Faith
17-02-2010, 20:07
De Waanzin
in gij verblijft.
Vastgeroest.
Verloren gegaan
in de eigen schaduw.
Nog altijd.
Zoekend naar een
doorgang.
Waar dan ook.
Verlossing van
het gewicht.
Al is het maar een ons.
De beknelling
in je borst.
Is vermaak voor de Waanzin.
Met het Leed
dat zich voedt.
Die nimmer is uitgeteerd.
ALs water voor
de dorstige keel.
Smeulend naar meer.
Al het duistere,
het mindere in je.
Een kostbaar goed.
Voor de Waanzin.