Ik moest echt even een traantje laten om dit verhaal..

[MissTeker3esht]

Mijn moeder had maar één oog. Ik had echt een hekel aan haar, omdat ik altijd voorschut stond door haar uiterlijk. Ze werkte als schoonmaakster op de school waar ik op zat. Op een dag kwam ze mijn les binnen en vroeg mijn leraar of ik wel mijn best doe in de les. Ik schaamde me dood. Hoe durfde ze mijn klas binnen te komen?
Ik deed alsof ik haar niet kende en keek haar aan met haat in mijn ogen.

Een dag later begon een klasgenoot mij te pesten. Hahaha jouw moeder heeft maar één oog! Op dat moment voelde ik me gepest en had ik graag levend begraven willen worden.

Ik wou mijn moeder graag dood hebben. Toen ik thuis kwam begon ik boos te schreeuwen: Val dood, door jou word ik op school gepest met je lelijke gezicht. Ze zei helemaal niks terug en ik twijfelde niet met mijn woorden, omdat ik heel erg boos was.
Geen één seconde had ik na gedacht hoe ze zich voelde door mijn harde praatjes. Op school deed ik mijn best en ik had mijn besluit genomen om in Amsterdam te gaan studeren.

Nadat ik mijn diploma had behaald ben ik gaan trouwen en kreeg ik kinderen. Ik leefde heel erg gelukkig met mijn vrouw en mijn kinderen. Op een dag belde mijn moeder aan mijn deur. Mijn kind deed de deur open en was geschrokken van mijn moeders de uiterlijk. Het was ongeveer 10 jaar dat ik haar niet had gezien en gesproken.

Ik was boos geworden en stuurde haar weg. Wat kom je nou hier doen? Mijn kinderen worden bang van je ga weg van hier. Heel zachtjes zei ze toen: Oh sorry ik ben naar het verkeerde adres gekomen en ze liep weg.

Maanden later werd ik op een dag wakker van mijn slaap midden in de nacht. Ik droomde over mijn moeder. Ik had besloten om weer naar mijn oude dorp te gaan om te kijken hoe het met mijn moeder gaat.

Ik kwam aan ik belde maar niemand deed de deur open. De buurvrouw hoorde dat en kwam naar buiten.Ze vroeg aan mij wie ik was, want ze had me niet herkend na al die jaren. Zij vertelde mij dat mijn moeder overleden was en dat ze een brief had achter gelaten.

Er stond het volgende:
Mijn lieve zoon. Zolang heb ik aan jou moeten denken. Zolang heb ik jou moeten missen. Zolang heb ik zitten huilen, omdat jij niet bij me was en omdat ik je nodig had. Ik was al die tijd eenzaam en werd maar zieker en zieker. Het spijt me dat jij door mij werd gepest toen je nog op school zat. Het spijt me dat je door mij elke keer voorschut stond als jouw vrienden wisten dat ik jouw moeder was. Het spijt me dat ik naar je huis ben gekomen en dat jouw kinderen bang werden door mijn uiterlijk.
Een ding moet je nog weten, wat jij nog niet weet. Toen jij nog twee jaar oud was hebben jij en je vader een auto-ongeluk gehad. Je vader was toen dood gegaan en jij had je rechteroog verloren. En ik als moeder kon het niet hebben dat jij met één oog zou opgroeien. Daarom heb ik jou mijn oog gegeven. Ik was zo blij dat de operatie gelukt was. Ik was zo blij en trots dat jij met mijn oog de wereld kon zien.

Met veel liefde voor jou mijn zoon.
Jouw moeder die altijd van je heeft gehouden. Veel succes in je leven

[Ghzalaa]

Die is hard.

[Mrs.Meryem]

kan niet je moeder haten om der uiterlijk

[karim_be]

Is dit echt gebeurd?

[LostInRotterdam]

Dat is een oud verhaal, net als deze...


