tjikiboko
13-02-2010, 15:12
Taliban probeerden Bin Laden te isoleren en op te pakken.
WASHINGTON, 12 februari 2010 (IPS) - Volgens Washington was talibanleider Mullah Mohammed Omar, die Afghanistan bestuurde van 1996 tot 2001, betrokken bij de 9/11-aanslagen tegen de Verenigde Staten. Eind januari nog zei Geoff Morrell, woordvoerder van de Amerikaanse defensieminister Robert Gates, dat de Verenigde Staten niet met Mullah Omar konden onderhandelen omdat "het bloed van duizenden Amerikanen aan zijn handen kleeft", daarmee implicerend dat Mullah Omar Bin Laden de kans heeft gegeven 9/11 voor te bereiden.
Nieuwe bewijzen spreken dat echter tegen. Ze verhogen ook de geloofwaardigheid van recente verklaringen van de taliban dat ze niet geïnteresseerd zijn in de wereldwijde oorlog die Al Qaeda voert.
Een belangrijke bron is de Egyptische jihadist Abu'l Walid Al-Masri, die nauw samenwerkte met zowel Mullah Omar als Bin Laden en daarover publiceerde op jihadistische websites. Al-Masri maakte deel uit van Bin Ladens Arabische entourage in Afghanistan maar kreeg van 1998 tot 2001gaandeweg meer belangstelling voor de Afghaanse zaak.
Het eerste Engelstalige rapport over Al-Masri's getuigenis verscheen pas dit jaar, in het januarinummer van de CTC Sentinal, een publicatie van het Combating Terrorism Center (CTC) van de Amerikaanse militaire academie in West Point. Volgens Al-Masri mocht Bin Laden van Mullah Omar in Afghanistan blijven op voorwaarde dat hij niet met de media praatte zonder toestemming van de taliban en dat hij geen Amerikaanse doelwitten aanviel.
Wakil Ahmed Muttawakil, minister van Buitenlandse Zaken in de talibanregering, zei in een interview met IPS dat het regime "Bin Laden in Kandahar plaatste om hem beter te kunnen controleren." Kandahar was het politieke hoofdkwartier van de taliban nadat ze in 1996 de macht hadden gegrepen.
Raketaanvallen
In augustus 1998 werden de Afghaanse trainingskampen van Bin Laden het doelwit van Amerikaanse raketaanvallen, een vergelding voor bomaanslagen tegen Amerikaanse ambassades in Oost-Afrika. Het lijkt een dramatische impact gehad te hebben op de houding van de taliban ten aanzien van Al Qaeda.
Twee dagen na de aanval liet Omar per telefoon aan het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken weten dat hij geen weet had van bewijzen dat "Bin Laden terreurdaden gepleegd of voorbereid had op Afghaans grondgebied." De talibanleider zei dat hij "openstond voor dialoog" met de Verenigde Staten en vroeg bewijzen van Bin Ladens betrokkenheid, zo blijkt uit een document van Buitenlandse Zaken over het gesprek.
Pas drie weken later probeerde Bin Laden de vermoedens van de taliban te sussen en gaf hij de indruk Omars voorwaarden te aanvaarden. "Bij de taliban vindt men dat we niet vanuit Afghanistan tegen een andere staat mogen optreden", zei Bin Laden in een interview met Al Jazeera. "Het was, zoals bekend, een beslissing van de Commandant van de Gelovigen." De Commandant van de Gelovigen was een titel die Mullah Omar had aangenomen.
Bin Laden veroordelen
In september en oktober 1998 bleken de taliban van plan Bin Laden aan de Saoedische regering over te dragen via een vonnis van het Afghaanse Hooggerechtshof. In een gesprek met de Amerikaanse vertegenwoordiger in Islamabad op 28 november 1998 verwees Wakil Ahmed Muttawakil, Omars woordvoeder, naar een vorig verzoek van de taliban aan de VS om bewijzen van Osama's schuld te leveren zodat het Afghaanse Hooggerechtshof die kon onderzoeken. Dat blijkt nu uit het rapport van de Amerikaanse diplomaat aan Buitenlandse Zaken.
Muttawakil zei dat de VS "enkele documenten en een videocassette" hadden bezorgd maar zei dat die niets nieuws bevatten en daarom niet aan het Hooggerechtshof waren overgemaakt. Hij vertelde de diplomaat dat er volgens het Hooggerechtshof geen bewijzen waren om Bin Laden te veroordelen.
Muttawakil zei dat de aanpak via de rechtbank niet had gewerkt maar suggereerde dat het talibanregime nu een strategie uitvoerde om de activiteiten van Bin Laden "zo te beperken dat hij uit eigen wil zou vertrekken."
