar. 'wat doe jij met haar homo' schreeuwde Fouad. Fouad schopte die jongen bijna dood. opeens pakte hij een mes en stak Fouad ermee. hij rende weg die jongen van de zara reed weg in zijn auto. Ik zag het bloed en werd gek. 'Fouad, Fouad' schreeuwde ik. ik kon niet opstaan, me benen werkten niet mee. me rechterbeen was helemaal dood. elke beweging die ik er mee maakte deed enorm veel pijn.



Zachtjes deed ik me ogen open. ik was in het ziekenhuis. Fouad.. ik wou weten waar hij was. Niemand was in de kamer en kon maar niet bewegen. 'je been is gebroken' zei de dokter. dit kon niet waar zijn.. Ik moest 2 dagen nog blijven voor de zekerheid.


'Zie je wat je hebt gedaan a hmara' schreeuwde me moeder. 'door jou ligt Fouad in het ziekenhuis. als jij gewoon thuis was gekomen hoefde hij je nooit te redden van jongens' zei ze en gaf me een klap in me gezicht. de tranen brandde in me ogen. ze had gelijk.. door mij kwam dit allemaal. nog steeds wist ik niet hoe het met hem was. niemand kwam bij me langs. alleen me moeder kwam voor de mededeling en verder ging ze weg zonder iets te zeggen. me vader kwam wel maar verder helemaal niemand. dit was mijn eigen schuld.


25-07-2010, 17:40



Citaat door tangaouiaa-:
up


vervolgje komt !

ps. mooi meisje ben je Tbarkellah

25-07-2010, 17:49
wanneer komt vervolgje???? a.u.b ik vind het verhaal zo leuk upp
voor jou talent

25-07-2010, 17:53
oooh meskienaaa vind het egt erg wollah ik eeste het net en moest bijna huilen boussa

25-07-2010, 17:57






Volgens me ouders lag ik hier al 2 dagen.
ik kon me er niets van herinneren. wel dat ik Nouhaila wou weg hebben van 2 jongens.
Langzaam speelde het af in me hoofd. en toen werd ik gestoken in me zij. Ik was al geopereerd en moest nu alleen maar rusten. Ik voelde me zo moe.
Houda en Anouar bleven me maar aankijken.
Niemand had het over Nouhaila. 'waar is Nouhaila' vroeg ik.
'weet niet en ik wil ik ook niet meer weten' zei Houda.
Ik keek haar scheef aan.

het was bezoektijd.
Mijn ouders waren hier al een tijdje samen met Houda en Anouar.
Nouhaila's ouders kwamen binnen.

'hoe gaat het weldi' vroeg haar moeder lief.

'hamdoullah, heb wel pijn maar het gaat' zei ik.

Ze knikte. Haar vader vroeg me naar de wond etc.

ik legde ze kort uit wat de dokter had gezegd.

'Fouad, het spijt ons heel erg wat er is gebeurd,

vooral omdat het haar schuld is' zeiden haar ouders.
Ik begreep ze niet. 'Maakt niet uit is el mektab' zei me moeder.
zij begreep het dus wel. Houda legde me rustig uit wat ze bedoelde.
'ze zijn boos op hun dochter omdat jij hier ligt door haar' zei ze.
'Nee, het is niet Nouhaila's schuld' zei ik hoopvol. 'Meskien hij begrijpt het niet, vanaf nu mag ze niks meer. die hmara wil vrijheid hebben, ik laat het haar wel zien op mijn manier' zei haar moeder. 'Nee, je moet met haar praten' zei me moeder. samen liepen ze weg. 'hoe is het met Nouhaila' vroeg ik in het egyptisch aan oom Sabri. 'Gebroken been , ze is vandaag naar huis gegaan' antwoordde hij. Ik knikte.

Tuurlijk was ik boos op haar, ze moest gewoon naar me luisteren klaar. maar het was niet haar schuld. het is zo gewoon gelopen .ik zou haar nooit zo laten in zo'n situatie. maar toch had ik me twijfels. wat deed ze met die jongens en hoe kende ze hun

Yasmin, Mo, Rachid en nog wat vrienden kwamen me bezoeken in het ziekenhuis.Yasmin was heel lief voor me. en ze deed voor het eerst weer normaal tegen me, ze hielp me met eten en hield me op de hoogte over de zaak.



25-07-2010, 18:01
Oeeff, jij schrijft echt super mooi

UP UP UP <3

25-07-2010, 18:05
okejj egt ziellig wollah

25-07-2010, 18:19
wejow erg , pff maar wel mooi , uppppp

25-07-2010, 18:49
vervolgje komt er aan .

25-07-2010, 18:52

Citaat door MYOWNBESTFRIEND:
vervolgje komt er aan .