Dit droevig verhaal werd verteld door de moeder van het meisje
Ik werd vroeg wakker, terwijl ik vandaag eigenlijk vrij ben
mijn kleintje Riem ook, Ik zat achter mijn bureau en was bezig met schrijven
mama, wat schrijf je?
vroeg ze, " Ik schrijf een brief aan Allah " mag ik het lezen?
nee schat, deze brief behoort mij toe en niemand mag het lezen
zij ging daarna verdrietig de kamer uit, ze was gewend mij altijd te vragen en ik weigerde telkens
Weken gingen voorbij, Ik ging een keer de kamer van Riem binnen en ze werd zenuwachtig
en ik vond dat merkwaardig. Waarom werd ze onrustig? "Riem, wat schrijf je?"
ze werd nog zenuwachtiger, niks, mama wat schrijft een meisje van negen
en wil niet dat haar moeder dat ziet? ik schrijf ook brieven aan Allah zoals jij, mama "
ze vroeg plotseling en uit haar gezicht is nieuwsgierigheid te lezen
maar komt alles wat we schrijven uit, mama? vanzelfsprekend mijn dochtertje
want Allah weet alles "
ze liet mij als nog de brieven niet lezen, ik ging de kamer uit en ging naar mijn man
en mijn gedachten waren bij mijn dochter mijn man merkte op dat ik me niet goed voelde
en vroeg of hij een arts moet bellen, " nee " zei ik snel o mij heer
ik wilde niet dat hij zo denkt, ik kuste zijn voorhoofd dat regelmatig gezweet heeft
omwille van mij en mijn dochter
op een dag vertrok Riem naar school en toen zij terug was, vond zij een arts in ons huis
ze versnelde om haar vader te zien die op ziekbed lag, wegens een lichte vermoeidheid
dat later overging tot een ernstige aandoening.
de arts vertelde tot mijn schrik, dat de toestand van mijn man alleen maar kan verslechteren
en dat hij slechts enkele weken te leven heeft
Riem hield haar vader vast en omhelsde hem
de liefde van de dochter voor haar vader vulde de kamer op
en ik vergat dat mijn meisje nog jong was en bevestigde haar dat haar lieve vader
zwakker wordt en slechts enkele weken te leven heeft
ze raakte van slag en bleef huilen, ze bleef herhalen
waarom overkomt papa dit? waarom? doe doe'a voor hem Riem, dat Allah hem geneest
Je moet moedig blijven en vergeet de barmhartigheid van Allah niet en dat Hij tot alles in staat is
jij bent mijn oudste en enige dochter " Ze gaf mij gehoor en gaf haar verdriet niet de overmacht
ze trapte op haar pijn en zei dapper: "papa gaat niet dood."
elke ochtend kust Riem haar vaders zachte wang
op een dag keek ze haar vader aan terwijl haar ogen liefde uitstraalden
ze smeekte hem "wil je mij vandaag naar school brengen, zoals mijn klasgenootjes?"
verdriet deed zijn gezicht veranderen en probeerde dat te verbergen voor haar en hij zei:
Inshallah, er komt een dag dat ik jou zou brengen."
terwijl hij zeker van was dat wegens zijn ziekte de blijdschap van zijn dochter nooit zou completeren
toen op een dag Riem op school was, kwam bij mij op om te kijken wat mijn dochter aan het schrijven was.
ik zocht in haar kamer maar vond niets
zou ze het meegenomen hebben? zou het verscheuren na het geschreven te hebben?
vermoedelijk is het hier Want wat hield ze veel van deze box
ze smeekte mij voortdurend om haar deze box te geven, Ya Allah hij zit vol brieven
allemaal voor Allah!
Ya Rab Ya Rab, laat de hond van onze buurman sterven, omdat hij mij altijd laat schrikken "
Ya Rab Ya Rab, onze kat baart veel katjes. Ya Rab, vervang voor haar de katjes die dood gingen
Ya Rab, laat mijn neefje slagen, omdat ik van hem houd "
Ya Rab, laat de bloemen in onze tuin snel groeien
zodat ik elke dag een bloemetje knip en het aan mijn lerares geef
en veel andere brieven en ze zijn allemaal onschuldig
eén van de vermakelijkste brieven was
waar zij schreef: Ya Rab Ya Rab, geef ons dienstmeisje wat meer verstand
want ze vermoeit mijn moeder " o mijn God, ze zijn allemaal uitgekomen!
de hond is dood, de kat kreeg meerdere kleintjes, de bloemen zijn gegroeid
en Riem neemt elke dag een bloemetje voor haar lerares en ahmed slaagde met een hoge cijfer
Ya Allah, waarom vraagt ze Allah niet om haar vader te genezen?
ik zocht tussen de brieven, maar tevergeefs
plotseling riep dienstmeisje mij om de telefoon te antwoorden
de school van Riem belde, ik raakte overstuur en vroeg degene die ik aan de lijn had
wat is er gebeurd? wat heeft Riem gedaan?
en toen kwam de klap, als ze zegt dat Riem van vierde verdieping viel!
en overleed, toen ze op weg was naar haar afwezige lerares om haar een bloemetje te geven
het bloemetje viel en Riem viel achteraan
inderdaad, de twee bloemetjes vielen allebei, Ik en mijn man konden dit niet geloven
en stonden versteld elkaar aan te staren, onze hartje is heen gegaan
mijn man liep zelfs een tongverlamming op, waardoor hij niet kon praten
waarom moest Riem dood gaan?
het verdriet vulde ons leven, Ik hield mezelf voor de gek
en deed alsof ik haar breng, door naar haar school te lopen
ik deed alles wat mijn kleintje leuk vond
elke hoek in het huis deed me denken aan haar en haar glimlach
die het huis levendiger maakte

