'En raak niet verdeeld'
At Tabari zei: ''En glijd niet af van de deen van Allah en zijn gelofte die hij van jullie afnam in zijn boek: Dat jullie samen moeten blijven in het dienen van hem (SWT) en zijn boodschapper (saw).''
Ibn Katheer zei:''Hij draagt hen op om in de Jama'ah (gemeenschap) te blijven en niet verdeeld te raken.''
Al Qurtubi zei:''Raak niet verdeeld als de joden en christenen in hun deen, en het zou ook kunnen betekenen dat men niet verdeeld moet raken in het nastreven van de doeleinden.''
Vanuit dit oogpunt is het meningsverschil, wat Moslims niet toegestaan is om te hebben, datgene wat voorkomt in de fundamenten van hun deen, niet in zijn vertakkingen. Dit is om verschillende redenen:
A) De tekst veroordeelt het van mening verschillen bij Moslims zoals het van mening verschillen bij de joden en christenen was, zoals eerder al uitgelegd is.
B) De soennah(handelingen en uitspraken) van de boodschapper (saw) stonden toe om meningsverschillen te hebben in de vertakkingen van de Furoo (details)
C) De meningsverschillen die bestonden bij de Sahaba's (medestanders van de profeet vrede zij met hem) waarin op het gebied van Furoo, en niet in de Oessoel (bron van de deen). Er is geen veroordeling geuit over het oneens zijn over de Furoo.
D) De opvolgers van de medestanders (Tabi'een), de generatie die hen weer opvolgde, en de geleerden van de Salaf (vrome volgelingen) accepteerden het oneens zijn betreffende de Foeroo, maar niet in de Oesoel Oed Deen.
Dus bijvoorbeeld, Ash Shafi'i
stelt in zijn boek ar Risalah:
''Meningsverschillen zijn er in twee types: Een daarvan is Haram en de ander niet. Alles wat Allah (SWT) heeft bevestigd met duidelijke bewijzen (Hujjah) in zijn boek, of duidelijk is geuit door de profeet (saw) daarvan is het Haraam om het oneens over te zijn voor diegene die daar kennis van heeft. Voor datgene waarover verschillende begrippen kunnen zijn (door analogie) omdat de tekst dat toelaat, dan is er plaats voor meningsverschil in tegenstelling tot het duidelijk bevestigde.''
Ibn Taymiyyah
in zijn boek al Fatawa Al Kubra, (vol.20 p.256) stelt: ''Dan zal het (de teksten) verdeeld worden: Diegene die definitief in hun dalalah (betekenis) zijn, haar definitief zijn is bevestigd door haar ketting (van overleveraars) (Sanad) alsook in haar inhoud (Mata), daar waar we zeker zijn dat Allah's boodschapper (saw) het heeft gezegd en wat ermee bedoelt werd. De andere weer zijn niet definitief in hun dalalah (betekenis).Voor het eerste geldt dat er in geloofd en naar gehandeld moet worden. Dit is zonder twijfel een punt waarin de wetscholen het allemaal eens zijn. Daarentegen kunnen de wetscholen wel in mening verschillen over of de ketting (van overlevering) definitief (Qat'i) is of niet, en of de betekenis vaststaat of niet. Een voorbeeld van zo'n meningsverschil is een verwijzing naar de overlevering van datgene (bijvoorbeeld Khabarul Wahid) dat word geaccepteerd door de oemmah of datgene waar de oemmah mee heeft ingestemd om naar te handelen.
Dus het onderwerp wat de hadith aansnijdt zijn niet de verschillen, die ontstaan door de interpretatie van de teksten, welke vrij te interpreteren zijn, maar het veroordeelt de firqah (sekten) die zijn afgesplitst in de fundamenten van de deen. Voorzeker de Sahaba
waren het oneens over bepaalde zaken, welke terug te leiden waren naar de vertakkingen van de deen, maar zij bleven verenigd in de fundamenten van het geloof. Soortgelijke verschillen nemen we ook waar bij de grote Mujtahideen (schriftgeleerden) van de Islam over verschillende onderdelen van de deen, maar deze waren tevens in de vertakkingen. Dus de 'firqah' welke gestraft zullen worden in het hellevuur, zijn niet die groepen welke deze toegestane verschillen hebben.
Daarom, worden diegenen die een bepaalde Madhab (wetschool) volgen, zoals Shaf'i, Hanafi, Hanbali, Maliki of zelfs diegenen die de het gedachtegoed aanhangen van de Shia wetscholen als Ja'fari of Zaidi, niet bestempeld met de tittel 'kafir'.
