__Templar__
15-01-2010, 23:16
Het proces tegen Wilders escaleert
Hoe dichterbij het proces tegen Geert Wilders komt, des te duidelijker wat er niet aan deugt. Zoals de zaak escaleert, lijkt het erop dat het een politiek proces wordt, gevoerd op basis van ideologische voorkeuren, gevoed door een klimaat van haat en afkeer jegens Wilders, waarbij democratie en rechtstaat het afleggen tegen machtmisbruik en ideologische hetze.
Vorig jaar januari gelastte het Amsterdamse Gerechtshof het Openbaar Ministerie Wilders te vervolgen vanwege zijn uitlatingen over de islam. Die uitspraak kwam nadat het OM had afgezien van vervolging. Wat opviel was dat de motivatie van het Hof vrijwel als een vonnis was opgesteld. Zonder proces, zonder verdediging, was Wilders door de rechters ideologisch al veroordeeld. Dat schiep een klimaat waarin de vanzelfsprekendheid van Wilders’ schuld dominant werd. Zelfs Gerard Spong gaf destijds toe dat met zo’n uitspraak het proces een invuloefening wordt.
Analyse
In een excellente analyse van de motivatie van het Amsterdamse Hof (Trouw, 2 januari) spreekt de historicus Frank Ankersmit nu van abus de pouvoir. Machtsmisbruik. Uit de dagvaarding van Wilders spreekt het verlangen van het Hof zich met politiek te bemoeien, zich in het politieke debat over immigratie en integratie te mengen. Maar het is niet de taak van de rechter, schrijft Ankersmit, ‘om een nieuw, door hem gewenst regime te scheppen in hoe Nederlandse burgers zich tot elkaar verhouden. (...) Het past hem niet om op eigen houtje het rechterlijke apparaat in te zetten voor de verwezenlijking van een maatschappelijke orde waarin hij toevallig zelf aardigheid vindt.’ Ware woorden.
Die politieke voorkeur blijkt uit de aanname dat het gedachtegoed van de PVV tot verdeeldheid leidt en dat dat strafbaar is. Ook wordt Wilders buiten de geschiedenis van de multiculturele ontwikkelingen in Nederland om beoordeeld. Dat hij een reactie is op de groeiende orthodoxie en radicalisering onder moslims, die tot segregatie, een wij-zij mentaliteit en door religieuze en etnische motieven geïnspireerde haat en geweld leiden, wordt niet meegewogen. Evenmin als het feit dat Nederland een boventallig echelon politiek correcte (ex)bestuurders herbergt die ernstige misstanden en maatschappelijke signalen hebben genegeerd en daarmee aan de wieg stonden van de huidige polarisatie.
Ook de verdachtmakingen doen hun werk
Oogst
Geen rechter die daarin de noodzaak tot vervolging ziet – en terecht. Een onpartijdige rechter zou moeten erkennen dat Wilders niet zaait, maar oogst wat velen al lang voor het bestaan van de PVV hebben laten ontkiemen en woekeren.
Maar Wilders moet hangen. Dat blijkt ook uit de bizarre ommezwaai van het OM dat oorspronkelijk niet wilde vervolgen en nu de dagvaarding uitbreidde met extra beschuldigingen: haatzaaien tegen Marokkanen en niet-westerse allochtonen. Dat laatste bracht advocaat en Wilders-aanklager Haroon Raza in opperste verrukking. Raza, die ook jubelde bij de arrestatie van Gregorius Nekschot en samen met de AEL een deel van de regering wilde aanklagen voor medeplichtigheid aan de Gaza-oorlog, kraait nu dat Wilders het gemunt heeft op ‘mensen met een kleur’. Het zal niemand verbazen als door zo’n labiele rechtsgang figuren als Raza voortaan de grenzen van de vrijheid van meningsuiting in Nederland gaan bepalen.
Spreekt uit dit gedraai van het OM een nieuwe strategie van hun baas Hirsch Ballin? Bekent het OM politieke kleur? Of zijn we overgeleverd aan totale willekeur? Zulk geknoei maakt de verdenking van politieke hetze nog groter. Rest de vraag waarom intellectuelen niet massaal in de pen klimmen tegen dit proces, waarom Bekende Nederlanders, voorvechters van de liberale rechtstaat van links en rechts, niet oproepen tot verzet tegen het proces. Er zijn er die vinden dat Wilders met alle middelen verdelgd moet worden, ook als daardoor het licht in de rechtstaat uitvalt. Mensen zonder dergelijke stalinistische reflexen laten zich kennelijk leiden door afkeer van ‘de havist’ Wilders en zijn meest onbetamelijke uitspraken.
Fictief
Ook de verdachtmakingen doen hun werk. Want het lijkt erop dat niemand geassocieerd wil worden met de aanstichter van ‘de Hollandse Holocaust’ of welke fictieve misdaad zijn bloedhonden hem ook aanwrijven.