jaren gingen voorbij en op een vrijdag kwam het dienstmeisje rennend naar mij toe
en zegt dat ze geluid hoorde uit de kamer van Riem. Ya Allah, is Riem teruggekomen?
dat is krankzinnig, Je verbeeldt je slechts,
ik heb mijn voeten niet op deze kamer gezet sinds Riem overleden is "
echter mijn man drong aan om naar de kamer te gaan en te kijken
ik draaide de sleutel en opende de deur
waarna ik ineens begon te janken en gooide mezelf op haar bed
ik keek vervolgens rond en zag een schilderij op de grond
het schilderij viel en maakte uiteraard geluid.
het schilderij, die Riem heel lief had, met Ayatul Koersie erop
ze was gewend het elke dag te lezen,
totdat ze het uit haar hoofd kende.
toen ik de schilderij tilde om het weer op te hangen, viel een papiertje op de grond
Ya Allah, dat is één van de brieven, die Riem schreef aan Allah!
Waarom verborg ze het achter het schilderij ?
en wat zou ze hier op geschreven hebben? Ya Allah, helemaal verslagen vielen mijn ogen op
Ya Rab Ya Rab, ik sterf en papa niet "

[Ghzalaa]

Karimmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm

Ben je nog boos?

[MissTeker3esht]

Citaat door Mrs.Meryem:

kan niet je moeder haten om der uiterlijk

je weet maar nooit met sommigen

[guus-geluk]

nee is niet echt gebeurd..is een verhaal met een moraal..wel een hele goede!

[karim_be]

Citaat door Ghzalaa:

Karimmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm

Ben je nog boos?

Wnr was ik boos dan?

[Ghzalaa]

In de middag.. over abdelkrim

[guus-geluk]

Citaat door LostInRotterdam:

Dat is een oud verhaal, net als deze...