Juist, de sekten die in de hadith beschreven worden zijn de sekten die zich afkeerden van de bronnen van de Islam zoals de Qadiani, die geloven dat er na Mohammed (saw) nog profeetschap was, of de Alawi, die stellen dat Ali
een goddelijke incarnatie is (Moge Allah SWT ons behoeden voor zulk soort dwalingen) of diegenen die de straf in het hiernamaals ontkennen etc.
Iedere groep die de definitieve tekst van de koran tegenspreekt, treedt buiten de oevers van de Islam.
De Hanafi student, ibn Abideen onderschreef dit feit:'' Er is geen twijfel aan ongeloof (kufr) van diegenen die Sayyida Aisha
vals beschuldigen van ontucht, het ontkennen van de loyaliteit van Sayyidina Abu Bakr
, geloven dat Ali
een incarnatie van God was of dat de engel Jibril
per ongeluk neerkwam met de openbaringen (wahi) naar de boodschapper van Allah (SWT) etc. dit is openlijk ongeloof (kufr) en in tegenstelling met de leerstelling van de Koran.'
[uit:''Radd al Muthar 4/453]
Ibn Abideen vervolgt: ''Het is zwaar om een algemene uitspraak te vormen en alle Shia te bestempelen tot ongelovigen, omdat de wetscholen het er over eens zijn dat er dwaling en verdeling is onder de afgedwaalde sektes.''
Ook de Shia schriftgeleerde van de Koran, Allama Muhammad Hussein Tabatabai, schrijft in zijn alom bekende uiteengezette stuk, Tafseer Ul Meezan, (de 12de editie, pagina 109, gepubliceerd in Iran), over het compleet zijn van de Koran: ''De Koran, welke almachtige Allah (SWT) openbaarde aan de profeet Mohammed (saw), is beschermd tegen elke vorm van verandering.''
Jammer genoeg, leidde de onwetendheid en hoogmoed van bepaalde groeperingen tot het uitspreken van Takfier, wat ook de christenen en joden betrof. Het is een manier van denken welke uitgaat van één iemands mening en kijk op de zaken betreffende het geloof als zonder twijfel waarheid, en enig gedachtegoed, de mening wat het tegengestelde is of ervan verschilt als zijnde onbespreekbaar en heidens.
De Moslim oemmah is één. De Koran die zich bevindt in de moskeeën over heel de wereld, of het nou in Karachi, Teheran, Caïro, Medina of Algerije is een en dezelfde. Allah (SWT) zegt:
''Voorzeker, dit broederschap van jullie is een alomvattend broederschap, en ik ben jullie heer en voogd, daarom dien mij (en geen enkel ander).''
(zie vertaling v.d. betekenissen v.d. Koran, soerah Al Anbiyah: 92)
De Sjiieten zijn deel van deze nobele oemmah, zij zijn Moslim en er moet broederlijke liefde bestaan tussen al de Moslims. Zeker de Moslim is de broeder van een andere Moslim, of hij nu Shia, Sunni of welke scholing dan ook imiteert, en welke Mujtahid hij ook volgt. Dit is hoe de boodschapper van Allah (saw)ons leerde:
''De Moslim is een broeder van een andere Moslim, hij onderdrukt hem niet, alsmede levert hij hem niet over aan de vijand, ook stelt hij hem niet teleur, noch vernedert hij hem.''
Allah (SWT) zegt:
''Het is diegene die jou Moslim heeft genoemd''
(zie vertaling v.d. betekenissen v.d. Koran, soerah Al Hajj: 78)
Welk meningsverschil er ook opkomt, het kan verwezen worden naar de goddelijke openbaringen:
''En als jullie van mening verschillen in wat dan ook, leid het dan terug naar Allah en zijn boodschapper.''
( zie vertaling v.d. betekenissen v.d. Koran, soerah An Nisa: 59)
Voorzeker is het duidelijk voor diegenen die conclusies trekken, dat de kuffar zich hebben opgesteld tegen ons en ons allemaal op een hoop hebben gegooid en dat ze geen dag voorbij zullen laten gaan om Moslim bloed te laten vloeien. Ondanks het feit dat de kuffar verdeeld zijn met betrekking tot hun belangen, komen ze samen in hun oorlog tegen de Islam, en beconcurreren ze elkaar in hun vijandelijkheid erover. Dus zouden wij ons dan niet moeten verenigen tegen hen, terwijl we onze band terugvoeren tot de Islam, en niet kunstmatig opsplitsen in Sunni en Shia en verschillende scholingen?
Allah zegt:
''De ongelovigen zijn beschermers, de een van de ander, Tenzij jullie dit doen (elkaar beschermen door het stichtten van een Khilafah) zal er onrust en onderdrukking op aarde zijn, en groot onrecht.''
(zie vertaling v.d. betekenissen v.d. Koran, soerah Al A'raf:73)