zinabo
01-07-2004, 12:27
Mijn situatie:
Ik ben nu al een tijdje verloofd met een schat van een jongen, we zijn echt gek op elkaar en we hopen incha3lah volgend jaar te trouwen...
Maar omdat we in het begin van onze relatie nogal wat problemen hadden, hebben we nooit gepraat over ons verleden... Om uit die problemen te geraken hebben we vooral veel over de toekomst gepraat... En hij heeft dus nooit gevraagd of ik relaties heb gehad en ik hem ook niet...
Waarom weet ik eigenlijk niet..
Langs mijn kant weet ik dat ik het eigenlijk niet wil weten en het kan me niet schelen of hij andere meisjes heeft gehad, ik weet dat hij van me houdt en dat ik alles voor hem beteken... (hij is een goede moslim, ik ben ervan overtuigd dat als hij al eens een vriendin of 2 heeft gehad, dat het niet ver is gegaan)
Maar ik zit er wel mee in dat hij me nooit gevraagd heeft over mijn verleden, en ik heb nogal wat dingen gedaan waar ik spijt van heb,... Ik ben nooit verliefd geweest op een ander, maar een afspraakje, iets gaan drinken, telefoneren, sms'en, emailen, zelfs fysisch contact, dat allemaal wel... Alhoewel het nooit langer heeft geduurd dan een paar weken;
Ik ben nog maagd, zo dom was ik nu ook weer niet,
maar nu vraag ik mij af? Moet ik het hem vertellen? Ik heb het gevoel dat ik het veel eerder had moeten doen, dan had hij het misschien nog kunnen begrijpen, ...
Dat niet alleen, soms voelt hij zich zo onzeker over zichzelf, vooral als er andere jongens in de buurt zijn, ik moet hem telkens overtuigen dat hij de man van mijn leven is, dat andere mensen echt geen betekenis hebben voor mij, en nu ben ik bang dat als ik hem vertel dat ik bijvoorbeeld al eens gezoend heb, hij zich helemaal gaat schuilen in zijn onzekerheid... En dat is het echt niet waard!
Ik ben altijd heel eerlijk met hem geweest, soms hebben we wel eens ruzie omdàt je soms dingen hoort die je niet wilt horen, maar we geraken er altijd wel uit, we hebben altijd begrip voor elkaar kunnen opbrengen, maar dit is iets groots!
Zijn er meisjes die zich in dezelfde situatie bevinden/bevonden?
Wat denken jullie? Vertellen of niet?
Ik denk wel dat hij het mij uiteindelijk zou vergeven, tenslotte, het gebeurde allemaal voor wij samen waren, ik heb hem nooit bedrogen of zo, maar of hij het kan begrijpen! Ik wil niet dat hij maanden kwaad is op mij voor zoiets doms! Achteraf gezien heb ik er natuurlijk spijt van, maar ja, ik kon toch niet weten dat híj de ware zou zijn...
Alvast bedankt!
Ik ben nu al een tijdje verloofd met een schat van een jongen, we zijn echt gek op elkaar en we hopen incha3lah volgend jaar te trouwen...
Maar omdat we in het begin van onze relatie nogal wat problemen hadden, hebben we nooit gepraat over ons verleden... Om uit die problemen te geraken hebben we vooral veel over de toekomst gepraat... En hij heeft dus nooit gevraagd of ik relaties heb gehad en ik hem ook niet...
Waarom weet ik eigenlijk niet..
Langs mijn kant weet ik dat ik het eigenlijk niet wil weten en het kan me niet schelen of hij andere meisjes heeft gehad, ik weet dat hij van me houdt en dat ik alles voor hem beteken... (hij is een goede moslim, ik ben ervan overtuigd dat als hij al eens een vriendin of 2 heeft gehad, dat het niet ver is gegaan)
Maar ik zit er wel mee in dat hij me nooit gevraagd heeft over mijn verleden, en ik heb nogal wat dingen gedaan waar ik spijt van heb,... Ik ben nooit verliefd geweest op een ander, maar een afspraakje, iets gaan drinken, telefoneren, sms'en, emailen, zelfs fysisch contact, dat allemaal wel... Alhoewel het nooit langer heeft geduurd dan een paar weken;
Ik ben nog maagd, zo dom was ik nu ook weer niet,
maar nu vraag ik mij af? Moet ik het hem vertellen? Ik heb het gevoel dat ik het veel eerder had moeten doen, dan had hij het misschien nog kunnen begrijpen, ...
Dat niet alleen, soms voelt hij zich zo onzeker over zichzelf, vooral als er andere jongens in de buurt zijn, ik moet hem telkens overtuigen dat hij de man van mijn leven is, dat andere mensen echt geen betekenis hebben voor mij, en nu ben ik bang dat als ik hem vertel dat ik bijvoorbeeld al eens gezoend heb, hij zich helemaal gaat schuilen in zijn onzekerheid... En dat is het echt niet waard!
Ik ben altijd heel eerlijk met hem geweest, soms hebben we wel eens ruzie omdàt je soms dingen hoort die je niet wilt horen, maar we geraken er altijd wel uit, we hebben altijd begrip voor elkaar kunnen opbrengen, maar dit is iets groots!
Zijn er meisjes die zich in dezelfde situatie bevinden/bevonden?
Wat denken jullie? Vertellen of niet?
Ik denk wel dat hij het mij uiteindelijk zou vergeven, tenslotte, het gebeurde allemaal voor wij samen waren, ik heb hem nooit bedrogen of zo, maar of hij het kan begrijpen! Ik wil niet dat hij maanden kwaad is op mij voor zoiets doms! Achteraf gezien heb ik er natuurlijk spijt van, maar ja, ik kon toch niet weten dat híj de ware zou zijn...
Alvast bedankt!