Dit droevig verhaal werd verteld door de moeder van het meisje
Ik werd vroeg wakker, terwijl ik vandaag eigenlijk vrij ben
mijn kleintje Riem ook, Ik zat achter mijn bureau en was bezig met schrijven
mama, wat schrijf je?
vroeg ze, " Ik schrijf een brief aan Allah " mag ik het lezen?
nee schat, deze brief behoort mij toe en niemand mag het lezen
zij ging daarna verdrietig de kamer uit, ze was gewend mij altijd te vragen en ik weigerde telkens
Weken gingen voorbij, Ik ging een keer de kamer van Riem binnen en ze werd zenuwachtig
en ik vond dat merkwaardig. Waarom werd ze onrustig? "Riem, wat schrijf je?"
ze werd nog zenuwachtiger, niks, mama wat schrijft een meisje van negen
en wil niet dat haar moeder dat ziet? ik schrijf ook brieven aan Allah zoals jij, mama "
ze vroeg plotseling en uit haar gezicht is nieuwsgierigheid te lezen
maar komt alles wat we schrijven uit, mama? vanzelfsprekend mijn dochtertje
want Allah weet alles "
ze liet mij als nog de brieven niet lezen, ik ging de kamer uit en ging naar mijn man
en mijn gedachten waren bij mijn dochter mijn man merkte op dat ik me niet goed voelde
en vroeg of hij een arts moet bellen, " nee " zei ik snel o mij heer
ik wilde niet dat hij zo denkt, ik kuste zijn voorhoofd dat regelmatig gezweet heeft
omwille van mij en mijn dochter
op een dag vertrok Riem naar school en toen zij terug was, vond zij een arts in ons huis
ze versnelde om haar vader te zien die op ziekbed lag, wegens een lichte vermoeidheid
dat later overging tot een ernstige aandoening.
de arts vertelde tot mijn schrik, dat de toestand van mijn man alleen maar kan verslechteren
en dat hij slechts enkele weken te leven heeft
Riem hield haar vader vast en omhelsde hem
de liefde van de dochter voor haar vader vulde de kamer op
en ik vergat dat mijn meisje nog jong was en bevestigde haar dat haar lieve vader
zwakker wordt en slechts enkele weken te leven heeft
ze raakte van slag en bleef huilen, ze bleef herhalen
waarom overkomt papa dit? waarom? doe doe'a voor hem Riem, dat Allah hem geneest
Je moet moedig blijven en vergeet de barmhartigheid van Allah niet en dat Hij tot alles in staat is
jij bent mijn oudste en enige dochter " Ze gaf mij gehoor en gaf haar verdriet niet de overmacht
ze trapte op haar pijn en zei dapper: "papa gaat niet dood."
elke ochtend kust Riem haar vaders zachte wang
op een dag keek ze haar vader aan terwijl haar ogen liefde uitstraalden
ze smeekte hem "wil je mij vandaag naar school brengen, zoals mijn klasgenootjes?"
verdriet deed zijn gezicht veranderen en probeerde dat te verbergen voor haar en hij zei:
Inshallah, er komt een dag dat ik jou zou brengen."
terwijl hij zeker van was dat wegens zijn ziekte de blijdschap van zijn dochter nooit zou completeren
toen op een dag Riem op school was, kwam bij mij op om te kijken wat mijn dochter aan het schrijven was.
ik zocht in haar kamer maar vond niets
zou ze het meegenomen hebben? zou het verscheuren na het geschreven te hebben?
vermoedelijk is het hier Want wat hield ze veel van deze box
ze smeekte mij voortdurend om haar deze box te geven, Ya Allah hij zit vol brieven
allemaal voor Allah!
Ya Rab Ya Rab, laat de hond van onze buurman sterven, omdat hij mij altijd laat schrikken "
Ya Rab Ya Rab, onze kat baart veel katjes. Ya Rab, vervang voor haar de katjes die dood gingen
Ya Rab, laat mijn neefje slagen, omdat ik van hem houd "
Ya Rab, laat de bloemen in onze tuin snel groeien
zodat ik elke dag een bloemetje knip en het aan mijn lerares geef
en veel andere brieven en ze zijn allemaal onschuldig
eén van de vermakelijkste brieven was
waar zij schreef: Ya Rab Ya Rab, geef ons dienstmeisje wat meer verstand
want ze vermoeit mijn moeder " o mijn God, ze zijn allemaal uitgekomen!
de hond is dood, de kat kreeg meerdere kleintjes, de bloemen zijn gegroeid
en Riem neemt elke dag een bloemetje voor haar lerares en ahmed slaagde met een hoge cijfer
Ya Allah, waarom vraagt ze Allah niet om haar vader te genezen?
ik zocht tussen de brieven, maar tevergeefs
plotseling riep dienstmeisje mij om de telefoon te antwoorden
de school van Riem belde, ik raakte overstuur en vroeg degene die ik aan de lijn had
wat is er gebeurd? wat heeft Riem gedaan?
en toen kwam de klap, als ze zegt dat Riem van vierde verdieping viel!
en overleed, toen ze op weg was naar haar afwezige lerares om haar een bloemetje te geven
het bloemetje viel en Riem viel achteraan
inderdaad, de twee bloemetjes vielen allebei, Ik en mijn man konden dit niet geloven
en stonden versteld elkaar aan te staren, onze hartje is heen gegaan
mijn man liep zelfs een tongverlamming op, waardoor hij niet kon praten
waarom moest Riem dood gaan?
het verdriet vulde ons leven, Ik hield mezelf voor de gek
en deed alsof ik haar breng, door naar haar school te lopen
ik deed alles wat mijn kleintje leuk vond
elke hoek in het huis deed me denken aan haar en haar glimlach
die het huis levendiger maakte

