Marouan_22
19-02-2010, 20:38
ISLAMABAD - As de Afghaanse stad Marjah wordt ingenomen, betekent dat niet per se vooruitgang voor de burgers.
De witte vlag van de Taliban wappert niet meer boven de stad Marjah, tot vorige week nog een bolwerk van de terreurbeweging. Maar na vijf dagen vechten, hesen Afghaanse en NAVO soldaten de Afghaanse driekleur zwart-rood-groen op een kapot geschoten marktplein.
Deze vlag belooft nieuwe scholen, klinieken en een goed bestuur, zeggen de coalitietroepen. Maar de inwoners van Marjah hebben die beloften vaker gehoord, zegt Haroon Mir, Afghanistanexpert van het Center for Research and Policy Studies telefonisch vanuit Kabul. De stad kan worden ingenomen, maar de steun van de bevolking van Marjah is moeilijker te winnen.
Een jaar geleden, in maart 2009, vielen 700 Britse soldaten Marjah ook al binnen. Na drie dagen riepen ze de overwinning uit en droegen het leiderschap over aan de Afghaanse overheid. Bruggen, klinieken en wegen zouden volgens de NAVO gerepareerd worden. Maar het werk werd niet afgemaakt. Door een tekort aan soldaten, slopen de Taliban al gauw de stad weer in. Twee maanden later hadden ze Marjah weer in handen.
Ook als er dit keer wel genoeg soldaten blijven – de coalitietroepen gaan de plaats mogelijk als uitvalsbasis gebruiken voor andere operaties in Zuid-Afghanistan – is het twijfelachtig of alle beloofde voorzieningen er komen en het leven van Afghanen verbetert. ‘Ik twijfel ernstig of de corrupte Afghaanse overheid de verandering kan brengen die Marjah nodig heeft’, zegt deskundige Mir. ‘Het is een zeer aannemelijk scenario dat het geld dat voor Marjah is bestemd, verdwijnt in de zakken van ambtenaren.’
Gebrekkig opbouwwerk elders in Afghanistan geeft ook weinig vertrouwen dat de te verwachten overwinning door de coalitietroepen een serieuze vooruitgang betekent voor het leven van de Afghanen. ‘Waarom zou in Marjah wel lukken wat in de rest van Afghanistan de afgelopen acht jaar niet is gelukt?’, zegt Abdul Hakim Mujahed, ex-ambassadeur voor de Taliban in Pakistan, maar overgelopen naar de zijde van de regering, vanuit zijn schuilhuis in Kabul. ‘Ik geloof niks van al die beloften en ik weet zeker dat de bewoners van Marjah dat ook niet doen.’
Een bijeenkomst die coalitietroepen zondag hielden met stamoudsten van een ingenomen dorp net buiten Marjah, vormt een slecht voorteken. ‘De meeste stamoudsten negeerden de toespraken, en waren in plaats daarvan met elkaar aan het praten en lachen’, meldt een journalist van AP die aanwezig was bij het overleg. De dorpelingen stelden zich volgens de verslaggever onverschillig op, terwijl de machtswisseling in westerse media als een ‘bevrijding’ wordt gebracht. ‘Wij hebben geen bevrijding nodig’, zeiden enkele dorpelingen.[/SIZE]
Het leven onder de Taliban was zo slecht nog niet voor de inwoners; Marjah is het centrum van de heroïneverwerking en opiumsmokkel van Helmand. De Taliban stimuleerden inwoners om papaver te verbouwen – het vormt een groot deel van het inkomen van de terreurbeweging – en gaven hen er grof geld voor.
Soldaten van de NAVO zullen de papavervelden in Marjah niet vernietigen, maar verwacht wordt wel dat de Afghaanse autoriteiten de boeren zullen stimuleren andere gewassen te verbouwen en dat ze tenminste dreigen de velden te zullen vernietigen indien de boeren niet meewerken. Dit kan de pogingen om de steun van de bevolking te verkrijgen, ernstig schaden.
Als het opbouwwerk in Marjah faalt, bestuurders als corrupt worden ervaren, en inwoners het gevoel hebben dat ze slechter af zijn dan voorheen, is de kans groot dat ze terugvluchten in de armen van de Taliban of hen helpen terug te komen. [SIZE="4"]Veel inwoners van Marjah hebben sowieso meer sympathie voor de Taliban dan voor buitenlanders[/SIZE], omdat ze tot dezelfde etnische groep behoren: de Pashtun stam.
[SIZE="5"]‘Wij hadden geen last van de Taliban. Elke dinsdag was er een rechtzitting en als je een probleem had, kon je dat voorleggen aan de rechter van de Taliban’, zegt Samad Khan, een 55-jarige papaverboer net buiten Marjah tegen persbureau AP. Als hij netjes 10 procent belasting betaalde aan de militanten, lieten ze hem bovendien met rust.