Kampen sluiten
Op 10 februari 1999 stuurden de taliban tien officieren die Bin Ladens eigen lijfwachten moesten vervangen. Dat leidde tot een vuurgevecht, volgens een bericht in de New York Times op 4 maart 1999. Drie dagen later namen lijfwachten die voor de taliban werkten, de controle over Bin Ladens complex over en haalden ze zijn satelliettelefoon weg, zeggen zowel Amerikaanse als talibanbronnen die door de New York Times worden geciteerd.
De taliban dreigden ook de trainingskampen van Al Qaeda te sluiten. Een e-mail die twee prominente Arabische jihadisten in Afghanistan aan Bin Laden stuurden in juli 1999, beschreef het "probleem tussen u en de Leider van de Gelovigen" als een "crisis." "Het gerucht gaat dat de kampen zullen worden gesloten", stond in de e-mail. Volgens de e-mail vreesden de jihadisten zelfs dat de taliban hen het land uit zouden zetten.
Bin Laden probeerde Mullah Omar van zijn trouw te overtuigen. In april 2001 zei Bin Laden publiekelijk dat hij trouw aan Mullah Omar, de Commandant van de Gelovigen, had gezworen. Maar Al-Masri herinnert zich dat Bin Laden zelf had geweigerd zo'n eed te zweren in 1998-99 en dat hij aan Al-Masri had gevraagd het in zijn plaats te doen. De Arabische jihadgemeenschap mocht niet de indruk krijgen dat Bin Laden gebonden was door Omars beperkingen, suggereert Al-Masri.
Zomer van 2001
In de zomer van 2001werd talibanregime in toenemende mate afhankelijk van buitenlandse jihadtroepen, onder meer van Arabische troepen die in Bin Ladens kampen waren opgeleid, om zich te verdedigen tegen de oprukkende Noordelijke Alliantie. Toch bleef Mullah Omar zijn ongenoegen uiten over Bin Ladens aanwezigheid.
Na een reeks botsingen tussen Al Qaeda en de Islamitische Beweging van Oezbekistan (IMU) vertrouwde Mullah Omar de volledige leiding van de buitenlandse vrijwilligers toe aan Tahir Yuldash van de IMU, schreef Leah Farrall, een Australische jihadexpert, in oktober op zijn blog.
Auteur: Gareth Porter
Bron: http://www.mo.be/index.php?id=63&tx_uwnews_pi2[art_id]=27503&cHash=1064c31379
WASHINGTON, 12 februari 2010 (IPS) - Volgens Washington was talibanleider Mullah Mohammed Omar, die Afghanistan bestuurde van 1996 tot 2001, betrokken bij de 9/11-aanslagen tegen de Verenigde Staten. Eind januari nog zei Geoff Morrell, woordvoerder van de Amerikaanse defensieminister Robert Gates, dat de Verenigde Staten niet met Mullah Omar konden onderhandelen omdat "het bloed van duizenden Amerikanen aan zijn handen kleeft", daarmee implicerend dat Mullah Omar Bin Laden de kans heeft gegeven 9/11 voor te bereiden.
Nieuwe bewijzen spreken dat echter tegen. Ze verhogen ook de geloofwaardigheid van recente verklaringen van de taliban dat ze niet geïnteresseerd zijn in de wereldwijde oorlog die Al Qaeda voert.
Een belangrijke bron is de Egyptische jihadist Abu'l Walid Al-Masri, die nauw samenwerkte met zowel Mullah Omar als Bin Laden en daarover publiceerde op jihadistische websites. Al-Masri maakte deel uit van Bin Ladens Arabische entourage in Afghanistan maar kreeg van 1998 tot 2001gaandeweg meer belangstelling voor de Afghaanse zaak.
Het eerste Engelstalige rapport over Al-Masri's getuigenis verscheen pas dit jaar, in het januarinummer van de CTC Sentinal, een publicatie van het Combating Terrorism Center (CTC) van de Amerikaanse militaire academie in West Point. Volgens Al-Masri mocht Bin Laden van Mullah Omar in Afghanistan blijven op voorwaarde dat hij niet met de media praatte zonder toestemming van de taliban en dat hij geen Amerikaanse doelwitten aanviel.
Wakil Ahmed Muttawakil, minister van Buitenlandse Zaken in de talibanregering, zei in een interview met IPS dat het regime "Bin Laden in Kandahar plaatste om hem beter te kunnen controleren." Kandahar was het politieke hoofdkwartier van de taliban nadat ze in 1996 de macht hadden gegrepen.
Raketaanvallen
In augustus 1998 werden de Afghaanse trainingskampen van Bin Laden het doelwit van Amerikaanse raketaanvallen, een vergelding voor bomaanslagen tegen Amerikaanse ambassades in Oost-Afrika. Het lijkt een dramatische impact gehad te hebben op de houding van de taliban ten aanzien van Al Qaeda.