jaren gingen voorbij en op een vrijdag kwam het dienstmeisje rennend naar mij toe
en zegt dat ze geluid hoorde uit de kamer van Riem. Ya Allah, is Riem teruggekomen?
dat is krankzinnig, Je verbeeldt je slechts,
ik heb mijn voeten niet op deze kamer gezet sinds Riem overleden is "
echter mijn man drong aan om naar de kamer te gaan en te kijken
ik draaide de sleutel en opende de deur
waarna ik ineens begon te janken en gooide mezelf op haar bed
ik keek vervolgens rond en zag een schilderij op de grond
het schilderij viel en maakte uiteraard geluid.
het schilderij, die Riem heel lief had, met Ayatul Koersie erop
ze was gewend het elke dag te lezen,
totdat ze het uit haar hoofd kende.
toen ik de schilderij tilde om het weer op te hangen, viel een papiertje op de grond
Ya Allah, dat is één van de brieven, die Riem schreef aan Allah!
Waarom verborg ze het achter het schilderij ?
en wat zou ze hier op geschreven hebben? Ya Allah, helemaal verslagen vielen mijn ogen op
Ya Rab Ya Rab, ik sterf en papa niet "

[karim_be]

Citaat door Ghzalaa:

In de middag.. over abdelkrim

Hahaha, nee hoor ik was nie boos

[MissTeker3esht]

Citaat door LostInRotterdam:

Dat is een oud verhaal, net als deze...


Dit droevig verhaal werd verteld door de moeder van het meisje
Ik werd vroeg wakker, terwijl ik vandaag eigenlijk vrij ben
mijn kleintje Riem ook, Ik zat achter mijn bureau en was bezig met schrijven
mama, wat schrijf je?
vroeg ze, " Ik schrijf een brief aan Allah " mag ik het lezen?
nee schat, deze brief behoort mij toe en niemand mag het lezen
zij ging daarna verdrietig de kamer uit, ze was gewend mij altijd te vragen en ik weigerde telkens
Weken gingen voorbij, Ik ging een keer de kamer van Riem binnen en ze werd zenuwachtig
en ik vond dat merkwaardig. Waarom werd ze onrustig? "Riem, wat schrijf je?"
ze werd nog zenuwachtiger, niks, mama wat schrijft een meisje van negen
en wil niet dat haar moeder dat ziet? ik schrijf ook brieven aan Allah zoals jij, mama "
ze vroeg plotseling en uit haar gezicht is nieuwsgierigheid te lezen
maar komt alles wat we schrijven uit, mama? vanzelfsprekend mijn dochtertje
want Allah weet alles "
ze liet mij als nog de brieven niet lezen, ik ging de kamer uit en ging naar mijn man
en mijn gedachten waren bij mijn dochter mijn man merkte op dat ik me niet goed voelde
en vroeg of hij een arts moet bellen, " nee " zei ik snel o mij heer
ik wilde niet dat hij zo denkt, ik kuste zijn voorhoofd dat regelmatig gezweet heeft
omwille van mij en mijn dochter
op een dag vertrok Riem naar school en toen zij terug was, vond zij een arts in ons huis
ze versnelde om haar vader te zien die op ziekbed lag, wegens een lichte vermoeidheid
dat later overging tot een ernstige aandoening.
de arts vertelde tot mijn schrik, dat de toestand van mijn man alleen maar kan verslechteren
en dat hij slechts enkele weken te leven heeft
Riem hield haar vader vast en omhelsde hem
de liefde van de dochter voor haar vader vulde de kamer op
en ik vergat dat mijn meisje nog jong was en bevestigde haar dat haar lieve vader
zwakker wordt en slechts enkele weken te leven heeft
ze raakte van slag en bleef huilen, ze bleef herhalen
waarom overkomt papa dit? waarom? doe doe'a voor hem Riem, dat Allah hem geneest
Je moet moedig blijven en vergeet de barmhartigheid van Allah niet en dat Hij tot alles in staat is
jij bent mijn oudste en enige dochter " Ze gaf mij gehoor en gaf haar verdriet niet de overmacht
ze trapte op haar pijn en zei dapper: "papa gaat niet dood."
elke ochtend kust Riem haar vaders zachte wang
op een dag keek ze haar vader aan terwijl haar ogen liefde uitstraalden
ze smeekte hem "wil je mij vandaag naar school brengen, zoals mijn klasgenootjes?"
verdriet deed zijn gezicht veranderen en probeerde dat te verbergen voor haar en hij zei:
Inshallah, er komt een dag dat ik jou zou brengen."
terwijl hij zeker van was dat wegens zijn ziekte de blijdschap van zijn dochter nooit zou completeren
toen op een dag Riem op school was, kwam bij mij op om te kijken wat mijn dochter aan het schrijven was.
ik zocht in haar kamer maar vond niets
zou ze het meegenomen hebben? zou het verscheuren na het geschreven te hebben?
vermoedelijk is het hier Want wat hield ze veel van deze box
ze smeekte mij voortdurend om haar deze box te geven, Ya Allah hij zit vol brieven
allemaal voor Allah!
Ya Rab Ya Rab, laat de hond van onze buurman sterven, omdat hij mij altijd laat schrikken "
Ya Rab Ya Rab, onze kat baart veel katjes. Ya Rab, vervang voor haar de katjes die dood gingen
Ya Rab, laat mijn neefje slagen, omdat ik van hem houd "
Ya Rab, laat de bloemen in onze tuin snel groeien
zodat ik elke dag een bloemetje knip en het aan mijn lerares geef
en veel andere brieven en ze zijn allemaal onschuldig
eén van de vermakelijkste brieven was
waar zij schreef: Ya Rab Ya Rab, geef ons dienstmeisje wat meer verstand
want ze vermoeit mijn moeder " o mijn God, ze zijn allemaal uitgekomen!
de hond is dood, de kat kreeg meerdere kleintjes, de bloemen zijn gegroeid
en Riem neemt elke dag een bloemetje voor haar lerares en ahmed slaagde met een hoge cijfer
Ya Allah, waarom vraagt ze Allah niet om haar vader te genezen?
ik zocht tussen de brieven, maar tevergeefs
plotseling riep dienstmeisje mij om de telefoon te antwoorden
de school van Riem belde, ik raakte overstuur en vroeg degene die ik aan de lijn had
wat is er gebeurd? wat heeft Riem gedaan?
en toen kwam de klap, als ze zegt dat Riem van vierde verdieping viel!
en overleed, toen ze op weg was naar haar afwezige lerares om haar een bloemetje te geven
het bloemetje viel en Riem viel achteraan
inderdaad, de twee bloemetjes vielen allebei, Ik en mijn man konden dit niet geloven
en stonden versteld elkaar aan te staren, onze hartje is heen gegaan
mijn man liep zelfs een tongverlamming op, waardoor hij niet kon praten
waarom moest Riem dood gaan?
het verdriet vulde ons leven, Ik hield mezelf voor de gek
en deed alsof ik haar breng, door naar haar school te lopen
ik deed alles wat mijn kleintje leuk vond
elke hoek in het huis deed me denken aan haar en haar glimlach
die het huis levendiger maakte