Lees verder:
http://www.volkskrant.nl/buitenland/article1351025.ece/Het_leven_onder_de_Taliban_was_niet_slecht
De witte vlag van de Taliban wappert niet meer boven de stad Marjah, tot vorige week nog een bolwerk van de terreurbeweging. Maar na vijf dagen vechten, hesen Afghaanse en NAVO soldaten de Afghaanse driekleur zwart-rood-groen op een kapot geschoten marktplein.
Deze vlag belooft nieuwe scholen, klinieken en een goed bestuur, zeggen de coalitietroepen. Maar de inwoners van Marjah hebben die beloften vaker gehoord, zegt Haroon Mir, Afghanistanexpert van het Center for Research and Policy Studies telefonisch vanuit Kabul. De stad kan worden ingenomen, maar de steun van de bevolking van Marjah is moeilijker te winnen.
Een jaar geleden, in maart 2009, vielen 700 Britse soldaten Marjah ook al binnen. Na drie dagen riepen ze de overwinning uit en droegen het leiderschap over aan de Afghaanse overheid. Bruggen, klinieken en wegen zouden volgens de NAVO gerepareerd worden. Maar het werk werd niet afgemaakt. Door een tekort aan soldaten, slopen de Taliban al gauw de stad weer in. Twee maanden later hadden ze Marjah weer in handen.
Ook als er dit keer wel genoeg soldaten blijven – de coalitietroepen gaan de plaats mogelijk als uitvalsbasis gebruiken voor andere operaties in Zuid-Afghanistan – is het twijfelachtig of alle beloofde voorzieningen er komen en het leven van Afghanen verbetert. ‘Ik twijfel ernstig of de corrupte Afghaanse overheid de verandering kan brengen die Marjah nodig heeft’, zegt deskundige Mir. ‘Het is een zeer aannemelijk scenario dat het geld dat voor Marjah is bestemd, verdwijnt in de zakken van ambtenaren.’
Gebrekkig opbouwwerk elders in Afghanistan geeft ook weinig vertrouwen dat de te verwachten overwinning door de coalitietroepen een serieuze vooruitgang betekent voor het leven van de Afghanen. ‘Waarom zou in Marjah wel lukken wat in de rest van Afghanistan de afgelopen acht jaar niet is gelukt?’, zegt Abdul Hakim Mujahed, ex-ambassadeur voor de Taliban in Pakistan, maar overgelopen naar de zijde van de regering, vanuit zijn schuilhuis in Kabul. ‘Ik geloof niks van al die beloften en ik weet zeker dat de bewoners van Marjah dat ook niet doen.’
Een bijeenkomst die coalitietroepen zondag hielden met stamoudsten van een ingenomen dorp net buiten Marjah, vormt een slecht voorteken. ‘De meeste stamoudsten negeerden de toespraken, en waren in plaats daarvan met elkaar aan het praten en lachen’, meldt een journalist van AP die aanwezig was bij het overleg. De dorpelingen stelden zich volgens de verslaggever onverschillig op, terwijl de machtswisseling in westerse media als een ‘bevrijding’ wordt gebracht. ‘Wij hebben geen bevrijding nodig’, zeiden enkele dorpelingen.[/SIZE]
Het leven onder de Taliban was zo slecht nog niet voor de inwoners; Marjah is het centrum van de heroïneverwerking en opiumsmokkel van Helmand. De Taliban stimuleerden inwoners om papaver te verbouwen – het vormt een groot deel van het inkomen van de terreurbeweging – en gaven hen er grof geld voor.
Soldaten van de NAVO zullen de papavervelden in Marjah niet vernietigen, maar verwacht wordt wel dat de Afghaanse autoriteiten de boeren zullen stimuleren andere gewassen te verbouwen en dat ze tenminste dreigen de velden te zullen vernietigen indien de boeren niet meewerken. Dit kan de pogingen om de steun van de bevolking te verkrijgen, ernstig schaden.
Als het opbouwwerk in Marjah faalt, bestuurders als corrupt worden ervaren, en inwoners het gevoel hebben dat ze slechter af zijn dan voorheen, is de kans groot dat ze terugvluchten in de armen van de Taliban of hen helpen terug te komen. [SIZE="4"]Veel inwoners van Marjah hebben sowieso meer sympathie voor de Taliban dan voor buitenlanders[/SIZE], omdat ze tot dezelfde etnische groep behoren: de Pashtun stam.
[SIZE="5"]‘Wij hadden geen last van de Taliban. Elke dinsdag was er een rechtzitting en als je een probleem had, kon je dat voorleggen aan de rechter van de Taliban’, zegt Samad Khan, een 55-jarige papaverboer net buiten Marjah tegen persbureau AP. Als hij netjes 10 procent belasting betaalde aan de militanten, lieten ze hem bovendien met rust.
Lees verder:
http://www.volkskrant.nl/buitenland/article1351025.ece/Het_leven_onder_de_Taliban_was_niet_slecht