Waar blijven alle ‘Voltaires’ die ons het afgelopen decennium bezwoeren dat we de vrijheid van meningsuiting (en de kans op een eerlijk proces) van een ieder moeten beschermen, ook als we het hartgrondig oneens met hem zijn? 20 januari is de dag om de straat op te gaan, niet vóór Wilders gedachtegoed, maar tégen het politieke proces. Of weegt de zorg voor het eigen imago zwaarder dan angst voor verlies van democratie?
bron
Hoe dichterbij het proces tegen Geert Wilders komt, des te duidelijker wat er niet aan deugt. Zoals de zaak escaleert, lijkt het erop dat het een politiek proces wordt, gevoerd op basis van ideologische voorkeuren, gevoed door een klimaat van haat en afkeer jegens Wilders, waarbij democratie en rechtstaat het afleggen tegen machtmisbruik en ideologische hetze.
Vorig jaar januari gelastte het Amsterdamse Gerechtshof het Openbaar Ministerie Wilders te vervolgen vanwege zijn uitlatingen over de islam. Die uitspraak kwam nadat het OM had afgezien van vervolging. Wat opviel was dat de motivatie van het Hof vrijwel als een vonnis was opgesteld. Zonder proces, zonder verdediging, was Wilders door de rechters ideologisch al veroordeeld. Dat schiep een klimaat waarin de vanzelfsprekendheid van Wilders’ schuld dominant werd. Zelfs Gerard Spong gaf destijds toe dat met zo’n uitspraak het proces een invuloefening wordt.
Analyse
In een excellente analyse van de motivatie van het Amsterdamse Hof (Trouw, 2 januari) spreekt de historicus Frank Ankersmit nu van abus de pouvoir. Machtsmisbruik. Uit de dagvaarding van Wilders spreekt het verlangen van het Hof zich met politiek te bemoeien, zich in het politieke debat over immigratie en integratie te mengen. Maar het is niet de taak van de rechter, schrijft Ankersmit, ‘om een nieuw, door hem gewenst regime te scheppen in hoe Nederlandse burgers zich tot elkaar verhouden. (...) Het past hem niet om op eigen houtje het rechterlijke apparaat in te zetten voor de verwezenlijking van een maatschappelijke orde waarin hij toevallig zelf aardigheid vindt.’ Ware woorden.
Die politieke voorkeur blijkt uit de aanname dat het gedachtegoed van de PVV tot verdeeldheid leidt en dat dat strafbaar is. Ook wordt Wilders buiten de geschiedenis van de multiculturele ontwikkelingen in Nederland om beoordeeld. Dat hij een reactie is op de groeiende orthodoxie en radicalisering onder moslims, die tot segregatie, een wij-zij mentaliteit en door religieuze en etnische motieven geïnspireerde haat en geweld leiden, wordt niet meegewogen. Evenmin als het feit dat Nederland een boventallig echelon politiek correcte (ex)bestuurders herbergt die ernstige misstanden en maatschappelijke signalen hebben genegeerd en daarmee aan de wieg stonden van de huidige polarisatie.
Ook de verdachtmakingen doen hun werk
Oogst
Geen rechter die daarin de noodzaak tot vervolging ziet – en terecht. Een onpartijdige rechter zou moeten erkennen dat Wilders niet zaait, maar oogst wat velen al lang voor het bestaan van de PVV hebben laten ontkiemen en woekeren.
Maar Wilders moet hangen. Dat blijkt ook uit de bizarre ommezwaai van het OM dat oorspronkelijk niet wilde vervolgen en nu de dagvaarding uitbreidde met extra beschuldigingen: haatzaaien tegen Marokkanen en niet-westerse allochtonen. Dat laatste bracht advocaat en Wilders-aanklager Haroon Raza in opperste verrukking. Raza, die ook jubelde bij de arrestatie van Gregorius Nekschot en samen met de AEL een deel van de regering wilde aanklagen voor medeplichtigheid aan de Gaza-oorlog, kraait nu dat Wilders het gemunt heeft op ‘mensen met een kleur’. Het zal niemand verbazen als door zo’n labiele rechtsgang figuren als Raza voortaan de grenzen van de vrijheid van meningsuiting in Nederland gaan bepalen.
Spreekt uit dit gedraai van het OM een nieuwe strategie van hun baas Hirsch Ballin? Bekent het OM politieke kleur? Of zijn we overgeleverd aan totale willekeur? Zulk geknoei maakt de verdenking van politieke hetze nog groter. Rest de vraag waarom intellectuelen niet massaal in de pen klimmen tegen dit proces, waarom Bekende Nederlanders, voorvechters van de liberale rechtstaat van links en rechts, niet oproepen tot verzet tegen het proces. Er zijn er die vinden dat Wilders met alle middelen verdelgd moet worden, ook als daardoor het licht in de rechtstaat uitvalt. Mensen zonder dergelijke stalinistische reflexen laten zich kennelijk leiden door afkeer van ‘de havist’ Wilders en zijn meest onbetamelijke uitspraken.
Fictief
Ook de verdachtmakingen doen hun werk. Want het lijkt erop dat niemand geassocieerd wil worden met de aanstichter van ‘de Hollandse Holocaust’ of welke fictieve misdaad zijn bloedhonden hem ook aanwrijven.
Waar blijven alle ‘Voltaires’ die ons het afgelopen decennium bezwoeren dat we de vrijheid van meningsuiting (en de kans op een eerlijk proces) van een ieder moeten beschermen, ook als we het hartgrondig oneens met hem zijn? 20 januari is de dag om de straat op te gaan, niet vóór Wilders gedachtegoed, maar tégen het politieke proces. Of weegt de zorg voor het eigen imago zwaarder dan angst voor verlies van democratie?
bron