jaren gingen voorbij en op een vrijdag kwam het dienstmeisje rennend naar mij toe
en zegt dat ze geluid hoorde uit de kamer van Riem. Ya Allah, is Riem teruggekomen?
dat is krankzinnig, Je verbeeldt je slechts,
ik heb mijn voeten niet op deze kamer gezet sinds Riem overleden is "
echter mijn man drong aan om naar de kamer te gaan en te kijken
ik draaide de sleutel en opende de deur
waarna ik ineens begon te janken en gooide mezelf op haar bed
ik keek vervolgens rond en zag een schilderij op de grond
het schilderij viel en maakte uiteraard geluid.
het schilderij, die Riem heel lief had, met Ayatul Koersie erop
ze was gewend het elke dag te lezen,
totdat ze het uit haar hoofd kende.
toen ik de schilderij tilde om het weer op te hangen, viel een papiertje op de grond
Ya Allah, dat is één van de brieven, die Riem schreef aan Allah!
Waarom verborg ze het achter het schilderij ?

en wat zou ze hier op geschreven hebben? Ya Allah, helemaal verslagen vielen mijn ogen op
Ya Rab Ya Rab, ik sterf en papa niet "

Deze is ook heftig

[Ghzalaa]

He he gelukkig.. een boze Belg minder

[3lash]

goed verhaal, maar bullshit.
oog-transplantatie is op de dag van vandaag nog niet mogelijk.
en tien of twintig jaar geleden al helemaal niet.