Twee dagen na de aanval liet Omar per telefoon aan het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken weten dat hij geen weet had van bewijzen dat "Bin Laden terreurdaden gepleegd of voorbereid had op Afghaans grondgebied." De talibanleider zei dat hij "openstond voor dialoog" met de Verenigde Staten en vroeg bewijzen van Bin Ladens betrokkenheid, zo blijkt uit een document van Buitenlandse Zaken over het gesprek.
Pas drie weken later probeerde Bin Laden de vermoedens van de taliban te sussen en gaf hij de indruk Omars voorwaarden te aanvaarden. "Bij de taliban vindt men dat we niet vanuit Afghanistan tegen een andere staat mogen optreden", zei Bin Laden in een interview met Al Jazeera. "Het was, zoals bekend, een beslissing van de Commandant van de Gelovigen." De Commandant van de Gelovigen was een titel die Mullah Omar had aangenomen.
Bin Laden veroordelen
In september en oktober 1998 bleken de taliban van plan Bin Laden aan de Saoedische regering over te dragen via een vonnis van het Afghaanse Hooggerechtshof. In een gesprek met de Amerikaanse vertegenwoordiger in Islamabad op 28 november 1998 verwees Wakil Ahmed Muttawakil, Omars woordvoeder, naar een vorig verzoek van de taliban aan de VS om bewijzen van Osama's schuld te leveren zodat het Afghaanse Hooggerechtshof die kon onderzoeken. Dat blijkt nu uit het rapport van de Amerikaanse diplomaat aan Buitenlandse Zaken.
Muttawakil zei dat de VS "enkele documenten en een videocassette" hadden bezorgd maar zei dat die niets nieuws bevatten en daarom niet aan het Hooggerechtshof waren overgemaakt. Hij vertelde de diplomaat dat er volgens het Hooggerechtshof geen bewijzen waren om Bin Laden te veroordelen.
Muttawakil zei dat de aanpak via de rechtbank niet had gewerkt maar suggereerde dat het talibanregime nu een strategie uitvoerde om de activiteiten van Bin Laden "zo te beperken dat hij uit eigen wil zou vertrekken."
Kampen sluiten
Op 10 februari 1999 stuurden de taliban tien officieren die Bin Ladens eigen lijfwachten moesten vervangen. Dat leidde tot een vuurgevecht, volgens een bericht in de New York Times op 4 maart 1999. Drie dagen later namen lijfwachten die voor de taliban werkten, de controle over Bin Ladens complex over en haalden ze zijn satelliettelefoon weg, zeggen zowel Amerikaanse als talibanbronnen die door de New York Times worden geciteerd.
De taliban dreigden ook de trainingskampen van Al Qaeda te sluiten. Een e-mail die twee prominente Arabische jihadisten in Afghanistan aan Bin Laden stuurden in juli 1999, beschreef het "probleem tussen u en de Leider van de Gelovigen" als een "crisis." "Het gerucht gaat dat de kampen zullen worden gesloten", stond in de e-mail. Volgens de e-mail vreesden de jihadisten zelfs dat de taliban hen het land uit zouden zetten.
Bin Laden probeerde Mullah Omar van zijn trouw te overtuigen. In april 2001 zei Bin Laden publiekelijk dat hij trouw aan Mullah Omar, de Commandant van de Gelovigen, had gezworen. Maar Al-Masri herinnert zich dat Bin Laden zelf had geweigerd zo'n eed te zweren in 1998-99 en dat hij aan Al-Masri had gevraagd het in zijn plaats te doen. De Arabische jihadgemeenschap mocht niet de indruk krijgen dat Bin Laden gebonden was door Omars beperkingen, suggereert Al-Masri.
Zomer van 2001
In de zomer van 2001werd talibanregime in toenemende mate afhankelijk van buitenlandse jihadtroepen, onder meer van Arabische troepen die in Bin Ladens kampen waren opgeleid, om zich te verdedigen tegen de oprukkende Noordelijke Alliantie. Toch bleef Mullah Omar zijn ongenoegen uiten over Bin Ladens aanwezigheid.
Na een reeks botsingen tussen Al Qaeda en de Islamitische Beweging van Oezbekistan (IMU) vertrouwde Mullah Omar de volledige leiding van de buitenlandse vrijwilligers toe aan Tahir Yuldash van de IMU, schreef Leah Farrall, een Australische jihadexpert, in oktober op zijn blog.
Auteur: Gareth Porter
Bron: http://www.mo.be/index.php?id=63&tx_uwnews_pi2[art_id]=27503&cHash=1064c31379