wanneer je een van onze ongesluierde zusters vraagt naar de reden van haar ontoegewijde gedrag betreffende
het bedekken van haar schoonheid, zal ze antwoorden '' ik ben er nog niet helemaal klaar voor, wanneer ik eenmaal overtuigd ben,
zal ik hem dragen, als Allah het wil.''
Onze zuster, die zich achter zo'n soort excuus verstopt, zou verschil moeten maken tussen twee soorten bevelen:
een menselijk bevel en een goddelijk bevel.
Een verzoek of zelfs een bevel dat door een mens wordt opgelegd, overschrijdt de grenzen van de menselijke woorden niet.
Imam Malik zei over dit onderwerp, dat de mens in staat is om slecht of goed te zijn.
Men is vrij om woorden van elk mens dan ook te accepteren of af te wijzen,
behalve de woorden van de profeet sallalahu 'alayhi wa sallam.
Dus wanneer we spreken over een bevel of uitspraken van een mens, Mag iedereen beweren dat hij niet overtuigd is.
Echter, als het bevel goddelijk, opgelegd door Allah is, In zijn boek of door zijn profeet sallalahu 'alayhi wa sallam,
dan is er voor niemand ruimte om te zeggen: '' ik ben er niet van overtuigd.'' deze bewering is gevaarlijk,
omdat dit een tegenstrijdigheid in het hart van de persoon aangeeft.
Wanneer iemand zo'n bewering met overtuiging uit, wetende dat het WEL een bevel van Allah is, bestaat het gevaar dat deze
persoon onbewust deserteert van de islam.
In plaats hiervan, had onze zuster moeten zeggen, dat ze ongehoorzaam is aan Allah, vanwege haar zwakke wilskracht,
onweerstaanbare verlangen of krachtige nukken.
Zulke woorden zijn zeker beter aan te raden, dan de verklaring dat men niet is overtuigd.
Deze woorden bekennen zwakheid, ongehoorzaamheid en het het belangrijkst: onze zuster maakt zichzelf niet tot rechter over de
bevelen van Allah, ze is bekritiserend en corrigerend.
Allah zegt:
(En het past een gelovige man en een gelovige vrouw niet,
Wanneer Allah en zijn Boodschapper een zaak hebben besloten,
om een andere keuze te maken in hun zaak.
En wie Allah en zijn Boodschapper niet gehoorzaamt: waarlijk hij verkeert in een duidelijke dwaling.)
Al Ahzab(33:36)