rasjiet
02-02-2010, 10:21
Uitgegeven: 2 februari 2010 06:32
Laatst gewijzigd: 2 februari 2010 09:01
Vorige week twitterde een opgefokte Brit vanuit een vertraagd vliegtuig dat hij overwoog het toestel op te blazen. Bij wijze van spreken, natuurlijk. Maar de politie vertrouwde het niets, en arresteerde de man. Voor hem, en alle andere onbegrepen lolbroeken, gloort er hoop. Door Onze Taal.
Geintjes in teksten leiden wel vaker tot misverstanden. Je kunt er geen vette grijns aan toevoegen, of iets met een 'tongue in cheek'-intonatie uitspreken, zoals je dat in gesproken taal zou doen. Je hebt alleen je woorden en een handjevol leestekens, en dat is vaak niet genoeg.
Daarom klinkt zo af en toe de roep om aan dat schrijftaalpalet iets toe te voegen: een nieuw leesteken, waarmee je kunt zeggen 'neem al het voorgaande met een korreltje zout'.
Lachebekkies
In e-mails en chats heb je natuurlijk de smileys, maar of die geschikt zijn voor alle teksten? In bijvoorbeeld literaire romans zouden die frivole lachebekkies behoorlijk raar aandoen.
En juist in literaire kringen blijkt er behoefte te zijn aan dergelijke leestekens. Grote schrijvers als Harry Mulisch en W.F. Hermans voelden er bijvoorbeeld voor. En in de negentiende eeuw deed de Franse dichter Alcanter de Brahm zelfs een concreet voorstel: een soort gespiegeld vraagteken voor gevallen van ironie.
http://www.nu.nl/column-dinsdag/2175008/haha-grapje.html
Laatst gewijzigd: 2 februari 2010 09:01
Vorige week twitterde een opgefokte Brit vanuit een vertraagd vliegtuig dat hij overwoog het toestel op te blazen. Bij wijze van spreken, natuurlijk. Maar de politie vertrouwde het niets, en arresteerde de man. Voor hem, en alle andere onbegrepen lolbroeken, gloort er hoop. Door Onze Taal.
Geintjes in teksten leiden wel vaker tot misverstanden. Je kunt er geen vette grijns aan toevoegen, of iets met een 'tongue in cheek'-intonatie uitspreken, zoals je dat in gesproken taal zou doen. Je hebt alleen je woorden en een handjevol leestekens, en dat is vaak niet genoeg.
Daarom klinkt zo af en toe de roep om aan dat schrijftaalpalet iets toe te voegen: een nieuw leesteken, waarmee je kunt zeggen 'neem al het voorgaande met een korreltje zout'.
Lachebekkies
In e-mails en chats heb je natuurlijk de smileys, maar of die geschikt zijn voor alle teksten? In bijvoorbeeld literaire romans zouden die frivole lachebekkies behoorlijk raar aandoen.
En juist in literaire kringen blijkt er behoefte te zijn aan dergelijke leestekens. Grote schrijvers als Harry Mulisch en W.F. Hermans voelden er bijvoorbeeld voor. En in de negentiende eeuw deed de Franse dichter Alcanter de Brahm zelfs een concreet voorstel: een soort gespiegeld vraagteken voor gevallen van ironie.
http://www.nu.nl/column-dinsdag/2175008/haha-grapje.html