oo okej ik lees mee

25-07-2010, 19:36



huilend zat ik op me kamer. iedereen maakte het me duidelijk. door mijn schuld ligt Fouad in het ziekenhuis. doordat ik zo nodig er even tussen uit moest in Amsterdam.
Ik vertelde wat er was gebeurd aan Soukaina en die aan me moeder.
in haar plaats zou ik dat ook doen om me te beschermen maar dit was erger dan ik dacht.
Soukaina sprak ik niet meer. en als ze samenmet haar man langskwam zat ik de hele tijd op me kamer.
eigenlijk zat ik dat altijd nu. nergens kon ik normaal zitten want me moeder maakte het me moeilijk. werken kon ik momenteel weer niet dus ik zat hier dan elke dag op me kamer.
me moeder haatte me en gaf me de hele tijd een klap als ze er over begon.
'door jou heb ik schande gekregen bij mijn vriendinnen' zei ze wel eens.
haar vriendinnen boeiden me niets. maar bij marokkanen ging het altijd om buitenstanders.
en nooit om hoe ik me voelde. al snel gingen de wildste verhalen rond.
dat ik een beurt zou geven aan de jongens en dat fouad me had gered
of dat ik met de jongens zou uitgaan ofzo. allerlei rare verhalen hoorden ik via faysel me moeder ging er kapot aan. en schaamde zich dood tegen over Fouad's moeder. ze kenden elkaar zolang en nooit was er wat. en nu door mij was dat helemaal anders. zijn moeder zou vandaag langskomen.. dat had ik nooit verwacht maar goed.
ik schaamde me ook tegenover zijn hele familie..die ouders zullen me maar een slet vinden. vooral tegenover hem schaamde ik me. ik moest hem nooit smsen waaar ik was. en dan was ik liever verkracht ofzo. achteraf was dat beter geweest. dan had ik er alleen maar last van in plaats van de hele wereld. hoe kon ik hem nou om hulp vragen.
Nu stond ik voor de duizendste keer in zijn weg. en door mij is hij gestoken..
k veegde mijn tranen weg en ging weer in bed liggen. ik hoopte dat ze niet lang zou blijven als ze zag dat ik sliep. ik trok me deken helemaal over mijn hoofd heen. ik hoorde me ademhaling en tussendoor wat gesnik.





25-07-2010, 19:51
zo omg je hebt het al moeilijk en je moeder zit je gwn uit te schelden meskiena ga door

25-07-2010, 20:03


Uppaaaaa!!
Echt eeen superverhaaal!!

25-07-2010, 20:03
Soo sad

Aan de titel te zien komt er en Happy Ending, Damn dat kan ik me echt niet voorstellen in deze toestand :/

UP UP UP <3

25-07-2010, 20:26




Eindelijk was ik thuis.
Mo en Anouar gingen wat eten voor me maken.
ik hoorde wat gegil en gelach uit de keuken.
die 2 waren gek haha.
'gaat het met je honey,
bel me als je iets nodig hebt

X Yas'

ik smste :

'Gaat wel hamdoullah,
ik ben er ook voor jou
Fouad'
Dat was een simpel smsje. had geen zin in dat ge- xx en ge - ik hou van je. want zo ver was het niet.
of het zo zou komen dat was nog de vraag. Liever niet natuurlijk.. had geen zin in wijfen.
Samen keken we een film en aten we. ze hadden voor me aardappelpuree gemaakt met een eitje.
'jullie zijn nep man haha' zei ik meteen toen ik het zag. 'door deze gangsterboy is ons diner verpest' zei Anouar en wees naar Mo. Mo greep hem meteen bij ze keel. 'doe stoer jij' zei hij lachend. Ze maakten me aan het lachen. Ik was niet treurig ofzo. Ik had genoeg mensen om me heen die me konden opvrolijken. maar geen 1 kon tippen aan Nouhaila. hoe zij me blij kon maken was perfect. gewoon simpel door met me te praten en door me een kus te geven. haar lippen waren heerlijk. het liefst was ze nu bij me en raakte ze me aan zoals niemand dat kon.

sommige vrienden zeiden me dat hun vriendin hun echt blij maakte als ze het deden. hamdoullah was dat nooit bij ons zo. ik wou haar eer niet afpakken voor zo'n domme reden. het was iets moois van een meisje, het zou speciaal zijn voor ons beiden.ik kende haar super goed, ze was een typisch meisjes meisje die eerst een droombruiloft wou hebben en dan pas zou dat ter sprake komen. vaak vertelde ze ook hoe en wat. 'weet je Fouad, dan moet je tijdens elke jurk die ik draag een bijpassende stropdas dragen' zei ze weleens. ik was bereid om haar alles te geven.maar na deze hele kut probleem lijkt alles te vervagen. ik wou heel graag naar Nouhaila gaan, ik miste haar en als haar ouders zo dachten over alles

zou ze zich nog erger voelen.
de bel ging me moeder was het. 'zie je Fouad, nooit zeg je tegen je moeder of ik langs kom bij je thuis. laat me niet alleen maar langs komen bij een ongeval' zei ze lachend terwijl ze me knuffelde. ze had zoals verwacht eten mee. 'dit is echt eten' zei ik tegen de jongens.
die keken meteen weg haha.

'blijf eten' zei ik tegen me moeder. 'Nee ik moet weg. Oja Anouar blijf je gewoon bij je broer slapen of moet ik je ophalen' zei ze. 'ik blijf hier slapen' zei Anouar. 'waar ga je dan heen' vroeg ik verbaasd. 'ik ga langs Nouhaila' zei ze met een rare blik. 'waarom' vroeg ik meteen verbaasd. 'omdat ik het wel zo respectvol vindt, ze had het al zwaar met haar gezondheid. en ik wil gewoon met haar praten' zei me moeder.

Verward keek ik Mo en Anouar aan.
Ze groette ons en ging weg. ik vond het niet erg dat ze ging maar was verbaasd..
wat wou ze gaan bespreken. me moeder zou niets verkeerds zeggen of haar beledigen , ik kende haar goed daarvoor. maar toch was ik nieuwschierig.


Pagina's : 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 [33] 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286 287 288 289 290 291 292 293 294 295 296 297 298 299 300 301 302 303 304 305 306 307 308 309 310 311 312 313 314 315 316 317 318 319 320 321 322 323 324 325 326 327 328 329 330 331 332 333 334 335 336 337 338 339 340 341 342 343 344 345 346 347 348 349 350 351 352 353 354 355 356 357