MeknesiiaOO
28-01-2010, 08:36
Esselaam Mo3elaikom zusters en broeders,
Momenteel zit ik in een echtscheiding waar ik absoluut niet op had gerekend. Ik heb zelf de keuze gemaakt om bij hem weg te gaan. Natuurlijk om gegronde redenen. Ik heb geprobeerd voor mijn huwelijk te vechten en te strijden, helaas heeft dat niet mogen baten. Het strijden voor een huwelijk moet door twee mensen gedaan worden en dus niet door een.
Ik heb netzolang gestreden tot ik van allah tekenen heb gekregen dat vechten geen zin meer had. Uiteindelijk deed de laatste "grote" druppel de emmer overlopen. Alhoewel ik zelf de keuze heb gemaakt, is het niet makkelijk om die persoon in een keer te vergeten, ongeacht de pijn en schade die hij heeft aangericht.
Ik vroeg mij af hoe jullie de echtscheidingsperiode hebben overleeft? Hoe hebben jullie de draad weer weten op te pakken?
Momenteel zit ik in een echtscheiding waar ik absoluut niet op had gerekend. Ik heb zelf de keuze gemaakt om bij hem weg te gaan. Natuurlijk om gegronde redenen. Ik heb geprobeerd voor mijn huwelijk te vechten en te strijden, helaas heeft dat niet mogen baten. Het strijden voor een huwelijk moet door twee mensen gedaan worden en dus niet door een.
Ik heb netzolang gestreden tot ik van allah tekenen heb gekregen dat vechten geen zin meer had. Uiteindelijk deed de laatste "grote" druppel de emmer overlopen. Alhoewel ik zelf de keuze heb gemaakt, is het niet makkelijk om die persoon in een keer te vergeten, ongeacht de pijn en schade die hij heeft aangericht.
Ik vroeg mij af hoe jullie de echtscheidingsperiode hebben overleeft? Hoe hebben jullie de draad weer weten op te pakken?