minga
24-06-2004, 19:59
TO CATCH A WOLF
Als een eskimo op een wolf gaat jagen dan smeert hij eerst zijn mes in met bloed
van een dier en laat dat bevriezen. Dan smeert hij er weer een laag bloed
overheen, en weer een, totdat het mes helemaal bedekt is met bevroren bloed. Het
is net een aardbeien-ijsje. Vervolgens zet de jager het mes met de punt omhoog
vast in de sneeuw. Wanneer een wolf met zijn extreem scherpe reukzin het bloed
ruikt en het lokaas ontdekt begint hij er aan te likken en proeft het bevroren
bloed. Hij begint sneller te likken, en steeds harder likt hij het bloed van het
mes af zodat de vlijmscherpe kanten van het mes tevoorschijn komen. De wolf
blijft fanatiek aan het mes likken in de koude poolnacht. En zijn verlangen en
genot naar bloed wordt zo groot dat de wolf de vlijmscherpe kanten van het mes
op zijn eigen tong niet voelt. En hij heeft ook niet in de gaten het moment
waarop zijn onverzadigbare dorst naar bloed gelest wordt door zijn EIGEN warme
bloed. Zijn honger en dorst naar bloed en vlees vragen steeds meer - totdat bij
het ochtendgloren de jager de wolf in de sneeuw vindt, doodgebloed.
dit mailtje heb ik net binnen gekregen...wie nsapt het? wat is het moraal van het verhaal?
Als een eskimo op een wolf gaat jagen dan smeert hij eerst zijn mes in met bloed
van een dier en laat dat bevriezen. Dan smeert hij er weer een laag bloed
overheen, en weer een, totdat het mes helemaal bedekt is met bevroren bloed. Het
is net een aardbeien-ijsje. Vervolgens zet de jager het mes met de punt omhoog
vast in de sneeuw. Wanneer een wolf met zijn extreem scherpe reukzin het bloed
ruikt en het lokaas ontdekt begint hij er aan te likken en proeft het bevroren
bloed. Hij begint sneller te likken, en steeds harder likt hij het bloed van het
mes af zodat de vlijmscherpe kanten van het mes tevoorschijn komen. De wolf
blijft fanatiek aan het mes likken in de koude poolnacht. En zijn verlangen en
genot naar bloed wordt zo groot dat de wolf de vlijmscherpe kanten van het mes
op zijn eigen tong niet voelt. En hij heeft ook niet in de gaten het moment
waarop zijn onverzadigbare dorst naar bloed gelest wordt door zijn EIGEN warme
bloed. Zijn honger en dorst naar bloed en vlees vragen steeds meer - totdat bij
het ochtendgloren de jager de wolf in de sneeuw vindt, doodgebloed.
dit mailtje heb ik net binnen gekregen...wie nsapt het? wat is het moraal van het verhaal?